Όλοι έχετε ένα φίλο που δηλώνει πρόσκοπος έτσι; Όμως ποτέ δεν μπήκατε στη διαδικασία να αναρωτηθείτε «τι κάνει τέλος πάντων αυτός εκεί πέρα στις παρελάσεις;». Ή όταν σας λέει ότι θα πάει κατασκήνωση πολλοί παίρνετε αυτό το απορημένο βλέμμα.
Ο προσκοπισμός είναι ένα πλέον μια παγκόσμια κίνηση. Κίνηση εθελοντισμού όπου μέσα από αυτό βρίσκεις πτυχές του εαυτού σου που δε γνώριζες καν ότι υπάρχουν. Μια κίνηση, μια οικογένεια, που σε όποιο μέρος κι αν βρεθείς θα βρεις ντόπιους προσκόπους και δε θα ξεμείνεις ποτέ από παρέα. Μέσω αυτού συνεργάζεσαι απευθείας με την κοινωνία με μοναδικό προσωπικό κέρδος την ηθική ικανοποίηση όπως τα χαμογέλα που σου χαρίζουν οι πρόσφυγες όταν τους δίνεις κάτι να φάνε. Με αυτόν τον τρόπο δε σου λένε απλά ευχαριστώ, αλλά το νιώθεις, χαίρεται η ψυχή σου ολόκληρη. Ή όταν λείπεις από την καθιερωμένη σαββατιάτικη συνάντησή σας και στην επομένη θα πεταχτεί ένα παιδί και θα σου παραπονεθεί « μα πού ήσουν στην προηγούμενη συγκέντρωση;» Είναι πραγματικά ασύλληπτο αυτό που νιώθεις.
Και δε θα σταματήσει εκεί. Παράγεις κοινωνικό έργο. Όπου γάμος και πρόσκοπος. Βοηθάς την κοινωνία να αλλάξει προς το καλύτερο, το θέτεις προσωπικό στόχο και δε σταματάς μέχρι να γίνει αυτό, έστω κι αν δεν πετυχαίνεις πολλά. Ανταποκρίνεσαι, αν όχι σε όλα, στα περισσότερα καλέσματα και ανάγκες τις κοινωνίας. Γίνεσαι εθελοντής σε κατασκηνώσεις προσφύγων, επικοινωνείς μαζί τους, γνωρίζεις την κουλτούρα τους και μαθαίνεις από πρώτο χέρι τους λόγους που τους ώθησαν να φύγουν από τον τόπο τους. Πας σε καθαρισμούς παραλίων και μετά ρίχνεις και μια βουτιά φεύγοντας. Γίνεσαι μέρος στο τοπικό σου κοινωνικό παντοπωλείο βοηθώντας έτσι τις άπορες οικογένειες που σε έχουν ανάγκη περισσότερο από ποτέ.
Κι όταν έρθει το τέλος της μέρας, όταν θα ξαπλώσεις στο κρεβάτι σου, ή στη σκηνή σου κάτω από τα αστέρια θα νιώσεις τόσο ικανοποιημένος με τον εαυτό σου. Θα νιώσεις ότι είσαι κάποιος σημαντικός, που βεβαίως είσαι, ότι η προσπάθεια σου σε ανταμείβει, και πίστεψέ με, η κοινωνία το αναγνωρίζει αυτό
Πέρα από το κοινωνικό έργο, το αποκορύφωμα της προσκοπικής περιόδου είναι η καλοκαιρινή κατασκήνωση. Μια κατασκήνωση που θα στεναχωρηθείς τόσο πολύ αν δεν πας για τους δικούς σου λόγους. Παίρνεις την σκηνή σου, το sleeping bag και το υπόστρωμά σου και έφυγες για το δάσος. Μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά, στήνετε τον δικό σας ονειρικό χώρο εκεί.
Και η μέρα κυλάει με παιχνίδι, νέες γνώσεις και ατελείωτο γέλιο σίγουρα. Το καλύτερο όμως έρχεται όταν ο ήλιος δύει και αρχίζεις επιτέλους να ακούς τους ήχους τους δάσους. Μια στιγμή ονειρική, να παρατηρείς τα κλαδιά και τα φύλλα των πεύκων και από πίσω τους να απλώνονται εκατομμύρια αστέρια και αστερισμοί που όσο τους παρατηρείς γίνονται περισσότεροι.
Η ψύχη σου ηρεμεί. Εξαφανίζονται από προσώπου γης όλα σου τα προβλήματα. Ξεχνάς τα πάντα και χάνεσαι στη στιγμή. Δε σε απασχολεί τίποτα άλλο. Όλο αυτό σε συνδυασμό με των ήχο των γρύλων, των φύλλων που τρίβονται από τον αέρα και πιθανώς κάποιον ήχο ζώου που δεν αναγνωρίζεις μετατρέπουν το παρόν σου σε ψέμα. Ζεις κάτι που στην πόλη δε θα το νιώσεις ποτέ σου, ή μάλλον θα το νιώσεις μόνο αν είσαι πρόσκοπος. Και στην παραλία, στην πυρά λήξης. Ανάβεις φωτιά δίπλα από το θαλασσινό νερό στην αμμουδιά, κάθεσαι κι εσύ στον κύκλο και ψυχαγωγείς το πνεύμα σου ενώ ακούς τη θάλασσα να σκάει δίπλα σου. Το φεγγάρι από δίπλα σου είναι τόσο παραστατικό. Ερωτεύεσαι στιγμιαία.
Το να είσαι πρόσκοπος σου προσφέρει άπειρες ευκαιρίες. Πέρα από το κοινωνικό έργο, γνωρίζεις άπειρους ανθρώπους. Έτυχε να βρεθείτε στην ίδια κατασκήνωση κάποτε και από τότε κρατάτε επαφή, κι όταν ξαναβρεθείτε θα έχετε τόσα πολλά να πείτε για το τι κάνατε τόσο καιρό χώρια, πού πήγατε κατασκήνωση και να γελάσετε χωρίς αύριο. Παίρνεις μέρος σε παγκόσμιες δράσεις όπου θα γνωριστείς με ανθρώπους από κάθε γωνία του πλανήτη. Και από τεχνικής πλευράς, γνωρίζεις μια βάρκα ή ένα ανεμόπτερο και κυριολεκτικά βολτάρεις με αυτό. Μέσα στη βάρκα νιώθεις θεός. Πόσο μάλλον στο ανεμόπτερο. Κάνεις κάτι που ελάχιστοι μπορούν να κάνουν και οφείλεις να είσαι περήφανος γι’ αυτό.
Επιμέλεια Κειμένου Παναγιώτη Μουστάκα: Σοφία Καλπαζίδου
Συντάκτης: Παναγιώτης Μουστάκας
