Η πίστη και η απιστία ήταν ανέκαθεν ένα καυτό θέμα, ένα θέμα ταμπού για την κοινωνία.
Kυμαινόταν γύρω από κλισεδακια του τύπου όλοι απατούν μια φορά τουλάχιστον, μέχρι στο ότι η πίστη και η αφοσίωση δηλώνουν την πραγματική αγάπη. Όποιον και να ρωτήσεις λοιπόν για την πίστη στην σχέση είναι σαν να χτυπάς το κόκκινο καμπανάκι του συναγερμού. Συνήθως έως ποτέ, κάνεις δε θα σου μιλήσει ανοιχτα και ντόμπρα. Θα ενοχληθούν, θα θυμώσουν και θα πάρουν αυτό το σνομπ ύφος, αυτό του υπερόπτη για να σου αποφύγουν την κουβέντα λέγοντας πως δεν θέλουν να μιλούν για τα προσωπικά τους.
Οι θηλυκές απόψεις χάσκουν γύρω από τις λέξεις παντοτινή αγάπη, τυφλή εμπιστοσύνη και συντροφικότητα.
Ας αφήσουμε όμως στην άκρη αυτές τις κοριτσίστικες πλέον θέσεις και ας μιλήσουμε σταράτα.
Η σχέση είναι μια απόφαση, μια κατάσταση της οποίας εσύ ο ίδιος επέλεξες να είσαι μέρος της.
Έχει δυσκολίες και ευκολίες, τα σκαμπανεβάσματα και τις ισορροπίες της. Δεν είναι εύκολη υπόθεση ούτε όμως και πυρηνική φυσική. Θέλει αντοχές και δύναμη δικέ μου, να σταθείς στο ύψος των περιστάσεων και να μείνεις πιστός σε κάτι που εσύ ο ίδιος διάλεξες. Ξέρω! Είναι γλυκό το πιοτό της αμαρτίας σύμφωνα με το λαϊκό άσμα. Σου ξυπνά συναισθήματα που είχες ξεχάσει για καιρό. Πρόσεξε όμως! Οικειοθελώς μπήκες στο τριπάκι αυτό, γι’αυτό μην παραπονιέσαι, είπαμε θέλει νεύρο και αντοχές η σχέση, ποσό μάλλον η πίστη.
Άπαξ και υπογράψεις το συμβόλαιο αυτό, η πίστη είναι από τους βασικούς κανόνες.
Η σύναψη ερωτικού δεσμού είναι μια πράξη τολμηρή. Η απόφαση της πίστης όμως είναι επιλογή.
Σε κάθε δεσμό οι μήνες οι παρθενικοί περικλείονται από αυτό το ροζ συννεφάκι, αυτή την γιγαντιαία φούσκα της υπεροχότητας όπου όλα είναι ρόδινα, η αγάπη ρέει ατελείωτη, τα μάτια σου είναι τυφλά από τον έρωτα και εμμένεις πιστός διότι το θες , το θες πραγματικά.
Κάθε ερωτικό τραγούδι γράφεται για σας και κάθε ποίημα αγάπης απαντά στο πρόσωπό σας. Η περίοδος χάριτος όμως δεν κρατεί και πολύ γι’αυτό σκουπίστε τα μέλια σας και ξεκαβαλήστε το καλάμι σας. Πατήστε στη γη και φερθείτε ανάλογα των καταστάσεων.
Δε θα αργήσετε να καταλάβετε πως η πίστη από επιλογή γίνεται συνήθεια.
Άπειρα τα παραδείγματα ανθρώπων που τους έχει φάει η ρουτίνα. Που έχουν γίνει έρμαια της καθημερινότητας και συνεπώς συνήθισαν να παραμένουν πιστοί.
Είναι αυτοί που δε θέλουν να χάσουν την βολή τους, την ηρεμία τους και κυρίως τρέμουν το κοινωνικό κράξιμο που επακολουθεί τέτοιου είδους απιστίες. Άνθρωποι που με τα χρόνια βολεύονται σε καταστάσεις που κάποιες φορές οι ίδιοι δεν διάλεξαν. Ακόμη ίσως και η αμαρτία να μην τους ταιριάζει, να είναι φτιαγμένοι για τα απλά τα σωστά και τα καθώς πρέπει, που ξορκίζουν το κακό νομίζοντας πως έτσι εξαγνίζουν την ψυχή τους. Δεν είναι ευτυχισμένοι, ούτε δυστυχισμένοι απόλυτα. Ισορροπούν όμως στο μεταίχμιο και προσαρμόζονται. Δεν μένουν πιστοί από επιλογή, συνήθεια λέγεται αυτό, συνήθεια και αδράνεια.
Είναι και εκείνοι όμως οι τολμηροί. Που δεν αντέχουν την ρουτίνα, δεν είναι τόσο δυνατοί και η κράση τους δεν είναι η ιδία. Ίσως πάλι το υλικό από το όποιο είναι φτιαγμένοι να μην είναι το ιδανικό για σχέση. Άλλοτε πάλι η αμαρτία κολυμπά στο DNA τους.
Γεννηθήκαν για να’ναι ελεύθεροι σαν κόκορες σε κοτέτσια. Υποκύπτουν στην απιστία για να δώσουν νόημα στην ανούσια καθημερινότητα που τους περικλείει. Κάτι τέτοιοι άνθρωποι είναι που καταπατούν όλους τους κανόνες της πίστης και ζουν ελευθέρα. Στον αντίποδα λοιπόν αυτών βρίσκεται το εντελώς άλλο άκρο.
Αυτοί που διαλέγουν να μένουν πιστοί στον σύντροφό τους από επιλογή. Άνθρωποι που πιστεύουν στους μεγάλους έρωτες, ζουν και αγαπούν αληθινά. Που το ρουτίνιασμα και οι déjà vu καταστάσεις δεν τους αγγίζουν.
Επέλεξαν να μείνουν πιστοί και πολέμησαν γι’αυτό. Δεν υπέκυψαν στις πρώτες δυσκολίες και στάθηκαν επάξια των καταστάσεων.
Γι’αυτούς οι λέξεις πιστή, συντροφικότητα και τυφλή εμπιστοσύνη σημαίνουν όντως κάτι. Ξέρουν τι θέλουν και δεν διστάζουν να το διεκδικήσουν. Δεν είναι πολλοί στο μέτρημα. Λίγοι είναι, λίγοι και κάλοι. Επάξια όμως κερδίζουν θαυμασμό και ζήλια προς το μέρος τους, ζήλια και φθόνο για την αδυναμία των υπολοίπων να τους μοιάσουν. Δεν τους νοιάζει όμως, γι’αυτό και είναι ευτυχισμένοι.
Η πίστη λοιπόν είναι επιλογή και μια ευθεία γραμμή την χωρίζει απ’την συνήθεια.
Το θέμα λοιπόν είναι σε ποιο από τα δυο θα πατήσεις και προς τα πού θα πορευτείς. Στο χέρι σου είναι.
Συντάκτης: Θεοδόσιος Ραβανός
