Γνωστό λαϊκό απόφθεγμα παρομοιάζει τη ζωή με ρόδα που στριφογυρίζει, υποστηρίζοντας τη θεία δίκη όταν διαπράττεις κακές πράξεις. Ό,τι κάνεις σου επιστρέφεται. Ο Κοέλιο υποστηρίζει, επίσης, πως όταν κάτι το επιθυμείς βαθιά, το καλό σύμπαν συνωμοτεί και στο χαρίζει απλόχερα.
Στο εξωτερικό πάλι, υπολογίζεται η αύρα ασθενών με ειδικά μέταλλα για την αποτελεσματικότερη θεραπεία τους, ενώ σε κάποιον σταθμό του μετρό του Παρισιού μία απ’ τις εισόδους έχει κατασκευαστεί με τέτοιον τρόπο ώστε ν’ απορροφά την ενέργεια των ανθρώπων που τη διαβαίνουν, για να χρησιμοποιηθεί η αύρα τους για το φωτισμό του σταθμού!
Εμένα θα μ’ ακούσεις συχνά να υποστηρίζω πως το σύμπαν, όχι απλά είναι ηλίθιο, αλλά και παντελώς κουφό σε κάθε σου έκκληση και προσδοκία. Παρόλ’ αυτά, μέσα μου βαθιά πιστεύω πως τα καλά πράγματα στη ζωή είναι απότοκα του πώς επιμένεις να την αντιμετωπίζεις. Γιατί κάθε φορά που στέλνεις θετική ενέργεια στο σύμπαν, ποτέ δεν ξέρεις πότε και με ποιον τρόπο θα σου επιστραφεί!
Στη μάζα των μίζερων και των πεσιμιστών δε χρειάζεται να δεις το θαύμα για να πιστέψεις, τελικά. Φτάνει να ‘χεις πίστη στο θαύμα για να το δεις. Σ’ έναν κόσμο άνισα κατανεμημένο με τη δικαιοσύνη επιεικώς τυφλή, που ο δυνατός υπερισχύει και δικαιώνεται πάντα έναντι του αδυνάτου, αυτός ο συρφετός ζητά μονάχα τα αισιόδοξα vibes που ‘χεις ν’ αποστείλεις.
Δίκιο θα ‘χεις αν μου πεις πως λίγη παραπάνω αισιοδοξία και χαμόγελο, όχι μόνο δε συμμετείχε στην υπερπήδηση του προβλήματος, αλλά κατακρεούργησε την ψυχολογία σου, γιατί ήλπιζες άδικα σε μια λύση που ποτέ δεν ήρθε. Μα όσο περιμένεις τα βραχυπρόθεσμα αποτελέσματα, θα χάσεις τις μακροπρόθεσμες επιτυχίες. Κι όσο αναμένεις για τη βαρύγδουπη σωτηρία, θ’ αγνοήσεις αργότερα το λιθαράκι που θα σε κάνει πραγματικά ευτυχισμένο.
Η τύχη είναι επιλεκτική κι ο άνθρωπος αθεράπευτα ανυπόμονος. Έχει την απογοήτευση στο τσεπάκι κι η απόσυρση πρωτοπορεί στις επιλογές του. Μα όταν αισιοδοξείς, ακόμη κι αν τα πράγματα δε σου βγουν όπως γούσταρες, κάποια στιγμή ο οδυρμός των θετικών μηνυμάτων, που θα λάβει το σύμπαν, θα γίνει μπουνιά για την τύχη κι εκείνη κάποτε θα σε διαλέξει ανάμεσα στους τόσους.
Γιατί τελικά είμαστε ο τρόπος σκέψης κι η κοσμοθεωρία μας. Και σκέψου τι ανατριχίλα θα διαπεράσει τον κόσμο, όταν εσύ αποφασίσεις να μονομαχήσεις στήθος με στήθος με τη γκαντεμιά σου, για να τη συντρίψεις.
Αφού ποτέ δεν ξέρεις πότε η ξαφνική σφιχτή αγκαλιά στον κολλητό θα σ’ ανταμείψει μ’ έναν καινούριο έρωτα. Κι αν η «καλημέρα» στην ξινή γιαγιά γειτόνισσα επιβάλει στο λεωφορείο να φτάσει στη στάση ακριβώς τη στιγμή που το χρειάζεσαι, χωρίς καθυστέρηση.
