Η αλήθεια είναι πως θα περίμενες να διαβάσεις αυτό το άρθρο από μια 80χρονη, γεμάτη από ρυτίδες σοφίας, καθισμένη στην κουνιστή της πολυθρόνα.
Θα είχε ύφος λέκτορα και θα σου εξιστορούσε σε μερικές γραμμές, όσα της δίδαξε η ζωή.
Κι εγώ το ίδιο θα περίμενα.
Καμιά φορά όμως, η γνώση δεν αποκτάται με τα χρόνια, αλλά με την ουσία.
Διαβάζοντας παρακάτω, θα συνειδητοποιήσεις πως αν έχεις βιώσει έστω κι ένα πρόβλημα στη ζωή σου, θα’χεις κάνει στο τέλος έναν μικρό απολογισμό.
Τα δεδομένα γίνονται ζητούμενα. Πανεύκολα.
Αυτό ισχύει σε όλες σου τις σχέσεις: επαγγελματικές, φιλικές, οικογενειακές, ερωτικές.
Εξυπακούεται πως δεν θα σταματήσεις να κάνεις σχέδια γιατί ο Θεός γελάει κτλ κτλ.
Ωστόσο,μην επαναπαύεσαι στο ότι θα έχεις τα πάντα για πάντα.
Προσγειώσου λιγάκι σ’ αυτά που προσδοκείς, και να εκτιμάς όσους και όσα έχεις, πριν γίνουν άδοξο παρελθόν.
Η υγεία είναι το πολυτιμότερο αγαθό.
Ναι το ξέρω, το έχεις ακούσει άπειρες φορές. Το ξεχνάς όμως (το νούμερο ένα δεν το διάβασες;).
Όσο στέκεσαι στα πόδια σου, μπορείς να καταφέρεις ό,τι και αν θελήσεις.
Συνήθως κάνουμε το λάθος να πιστεύουμε ότι τα δικά μας προβλήματα είναι και τα μεγαλύτερα, αλλά κοίταξε λιγάκι γύρω σου και πάψε να μεμψιμοιρείς, γιατί πολλοί άνθρωποι εκεί έξω παλεύουν για να «βγάλουν» άλλη μια μέρα.
Το χιούμορ είναι ο καλύτερος τρόπος να λύνεις όλα σου τα προβλήματα.
Είναι όπλο. Αν είσαι από τους τυχερούς που το διαθέτουν, χρησιμοποίησέ το. Δ
εν θα χάσεις, σου το υπόσχομαι, γιατί παραδόξως ακόμα και τα σοβαρότερα προβλήματα, έχουν και την αστεία τους πλευρά.
Και πίστεψέ με, θα σε σώσει από πολλές καταστάσεις όπου πιστεύεις ότι είσαι ένα βήμα πριν τρελαθείς.
Μετά την οικογένεια, οι φίλοι είναι η πιο σταθερή αξία στη ζωή σου.
Είναι οι άνθρωποι που έχουν τα ίδια ψυχολογικά προβλήματα με σένα.
Οι τύποι που θα πιαστούν από τη χοντράδα που μόλις «πέταξες» και θα σε κάνουν να καταριέσαι την ώρα και τη στιγμή που άνοιξες το στόμα σου.
Πάνω απ’ όλα όμως, είναι η δεύτερη οικογένεια που εσύ επέλεξες, μέσα από τις δυσκολίες που σου έφερε η ριμάδα η ζωή. Αν τους βρήκες, κράτησέ τους, γιατί υπάρχουν πολλοί εκεί έξω που δεν έχουν ούτε έναν.
Βίωσε όλα σου τα συναισθήματα στο έπακρο.
Δεν εννοώ να βγεις στους δρόμους και να κλαις σαν τη Μάρθα Βούρτση επειδή χώρισες, ούτε να φιλάς τους περαστικούς επειδή πήρες επιτέλους πτυχίο.
Σου λέω μόνο να βιώνεις την κάθε στιγμή, με πάθος, τσαγανό και τρέλα.
Είναι μοναδική, απόλαυσέ την!
Μην αφήσεις κανέναν να σε πείσει πως του πέφτεις λίγος.
Είσαι αυτός που είσαι, και δεν θα απολογηθείς πουθενά και για κανένα λόγο.
Άλλο το: «δεν ταιριάζουμε γιατί είσαι πολύ λίγος» και άλλο το: «δεν έχουμε κοινά ενδιαφέροντα, οι πλανήτες μας κάνουν τετράγωνο, εσύ τρως φέτα κι εγώ γραβιέρα».
Αγάπησε τον μοναδικό εαυτό σου, και μην επιτρέψεις κανένα να σου μεταδώσει τις ανασφάλειές του.
Είμαι σίγουρη ότι υπάρχει κάποιος εκεί έξω που ψάχνει αυτό ακριβώς που είσαι.
Το «ποτέ» και το «πάντα» είναι οι χειρότερες λέξεις που μπορείς να ξεστομίσεις.
Το ότι είχες μια πεποίθηση στη ζωή σου κάποτε, δεν σημαίνει ότι θα την έχεις εσαεί.
Άφησε τον εαυτό σου ελεύθερο και μην εγκλωβίζεσαι σε καθωσπρεπισμούς. Αυτά μας «φάγανε». Κάνε ό,τι αισθάνεσαι, και μη σκέφτεσαι τι θα πει ο κόσμος, γιατί ζεις για σένα.
Και η ζωή είναι μικρή για να είναι θλιβερή, μωρό μου.
Όλα (μα όλα) συμβαίνουν για κάποιο λόγο.
Last, but not least. Είναι το μότο μου και μ’ έχει επιβεβαιώσει πολλές φορές.
Ενδεχομένως αυτό που περνάς τώρα να σου φαίνεται βουνό, ίσως να στεναχωρήθηκες γιατί η τελευταία σου σχέση έληξε άδοξα ή γιατί δεν πήρες τη δουλειά που τόσο ήθελες.
Κλάψε, φώναξε, θύμωσε, κράτα όμως και μια συμβουλή που μου είχε δώσει κάποτε η μανούλα μου, που αν και δεν ήταν ογδόντα, ήταν σοφή.
«Όταν κλείνει μία πόρτα, ανοίγει σίγουρα μία άλλη. Μεγαλύτερη.»