Το παρόν κείμενο αποτελεί υποψηφιότητα για το διαγωνισμό διηγήματος με θέμα «Το πιο ερωτικό μου καλοκαίρι» που διοργανώνουν το pillowfights.gr και το travel agency 18-24.gr.
Γράφει η Λίνα Ρούτση.
Το πιο ερωτικό μου καλοκαίρι δεν έμοιαζε με όλα τα άλλα. Το πιο ερωτικό μου καλοκαίρι δυσκολεύομαι να πιστέψω πως κάποτε θα ξεχαστεί. Το καλοκαίρι μου αυτό δεν ήταν απλά ερωτικό, αλλά και με διδακτικό περιεχόμενο. Έμαθα να αισθάνομαι, να υποχωρώ, να λέω την αλήθεια, να εμπιστεύομαι, να νιώθω ασφάλεια και να δίνω αγάπη. Όμως το πιο σημαντικό είναι ότι έμαθα πώς είναι να σου δίνουν αγάπη.
Μέσα σε 4 μόνο μήνες η ζωή μου έγινε σαν ταινία, αγνώστου περιεχομένου. Περιπέτεια, κωμωδία, ρομαντική κομεντί, ενίοτε και θρίλερ. Μου είναι δύσκολο να αποφασίσω. Το καλοκαίρι του 2014 το μόνο που μου θυμίζει είναι ανεμελιά, αγάπη και ηδονή. Κάθε μέρα βόλτες και συζητήσεις και όταν λέω συζητήσεις, μη φανταστείς αυτές τις απλές. Εννοώ αυτές που σου ανατριχιάζουν όλο το είναι, που εξάπτουν τη φαντασία σου και σου δημιουργούν την αίσθηση πως δεν είσαι μόνη, αλλά υπάρχει κάτι που θα είναι περισσότερο από παντοτινό.
Τα βράδια συνήθως αράζαμε κάπου μόνοι ή με τη παρέα μας, μακριά από την αδιακρισία του κόσμου και τα κακόβουλα βλέμματα. Όταν η παρέα μάλωνε για τους πιο ανόητους λόγους, όπως για το ποιος έχει τις καλύτερες κάρτες στο uno, εμείς κοιταζόμασταν στα μάτια για όλη την υπόλοιπη νύχτα και ενώ ξέραμε πως μας κορόιδευαν δε νοιαζόμασταν. Ο κόσμος άλλωστε φάνταζε τόσο μικρός μπροστά στα όσα νιώθαμε.
Αυτό που μου λείπει πιο πολύ είναι οι τσακωμοί. Πες με και μαζόχα, αλλά αυτοί μου λείπουν πάρα πολύ, ναι! Ξέρεις, αυτός ο τεράστιος θυμός που μόλις τα βρίσκατε ξεχνιόταν αστραπιαία. Οι αγκαλιές μετά από κάθε τσακωμό, τα φιλιά μετά από κάθε πείσμα και ο έρωτας μετά από κάθε απόσταση. Μου λείπουν γιατί από αυτά τα νάζια αποδεικνυόταν η αγάπη που υπήρχε! Γιατί, οι ζήλιες; Πού τις πας αυτές; Ολόκληρα σχέδια με τις φίλες μου για να τον κάνω να ζηλέψει, όχι μόνο γιατί ήταν αξιολάτρευτος όταν ζήλευε, αλλά και γιατί ήθελα να τραβήξω τη προσοχή του.
Δεν ήθελα να με θεωρεί δεδομένη, όσο κι αν ήμουν. Και οι δύο ήμασταν δεδομένοι ο ένας για τον άλλον, αλλά δεν εκμεταλλευόμασταν την αγάπη του άλλου. Ήμασταν δεδομένοι γιατί πάντα θα στεκόμασταν όρθιοι στις δυσκολίες. Γιατί ποτέ δεν κοιμόταν ο ένας χωρίς την καληνύχτα και το σ’ αγαπώ’ του άλλου, γιατί ποτέ δε νιώσαμε πως ήμαστε μόνοι μας!
Δε μετάνιωσα που είχα αλλάξει. Η αλλαγή άλλωστε ήταν προς το καλύτερο. Αφού αυτό είναι προορισμένος να κάνει ο άνθρωπός σου, να σε αλλάζει προς το καλύτερο. Τί να τα έκανα έτσι και αλλιώς τα ερωτάκια της σειράς, εφόσον είχα βρει όλη την αγάπη που δεν είχα πάρει συσσωρευμένη σε ένα άτομο; Το πιο ερωτικό μου καλοκαίρι ήταν ματιές, χαμόγελα και γεμάτο καρδιοχτύπια.
Κάθε φορά που αγναντεύω θάλασσα μου έρχεται η ανάμνηση κάθε πρώτης φοράς. Κάθε φορά που αγναντεύω θάλασσα θυμάμαι κάθε όμορφο και κάθε άσχημο που έζησα εκείνο το καλοκαίρι. Θυμάμαι να προσπαθεί να με μάθει να κολυμπάω, να με κάνει να μη φοβάμαι τα σκυλιά που έτρεμα και μόνο στην ύπαρξή τους και τελικά κατέληξα να κοιμάμαι αγκαλιά με το δικό του.