Μια βόλτα με τ’ αδέρφια σου στην παραλία μπορεί να σου φέρει καινούριους φίλους και τ’ αγαπημένο σου τραγούδι στη διαπασών θα σ’ αναρρώσει ταχύτερα από την κωλοασθένεια που σε ταλαιπωρεί. Ένα χαμόγελο σε κάθε δυσκολία μπορεί να ‘ναι βουτιά σ’ έμπνευση και δημιουργία.
Ανάμεσα σε όντα που δε φτουράνε πια τίποτα από καλοσύνες και καλές πράξεις, κάθε σου καλή ενέργεια ή σκέψη καταγράφεται κι ίσως να εξασφαλίζει –λέω, ίσως- μια καλοτυχία. Σταμάτα να μονοδρομείς στην επιφάνεια των πραγμάτων και κόζαρε δίπλα σου τις λεπτομέρειές τους. Ίσως τελικά το θετικό σου vibe να ξεσπάει πάνω τους κι εσύ απλά ν’ αδιαφορείς, επειδή δεν πήρες πρέφα τίποτα «μεγάλο» να συμβαίνει. Θορυβώδης ανταρσία είναι για τον κόσμο ν’ απαντάς με τον καλό σου εαυτό στην καταστροφή του και φερέγγυα κούρα για την ψυχή σου να χαμογελάς πολύ στα «στραβά» σου.
Αν γυρίζοντας, δε, στο σπίτι, το βρεις πλημμυρισμένο, ενώ προηγουμένως βοήθησες τον πρόσφυγα στην πλατεία με λίγο φαγητό, πριν προλάβεις ν’ αφορίσεις την καθημερινότητά σου και να την παρουσιάσεις ως «χυτήριο» που σου καίει κι εξανεμίζει τις αντοχές σου, κοίτα το σύμπαν επιτακτικά και φώναξέ του «challenge accepted»!
Σου τη χρωστάει τη θετική ενέργεια, αλλά αυτό δε σημαίνει πως θα στην επιστρέψει σήμερα. Έχει τόσο καιρό και κάθε λογής τρόπο, με κάθε μορφή, να το πράξει. Εκτός κι αν οι φίλοι που πλατσουρίσουν μαζί σου στα νερά αργότερα, παριστάνοντας τους τουρίστες σε παραλία στις Μπαχάμες, πιάνονται ως comeback της καλής ενέργειας που έστειλες στις συντεταγμένες και τους γαλαξίες του νωρίτερα. Και τώρα που το σκέφτομαι, καλό δεν ακούγεται;
Πολλαπλασίασε τη χαρά σου, το κέφι και την αισιοδοξία σου ακόμη κι όταν όλα κυλούν μέλι-γάλα. Ευχαρίστησε τις δυνάμεις σου για το κατόρθωμά σου με καμάρι κι υποσχέσου στο συνονθύλευμα των συμπαντικών υπάρξεων πως τα ομορφότερα δεν έχουν έρθει ακόμη.
Δώσε πίστη και θάρρος στη χάρη σου και ταρακούνησε με τη διαστημική σου ενέργειά το σύνολο των ενεργειών που κυκλώνουν τη Γη. Προειδοποίησε το άπειρο σύμπαν πως τα καλύτερα τ’ απαιτείς και τα χειρότερα τα καλωσορίζεις. Τρόμαξέ το, για να σου υποταχθεί!
Κι επειδή το σύμπαν θα το χαρακτηρίζαμε κάπως τσιγκούνικο, αν δεχτούμε την άποψη του John Archibald Wheeler, ενός Αμερικανού φυσικού, ότι «δεν είμαστε μόνο παρατηρητές, αλλά συμμετέχοντες και κατά μία έννοια, αυτό είναι ένα συμμετοχικό σύμπαν», τότε επίλεξε να καλοπιάσεις θετικά το σύμπαν, ώστε κάποτε να στα φέρει έτσι όπως τα ζήτησες. Απόδειξέ του ότι αν δεν μπορεί να σε ταρακουνήσει, δεν έχει κανένα λόγο να συνεχίσει να σε πολεμάει.
Καλή, συμπαντική επιτυχία, λοιπόν!
Επιμέλεια Κειμένου Χριστίνας Σούκη: Ιωάννα Κακούρη
Συντάκτης: Χριστίνα Σούκη
