Αγαπητά μου παιδιά, σήμερα ο μεγάλος δάσκαλος Μαρκήσιος, θα σας μιλήσει για τις χυλόπιτες.
Θυμάστε παλιά, που όταν πρωτοανοίξατε την καρδιά σας σε κάποια/ον σας απάντησε, «Μα, εγώ σε βλέπω φιλικά»;
Είναι σίγουρος ο σπουδαίος μελετητής των ανθρωπίνων σχέσεων, ότι έχετε πέσει όλοι (και όσοι δεν το παραδεχτούν είναι μεγάλοι φιδέμπορες) θύματα της πιο κλισέ χυλόπιτας από καταβολής χρόνου.
Είμαι, επίσης, βέβαιος ότι γνωρίζετε το αληθινό νόημα αυτής της πρότασης που δεν είναι άλλο από «Δεν πρόκειται να σου κάτσω στον αιώνα τον απάντα, τρισκαράγκιοζα».
Αυτή η ιστορική χυλόπιτα, που οποίος την ακούει θέλει να πάρει ένα τενεκέ φέτα και να το πετάξει στο κεφάλι του συνομιλητή του, έχει περάσει πια στο παρελθόν. Μην βιαστείτε να χαρείτε όμως.
Όπως όλα τα πράγματα τα τελευταία χρονιά έτσι και οι χυλόπιτες έχουν εξελιχτεί ραγδαία. Τη θέση του «σε βλέπω σαν φίλο» έχει πάρει μια καινούργια, άλλα εξίσου εκνευριστική και τρομακτική πρόταση, το «θέλω να περνάω καλά».
Φανταστείτε το σκηνικό.
Είστε σε ένα bar και έχετε μπανίσει για τα καλά το άτομο της αρεσκείας σας. Κινείστε κυκλωτικά, κερνάτε σφηνάκια, χορεύετε δίπλα δίπλα, κάνετε και το σχετικό σχόλιο που ακούσατε στην δουλειά και σας φάνηκε αστείο για να δείξετε ότι έχετε και humor και το πράγμα δείχνει να πηγαίνει μια χαρά. Αν έχετε το κατάλληλο θράσος, μπορεί να σταθείτε και τυχεροί εκείνο το βράδυ.
Το πρόβλημα ξεκινάει το επόμενο πρωί –και φυσικά ισχύει μόνο αν θέλετε να συνεχίσετε να βλέπετε το εν λόγο άτομο.
Αν, λοιπόν, συναντηθείτε κάπου και δε σας μιλάει, δώσετε ραντεβού και σας στήσει, ή στείλετε μήνυμα και δεν απαντήσει, κάποια στιγμή αναπόφευκτα θα ακούσετε το εξής, «Ρε ‘συ, πέρασα πάρα πολύ όμορφα και γουστάρω την παρέα σου, άλλα είμαι σε φάση που θέλω να περνάω καλά.» Κι εκεί μπαίνει ο διάολος μέσα σου και σκέφτεσαι τι μπορεί να εννοεί.
Το «θέλω να περνάω καλά» βλέπετε είναι κάτι παραπάνω από μια απλή χυλόπιτα. Είναι ολόκληρο mode. Σαν τον Terminator όταν λοκάρει τον John Connor. Διαλέγω, εκτελώ, έφυγα –θα πάω αλλού μετά (να περάσω καλά).
Δεν είμαι κατά των one night stands, κάθε άλλο. Είμαι κατά, όμως, του να σου πουλήσει ο άλλος ένα σωρό μούφες για να σε πείσει ότι ψάχνει κάτι παραπάνω και αυτό για να μην αισθάνεται άσχημα όταν το κάνει –ή για να σε πείσει να το κάνεις εσύ.
Και ρωτάει ο Μαρκήσιος. Ο άλλος τι φταίει μωρή ξεπλυμένη ιριδοσαρδέλα; Πες ξεκάθαρα τι θες, να τελειώνουμε. Και αν μη τι άλλο, απαιτεί ο λαός κάποια σοβαρή χυλόπιτα όπως, «είσαι καραφλός», «μοιάζεις με την θεία μου την Μαριγώ», ή έστω «Ρε ‘συ, είχε σκοτάδι χθες και δεν φαινόσουν καλά!»
Άλλα όχι, το κέρατο μου, «θέλω να περνάω καλά»! Είναι εντελώς άκυρο! Άσε που είναι σαν σου λέει ότι δεν πέρασε καλά μαζί σου και άρα μιας και θέλει να περνάει καλά, θα πάει να περάσει καλά με άλλους, μέχρι να βρει το καλύτερο.
Όταν έχουν ειπωθεί αυτές οι λέξεις, το θέμα τέλειωσε. Δεν πα’ να κατεβάσεις τον ουρανό με τα άστρα, τον Mr. Spock και τον ΕΤ, τον Chuck Norris τον ίδιο, αυτός θέλει να περνάει καλά. Άπαξ και πέρασε, έχεις εξαφανιστεί από το ραντάρ.
Άμα πια, μια με τις φιλίες, μια με την καλοπέραση όμως, λίγη πρωτοτυπία στις χυλόπιτες ρε παιδιά. Να την τρως και να την χαίρεσαι! Όχι να σου κάνει τα νεύρα κρόσσια.
Ζούμε στο 2015. Έχουμε πάει στο φεγγάρι, έχουμε εξελιχθεί υποτίθεται ως κοινωνία και δεν υπάρχει κανένα στίγμα, επειδή σκυλοπηδηχτήκαμε πίσω από ένα φάρο αριστερά του λιμανιού της Νάουσας –ξέρετε κάποιοι ποιον λέω.
Τουλάχιστον ας βρούμε και τα αρχίδια να παραδεχτούμε ότι αυτό θέλαμε και μην χρησιμοποιούμε φτηνές δικαιολογίες.
Συντάκτης: Μαρκήσιος Παπαχώστας
