Η αιτία του κακού, ξεκινάει πάντα από μια μεγάλη περίοδο συναισθηματικής ξηρασίας. Έχεις μόλις βγει από μία σχέση που σε τσάκισε, δεν είσαι σε φάση για καινούρια πράγματα και προσπαθείς να ξανασυνηθίσεις τον εαυτό σου μόνο του.
Όλη αυτή, όμως, η διαδικασία απαιτεί σκέψη και εσωτερικό μονόλογο, που καθόλου διατεθειμένος δεν είσαι να κάνεις, γιατί κάθε σκέψη καταλήγει σε ατάκες του στιλ «αχ πόσο μου λείπει», ακόμα κι αν η αρχική σκέψη είναι μακαρόνια.
Τα βράδια είναι χειρότερα, ξέρεις οι ώρες λίγο πριν κοιμηθείς που το μυαλό κάνει πάρτι και η αϋπνία βαράει υπερωρίες. Πες μου λοιπόν εσύ, αν μπορείς να βρεις καλύτερο μυοχαλαρωτικό από τον υπολογιστή. Νόμιμο, για να μην κάνετε ύποπτες σκέψεις.
Λιώνεις στο pc σου, λοιπόν, κάνεις μαραθώνιους σειρών, τον έχεις στο πλάι του κρεβατιού σου και τον αλλάζεις πλευρά ανάλογα με το πού έχεις πιαστεί. Είναι ο καλύτερος γκόμενος και σου προσφέρει αυτό που δεν μπορείς να δώσεις μόνη σου στον εαυτό σου. Ηρεμία, μέχρι να ξεραθείς.
Κι αφού η συνήθεια γίνει λατρεία και βλέπεις Φιλαράκια μέχρι και πέντε το πρωί μετά την έξοδο, σκάει μύτη ο έρωτας αι ο υπολογιστής ξαναπιάνει τη θέση του στο γραφείο.
Στα πρώτα στάδια της σχέσης, το pc θα μένει εκτός κρεβατιού, γιατί όλα θα είναι υπερβολικά καινούρια για να προλάβεις να ασχοληθείς με κάτι άλλο. Το σεξ είναι συναρπαστικό κι όλη σου η προσοχή είναι στραμμένη στο να γνωρίσεις τον άλλον όσο το δυνατόν περισσότερο.
Αλλά προφανώς, κάτι ήξερε η Microsoft όταν δημιούργησε το γκατζετάκι, γιατί μετά το μήνα του μέλιτος, αρχίζουν τα συμπτώματα στέρησης. Βλέπεις δεν είναι όλα ροζ πουά πια κι όσο να πεις μερικές φορές βαριέσαι, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θες να χωρίσεις.
Μήπως, όμως, σημαίνει ότι μπορεί αντί για τρίωρη συζήτηση να προτιμάς μια ταινιούλα; Τσουπ να τη η πρώτη πρόταση κι ο υπολογιστής πάλι παίρνει τη θέση του δειλά-δειλά στο τραπεζάκι δίπλα στο κρεβάτι.
Χωρίς να το καταλάβεις η μια ταινία γίνονται δύο αι οι δύο γίνονται το πρώτο πράγμα που θα σκεφτείτε να κάνετε για να χαλαρώσετε λίγο το βράδυ. Νόμιμο επαναλαμβάνω, μην μπερδεύεσαι.
Ξαφνικά θυμάσαι και τη σειρά που έβλεπες τα βράδια πριν τον γνωρίσεις, αλλά ψιλοντρεπόσουν να το παραδεχτείς, γιατί ήταν τραγική, οπότε αρχίζεις σιγά-σιγά να την κουτσοβλέπεις όταν τον παίρνει ο ύπνος κάνα μεσημέρι.
Πριν το καταλάβεις έχετε γίνει ένα μόνιμο τρίο στο κρεβάτι, με τον υπολογιστή να σας προσφέρει τις υπηρεσίες του. Το facebook πάντα ανοιχτό σε κάθε συζήτηση που προσπαθείτε να ανοίξετε, αλλά κάπου στην πορεία διακόπτεται από μια φράση του τύπου «δες τι ανέβασε ο τάδε» ή «τι να βάλω να ακούσουμε», που καταλήγει σε ένα μισάωρο ανούσιο σερφάρισμα.
Σε αυτό το διάστημα ο άλλος κοιτάει το ταβάνι ή έχει πιάσει κινητό, ή απλά ζηλεύει που δεν έχει κι αυτός pc για να σε γράψει στ΄ αρχίδια του.
Δεν το καταλαβαίνεις ότι κάτι δεν πάει καλά;
Δεν είναι για κανένα λόγο αιτία χωρισμού, αλλά είναι σίγουρα λόγος αποξένωσης κι απομάκρυνσης από τον άλλον. Κάνεις κάτι παράλληλα με τον άλλον και όχι μαζί του, πράγμα το οποίο εμποδίζει την αλληλεπίδραση μεταξύ σας.
Επίσης στηρίζεις την ψυχαγωγία σου σε κάτι που δεν αφορά τον άνθρωπό σου, οπότε πάνω-κάτω δεν τον χρειάζεσαι και τόσο για να περάσεις καλά.
Και μετά αναρωτιέσαι πώς έρχεται η ρουτίνα. Θα μου πεις, έγκλημα είναι να δεις μια ταινία μετά από μια μέρα που ξεπατώθηκες αγκαλιά με το αίσθημα;
Όχι βέβαια, αλλά δες την στον καναπέ και μετά πάτε μέσα και ξεσκιστείτε. Ή κοιμηθείτε αγκαλιά, ή απλά θυμηθείτε κάτι παράξενο στη μέρα σας και μιλήστε κάνα εικοσάλεπτο. Έλα πες την αλήθεια, την βλέπεις τη διαφορά και μέσα σου δε με θεωρείς παράλογη.
Δεν είμαι από ‘κείνους που βλέπουν υπολογιστές και τεχνολογία και κάνουν εξορκισμούς, αλλά όταν μπαίνουν στο κρεβάτι σου, σημαίνει ότι από κάτι θες να ξεφύγεις, ή απλά αποφεύγεις να κάνεις προσπάθεια γι’ αυτό.
Πάντα θα γελάς με τις γκριμάτσες του Ρος και του Τζόι, μα δε θα είναι ποτέ το ίδιο γέλιο με εκείνο το χαζό ανέκδοτο που σου πε μες στον ενθουσιασμό κι εσένα σου φάνηκε σχεδόν ηλίθιο, μα εν τέλει γέλασες γιατί ήταν τόσο κακό, που ήταν καλό.
Στους δύο, τρίτος δε χωρεί και το κρεβάτι είναι πολύ μικρό για να έχετε τόση απόσταση. Πάτα το off.
Συντάκτης: Γιοβάννα Κοντονικολάου
