Δοκίμασε για μια μέρα να μείνεις πιστός στο πλάνο!

Το να είσαι φευγάτος κι αναποφάσιστος, το να μην μπορείς με τίποτα να βάλεις σε τάξη τη ζωή σου είναι ένα -όχι και τόσο αξιόλογο-  χαρακτηριστικό που δύσκολα σ’ εγκαταλείπει και πιθανόν να μη σ’ αφήσει και ποτέ. Προσωπικά αποφεύγω μανιωδώς οτιδήποτε μου κρούει το καμπανάκι πως πρέπει να βάλω πρόγραμμα. Αυτό δεν είναι και τόσο σπάνιο και φυσικά δεν είμαι η μόνη, όμως κάποια στιγμή πρέπει κάτι να γίνει κι αυτό να αλλάξει. Πρέπει επιτέλους να βρεθεί μια λύση και το «κι αύριο μέρα είναι» να σταματήσει. Το «από αυτή τη στιγμή θα βάλω πρόγραμμα» είναι μεγάλη παγίδα, θα πιάσεις τον εαυτό σου να το λέει μία φορά, να το λέει και δεύτερη, στο τέλος να γίνεται συνήθεια κι άντε μετά να ξεμπερδέψεις. Όμως τα πράγματα είναι πιο απλά απ’ όσο νομίζεις, όσο παράξενο κι αν σου φαίνεται.

Τι κι αν ξέρεις πως οι υποχρεώσεις είναι πολλές, εσύ τον χαβά σου. Συνεχίζεις να λειτουργείς αυθόρμητα και διαρκώς να μην μπορείς να ανταποκριθείς στο χρονοδιάγραμμα που έχεις θέσει. Δοκίμασε όμως να δεις τα πράγματα διαφορετικά. Προσπάθησε πριν κοιμηθείς να πείσεις τον εαυτό σου πως θα ξυπνήσεις νωρίς, επειδή έχεις πολλά να κάνεις και θέλεις να έχεις τελειώσει μέχρι μια ορισμένη ώρα. Εξάλλου έχεις κάνει και σχέδια με την παρέα, τα οποία δε θες να ακυρώσεις. Όμως οι πιθανότητες λένε πως παρά τις δηλώσεις σου τελικά δε θα ξυπνήσεις νωρίς, δε θα κάνεις όλα όσα είχες προγραμματίσει και θα βρεθείς πάλι σε δίλλημα γιατί οι υποχρεώσεις τρέχουν, τα deadline πλησιάζουν και πρέπει να προλάβεις. Κάποια θα μείνουν για τελευταία στιγμή, καθώς θα πηγαίνουν από αναβολή σε αναβολή.

Συνέχεια πιάνεις τον εαυτό σου να παραπονιέται, όμως κατά βάθος ξέρεις πως δε φταίει τίποτα άλλο παρά ο τρόπος που κατανέμεις τον χρόνο σου. Κάποια στιγμή καταλήγει να είναι ασταμάτητο το τρέξιμο κι εσύ να βρίσκεσαι σε πανικό. Καμιά φορά για το ότι ξεφεύγεις απ’ το πρόγραμμα που έχεις θέσει, φταίει το ότι θέλεις να τους ευχαριστείς όλους. Δε γίνεται, όμως, μάτια μου, πρέπει καμιά φορά να ακολουθείς το δικό σου πλάνο. Νευριάζεις με την όλη κατάσταση και φτάνεις κάποια στιγμή σε σημείο να προσπαθείς με κάθε τρόπο να μπεις σε κουτάκια, εσύ που έλεγες πως δεν περιορίζεσαι.

Πολλές οι στιγμές στην καθημερινότητα που κατά βάθος θα ήλπιζες να είχες προνοήσει και να μην είχες αφήσει κάτι για τελευταία στιγμή. Και μας τα έλεγαν οι μανάδες μας, «βάλε πρόγραμμα παιδί μου, μην αφήνεις για αύριο κάτι που μπορείς να κάνεις σήμερα». Όμως εμείς πρόγραμμα δε βάλαμε ποτέ. Κι όσο κι αν περηφανευόμαστε για το ελεύθερο πνεύμα μας, όσο κι αν χρειάζεται την τρέλα μας αυτός ο κόσμος, κάπου οφείλουμε να βάλουμε κι ένα όριο.

Τι θα έλεγες, λοιπόν, αν δοκίμαζες να βάλεις πρόγραμμα στη ζωή σου έστω για μια μέρα; Αλλά να το τηρήσεις, όπως το τήρησα κι εγώ σήμερα. Προσπάθησα και τα κατάφερα! Και οφείλω να ομολογήσω πως καθόλου δε με χάλασε, αντίθετα μου άρεσε. Πώς θα ήταν τα πράγματα αν έμενες πιστός στο χρονοδιάγραμμά σου και δεν ξέφευγες παρά ελάχιστα -έως καθόλου- απ’ αυτό;

Προσπάθησε να ξυπνήσεις νωρίς. Να πάρεις ένα καλό πρωινό, κάτι που συνήθως αποφεύγεις γιατί είτε δεν προλαβαίνεις είτε ξυπνάς αργά και τρως απευθείας μεσημεριανό. Δοκίμασε να τελειώσεις με τις υποχρεώσεις της ημέρας, χωρίς να αφήσεις καμία πρόταση της στιγμής να σε παρασύρει. Συγκεντρώσου και άσε το άγχος στην άκρη, γιατί έχεις άπλετο χρόνο μπροστά σου. Προσπάθησε να αφιερώσεις χρόνο στα αγαπημένα σου πρόσωπα, αλλά και στον εαυτό σου. Να φτάσεις σε σημείο το βράδυ να πέσεις στο κρεβάτι και να νιώθεις ικανοποιημένος, περήφανος για σένα που κατάφερες να πετύχεις τον στόχο που έθεσες.

Το να αρχίσεις να ακολουθείς ένα ορισμένο πρόγραμμα δε σημαίνει πως πρέπει να χάσεις την ταυτότητά σου, την τρέλα σου και την ανεμελιά σου. Απλώς θα ξέρεις πότε πρέπει να κάνεις τι και θα νιώθεις πιο ήρεμος, δε θα φτάνεις σε σημείο απόγνωσης τελευταία στιγμή προσπαθώντας να φέρεις εις πέρας τις υποχρεώσεις υπό πίεση χρόνου. Δοκίμασε έστω για μία φορά, για μία ημέρα, να μείνεις πιστός στο πλάνο σου και τα αποτελέσματα μπορεί να είναι κάτι παραπάνω από ικανοποιητικά. Δες το σαν ένα challenge!