Θυμάμαι να με συνηθίζει στο σκοτάδι που κι αυτό το φοβόμουν, αλλά κυρίως θυμάμαι ξεκάθαρα πως ήταν η κάθε μέρα που με έκανε να τον αγαπάω όλο και πιο πολύ, τόσο που ένιωθα πως δεν μπορούσα να αναπνεύσω. Δε με πείραζε αυτό όμως. Μ’ άρεσε που έπαιρνα οξυγόνο μόνο όταν ήμουν μαζί του!
Τα όνειρά μας βέβαια δεν πήγαιναν πίσω. Είχαμε σχεδιάσει όλο το χειμώνα μας και ας μην τον ζήσαμε όλο μαζί. Είχαμε σχεδιάσει τον μαγικό τρόπο που θα ξαναβρισκόμασταν στο μέλλον. Είχαμε σχεδιάσει παρέα από τα πιο σύνθετα ως τα πιο απλά! Απλά σαν τα πρωινά που με ξύπναγε γαργαλώντας μου τη μύτη και σύνθετα σαν τα βράδια που δε μιλούσαμε από εγωισμό.
Πίστευα ακράδαντα πως το «δυνατά» δεν υφίσταται, μέχρι που αντιμετώπισα τα συναισθήματα μου εκείνο το καλοκαίρι. Δεν πίστευα σε αυτούς τους γλυκανάλατους αποχαιρετισμούς μέχρι που έφτανε η στιγμή να τον αφήσω για να γυρίσουμε σπίτι. Τουλάχιστον είκοσι λεπτά αγκαλιές και ας ήμασταν μαζί όλο το 24ωρο.
Δεν πίστευα ότι γίνεται να ακούς ένα συγκεκριμένο τραγούδι και να ανατριχιάζει όλο σου το κορμί. Και όμως το πάθαινα. Δεν πίστευα πως γίνεται να κρατήσει κάποιος αναμνηστικά πάνω από μία μέρα. Αλλά από εκείνο το υπέροχο καλοκαίρι ακόμα έχω μπλούζες, μηνύματα, κολιέ και σκευάσματα καφέ που είχαμε πιει μαζί. Το ερωτικό μου καλοκαίρι μου φαινόταν πως είναι ατελείωτο και γι’ αυτό πόνεσε τόσο όταν τελικά τελείωσε. Δε λένε πως όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν; Όντως, έτσι είναι.
Η αγάπη φυσικά έμεινε για να μας κάνει να ελπίζουμε πως οι στιγμές μπορεί να περνούν ίσως πιο γρήγορα και από ταχύτητα φωτός αλλά δε θα ξεχαστούν. Το μόνο που έμεινε από αυτό το καλοκαίρι είναι φωτογραφίες και κάποια τυπικά μηνύματα αγάπης. Φωτογραφίες που όταν τις κοιτάς θυμάσαι όλο ακριβώς το σκηνικό πριν τραβηχτούν και μηνύματα που δείχνουν ότι όλα ήταν αληθινά και πως ό,τι αξίζει αντέχει στο χρόνο!
Η μαγεία του έρωτα δε κρύβεται στην έντασή του απαραίτητα, αλλά και στο πόσο μπορεί να κρατήσει ακόμα και όταν η καρδιά σου δε χτυπάει πια γι’ αυτό το μοναδικό άτομο. Στη περίπτωση αυτή ο έρωτας γίνεται αγάπη και μάλιστα η πιο αληθινή, αφού ξέρεις πως σίγουρα δεν πρόκειται για ενθουσιασμό και η αγάπη σου στηρίζεται στη προσωπικότητα του άλλου μαζί με όλα του τα ελαττώματα.
Το πιο ερωτικό μου καλοκαίρι λοιπόν, ήταν ένα δώρο από το σύμπαν ολόκληρο για να γίνω αυτό που είμαι σήμερα. Στον άνθρωπό μου χρωστάω πολλά και αν τύχει ποτέ να διαβάσει αυτό το κείμενο να ξέρει πως θέλω να του πω ένα τεράστιο ευχαριστώ και ένα ειλικρινέστατο σ’ αγαπάω! Να περνάτε τα καλοκαίρια σας με άτομα που το λέει η καρδιά σας, που προσπαθούν για εσάς και σας κάνουν καλύτερους. Όσο για εμένα και το καλοκαίρι μου, ξέρω πως κανείς δεν πρόκειται να το φτάσει και αυτό είναι που το κάνει ξεχωριστό.
Το παρόν κείμενο αποτελεί υποψηφιότητα για το διαγωνισμό διηγήματος με θέμα «Το πιο ερωτικό μου καλοκαίρι» που διοργανώνουν το pillowfights.gr και το travel agency 18-24.gr.
Ψήφισε με like+share την ερωτική ιστορία της Λίνας και χάρισέ της ένα ταξίδι για δύο, σε Σκιάθο, Σκόπελο ή Πάρο!
