Προτιμώ να αποτύχω μια φορά μαζί σου, παρά να πετύχω είκοσι φορές με οποιονδήποτε άλλο. Επιλέγω ένα λάθος μαζί σου παρά χίλια σωστά με άλλους.
«Πάμε μαζί κι όπου βγει, είσαι;» ήταν η πρώτη μου σοβαρή πρόταση απέναντι σου. Και μου απάντησες «είμαι». Ναι εκεί στις πέτρες ήμασταν, στην αρχή της παραλίας στο Ρέθυμνο. Και σε ήξερα μονάχα 5 μέρες. Ή μήπως θα ήταν καλύτερα να έλεγα κάτι ώρες; Όπως και να χει, έτσι αρχίσαμε. Έκτοτε έχουμε περάσει τόσα πολλά μαζί.
Σε ανακάλυψα, έμαθα τι σου αρέσει και τι όχι, σε λάτρεψα ολόκληρη, με τα ψεγάδια σου και με τις ατέλειές σου. Άλλωστε αυτά ερωτευόμαστε. Δεν ξέρω πόσο θα είμαστε μαζί ακόμα, αλλά προτιμώ να πέσουμε στα σκατά μαζί, να αντιμετωπίσουμε αμέτρητες άλλες δύσκολες καταστάσεις, παρά να ήμουν με κάποια που να μου τα έδινε όλα έτοιμα. Προτιμώ να αποτύχω μαζί σου μια φορά παρά να πετύχω είκοσι με κάποια άλλη. Προτιμώ να πέφτουμε άδειοι μαζί παρά να εκτοξεύομαι σε άλλα χέρια.
Είναι πραγματικά τρομακτικό να ζω μια περίοδο της ζωής μου με ένα άτομο. Να εξερευνώ και να μοιράζομαι. Και αυτό γιατί μια μέρα θα ξυπνήσω και ίσως να έχουν αλλάξει τα δεδομένα αυτά. Δε με πολυνοιάζει πλέον αυτό όμως. Έξαλλου οι άνθρωποι μένουν στην καρδιά μας, ή πιο συγκεκριμένα σε ένα φτιαγμένο μόνο για αυτούς κομμάτι, με τα πράγματα που έκαναν, με τις πράξεις τους και όχι με το πώς κατέληξαν. «Αν είναι να γίνουν όλα πουτάνα, θα γίνουν όλα πουτάνα» λέει ο απλουστευμένος νόμος του γνωστού μας Μέρφυ.
Έτσι και αλλιώς δε φοβόμουν ποτέ την αποτυχία γιατί δεν εθίστηκα ποτέ στην επιτυχία. Φοβόμουν μήπως ο δρόμος προς την αποτυχία είναι σύντομος. Η προορισμός εξάλλου θα έχει πάντα σημασία αλλά αυτό που πραγματικά μένει στη μνήμη είναι το ταξίδι. Ακόμα και την αποτυχία μαζί σου τη θεωρώ σημαντικό επίτευγμά μου. Όχι γιατί δεν τα καταφέραμε, αλλά για όλα όσα περάσαμε μέχρι να πατώσουμε. Στην πραγματικότητα η αποτυχία μαζί σου είναι μια μικρή επιτυχία. Θα στεναχωρηθούμε, θα κλάψουμε, μα είναι στο χέρι μας να σηκωθούμε ξανά ώστε να αποτύχουμε για άλλη μια φορά, και πάει κύκλος όλο αυτό. Η μαγκιά είναι να χάνουμε μαζί, όχι να κερδίζουμε χώρια.
Το λάθος μαζί σου έχει ενδιαφέρον. Έχω κάνει πολλά πράγματα που μου φαίνονταν λάθος εξαιτίας σου, που στην πραγματικότητα το μυαλό μου τα έκανε να φαντάζουν έτσι. Οι ιδέες σου και οι προτάσεις σου είναι απελπιστικά άθλιες πολλές φορές σε όλα τα αυτιά πλην τα δικά μου. Για αυτό λοιπόν επιλέγω να σε ακολουθήσω σε όλα, γιατί ο τρόπος που θα το κάνουμε αυτό θα είναι δικός μας, χαρακτηριστικά δικός μας.
Θέλω να μας κοιτάζουν και να ζηλεύουν, να σκέφτονται μάταια ότι θέλουν μια παρόμοια κατάσταση στη ζωή τους και να μην την βρίσκουν. Να μην την βρίσκουν γιατί με τα πρώτα λάθη το διαλύουν, ενώ εμείς με το κάθε λάθος διαμορφώνουμε τον χαρακτήρα της σχέσης μας, δημιουργούμε τη δική μας ταυτότητα. Eγώ και ‘συ μόνο, και άσε τους άλλους να παν’ να γαμηθούν.
Επιμέλεια Κειμένου Παναγιώτη Μουστάκα: Κατερίνα Κεχαγιά.