«Τραβιόμαστε» ή σχέση που της λείπει η ταμπέλα;

Σίγουρα όλοι έχουμε φτάσει κάποια στιγμή σε σημείο να κάνουμε ένα debate με τον εαυτό μας και να αναρωτιόμαστε σε τι φάση βρισκόμαστε στα ερωτικά μας. Συνήθως όσο περίεργο κι αν ακούγεται δεν πρόκειται για το απλό δίλημμα αν είσαι ή δεν είσαι σε σχέση.  Υπάρχουν κι άλλες επιλογές πέρα απ’ το δίπολο σχέση ή single, όπως η σχεδόν σχέση, η περιστασιακή και το «τραβιόμαστε».

Άσε για λίγο στην άκρη τη μανία που μας πιάνει να βάζουμε ταμπέλες σε ό,τι ζούμε για να μπορούμε να διατηρούμε τη γλυκιά ψευδαίσθηση ελέγχου πάνω στα συναισθήματά μας και στις καταστάσεις. Φυσικά αν πλαισιώσεις κάτι ως σχέση ή μη θα είσαι πιο ήρεμος ότι βιώνεις κάτι φυσιολογικό και αποδεκτό. Τι γίνεται όμως σε περιπτώσεις που απλώς «τραβιέσαι» με ένα άτομο; Αυτό πώς το λογίζεις, πώς το εξηγείς και πώς το κάνεις πιο εύπεπτο για σένα και τους γύρω σου; Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι το «τραβιέμαι» είναι λιγότερο σχέση;

Ο όρος σχέση κατά τη γνώμη εσφαλμένα χρησιμοποιείται για να περιγράψει τις ερωτικές επαφές μας. Ετυμολογικά το ρήμα «σχετίζομαι», απ’ όπου προέρχεται η λέξη «σχέση», σημαίνει συνδέομαι (είτε λογικά είτε αιτιολογικά) με κάτι ή κάποιον όπως ακριβώς μια μητέρα με το παιδί ή μια εταιρεία με τον εργαζόμενο. Ό,τι επιλέγουμε να κάνουμε στη ζωή μας έχει την προϋπόθεση ανάπτυξης μιας σύνδεσης, μιας σχέσης. Με λίγα λόγια είμαστε σε σχέση με όλα τα πράγματα και τους ανθρώπους γύρω μας, όχι μόνο με το πρόσωπο που μας ελκύει ερωτικά.

Το «τραβιέμαι» είναι και αυτό ένα είδος σχέσης και μάλιστα δεν της λείπει τίποτα από τις υπόλοιπες, τις και καλά επίσημες και κανονικές. Τα συστατικά της σχέσης αλλάζουν ανάλογα με τις πρώτες ύλες, το ζευγάρι δηλαδή, γι’ αυτό η κάθε μία είναι μοναδική με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της. Το “one fits all” δεν μπορεί και δεν πρέπει να ισχύει σε αυτό τον τομέα. Στις σχέσεις δεν υπάρχει φυσιολογικό και μη, αποδεκτό ή όχι και η δήλωση ότι δεν είστε σε σχέση δεν αναιρεί αυτό που έχετε στην πραγματικότητα.

Το «τραβιέμαι» είναι και αυτό μια σχέση. Μια σχέση που έχει τη δυνατότητα να σε μεγαλώσει, να σε ωριμάσει, να σε συντροφεύσει για χρόνια. Μπορεί να είναι μια σχέση στα πλαίσια της οποίας θα δοκιμάσεις νέα πράγματα, θα πειραματιστείς. Μπορεί να ερωτευτείς και να αγαπήσεις, να στηρίξεις και να στηριχτείς. Μπορεί να ζήσεις στιγμές απίστευτης χαράς αλλά και να πληγωθείς βαθιά. Στο «τραβιέμαι» δε λείπει κανένα συναίσθημα και καμιά αίσθηση ασφάλειας που θα είχες σε μια «σχέση».

Κάποιες φορές αναρωτιέμαι γιατί έχουμε την ανάγκη να κατατάσσουμε τα πάντα σε κατηγορίες. Γιατί ο ανείπωτος ενθουσιασμός, ο παράφορος έρωτας, η βαθιά αγάπη να είναι χαρακτηριστικά μόνο της ταμπέλας «είμαι σε σχέση»; Γιατί μας είναι δύσκολο να καταλάβουμε ότι δεν είναι επιλογή μας να συσχετιστούμε; Είναι φυσικό επόμενο της αλληλεπίδρασης των ατόμων. Είτε «βλέπεστε χαλαρά» είτε «απλώς περνάτε την ώρα σας» έχετε μιας μορφής σχέση. Υπάρχει πάθος και πόθος. Γιατί να πρέπει να μειώνουμε αυτό που βιώνουμε για χωρέσει σε μια ταμπέλα; Οι σχέσεις είναι ελευθερία ανακάλυψης του εαυτού μας και του ερωτισμού μας.

Το «τραβιέμαι» στο δικό μου βιβλίο σημαίνει αναπτύσσω σχέση σε πολλαπλά επίπεδα. Σε μια ερωτική σχέση θα συσχετιστείς συναισθηματικά, εγκεφαλικά, πνευματικά, σωματικά, ερωτικά. Το «τραβιέμαι» είναι γεμάτο συναισθήματα και συνάμα ελευθερία χωρίς να καταπιέζεσαι και να καταπιέζεις να ακολουθηθούν κάποια συγκεκριμένα «πρέπει». Μην το φοβάσαι το «τραβιέμαι». Μπορεί γίνει όσο ξεκάθαρο είσαι διατεθειμένος να το κάνεις. Τους κανόνες άλλωστε τους βάζουν τα πρόσωπα που μπλέκονται σε κάθε κατάσταση!