Τελευταία συνειδητοποίησα πως δεν υπάρχει κάτι πιο σημαντικό στην πορεία της αυτογνωσίας του ανθρώπου από τις προσωπικές επαναστάσεις και νίκες.
Αφήνω επίτηδες έξω τις αγάπες, τους έρωτες και τα λουλούδια.
Άλλωστε τώρα μιλάμε για κάτι απολύτως μοναχικό. Δε χωράνε δύο.
Μόνο εσύ. Μόνος ένας. Μοναδικός σύμμαχος ο εαυτός σου.
Κάθε μικρή ή μεγάλη νίκη μάς φοράει πρώτα απ’ όλα ένα καθαρό χαμόγελο σιγουριάς και μας οπλίζει με ώθηση, δύναμη, πίστη στον εαυτό μας και κουράγιο να καταφέρουμε κι άλλα τόσα. Να μην αφήσουμε ούτε μισό όνειρο απραγματοποίητο.
Μαθαίνουμε πως μπορούμε – όλα τα μπορούμε. Δεν μπορούμε, μόνο όταν δε θέλουμε. Νόμος.
Και ξέρεις, η μεγαλύτερη ικανοποίηση έρχεται όταν τα έχεις καταφέρει χωρίς το χεράκι και τη βοήθεια κανενός. Όταν έδωσες τον καλύτερο εαυτό σου και τελικά τα έβγαλες πέρα και με το παραπάνω.
Μεγαλώνουν τα στενά σου όρια και οι στόχοι σου επίσης.
«Βάθυνε τον ωκεανό σου, απλώσου», που λέει και το τραγούδι.
Προσοχή στο κενό μεταξύ προσωπικής ικανοποίησης και ατέρμονης, αρρωστημένης ματαιοδοξίας, βεβαίως-βεβαίως.
Χρειάζεται ωριμότητα και καθαρή σκέψη για να μην παρασυρθείς και το μυαλό σου φουσκώσει σαν μπαλόνι.
Απ’ την αυτοπεποίθηση μέχρι το καλαμoκαβαλίκεμα μισό τσιγάρο δρόμος, ως γνωστόν.
Οι προσωπικές μάχες μπορεί να φαίνονται ασήμαντες για τους τρίτους ή και για τους δικούς μας ανθρώπους, αλλά μόνο εμείς αναγνωρίζουμε και νιώθουμε το βάρος τους και αυτό τελικά έχει σημασία.
Το κάπνισμα που με κόπο έκοψες, τα κιλά που με ιδρώτα έχασες, τα αδέσποτα που κατάφερες να σώσεις με τόσες οικονομικές δυσκολίες, η σχέση που τελείωσες και έφυγε η θηλιά απ’ το λαιμό σου, η δουλειά που είχε γίνει δουλεία και άφησες για να ξαναγεννηθείς δημιουργώντας, το «ναι» που είπες και το «όχι» που βροντοφώναξες.
Και τόσα άλλα παραδείγματα καθημερινών μαχών που κέρδισες με το αστραφτερό σπαθί σου. Που σε έσπρωξαν σε πιο δύσκολα αλλά πανέμορφα μονοπάτια. Κακοτράχαλα αλλά πανέμορφα.
Η αυστηρά προσωπική ικανοποίηση της νίκης είναι το εισιτήριο που πλήρωσες για το πιο όμορφο ταξίδι της ζωής, αυτό της γνωριμίας με τον εαυτό σου.
Να το φυλάξεις κάπου καλά γιατί θα το χρησιμοποιείς συχνά και να το πιάνεις στα χέρια σου όταν νιώθεις πως πνίγεσαι σε μια κουταλιά νερό.
Να θυμάσαι πάντα ότι μπορείς να κάνεις θαύματα και να υψώνεις το ποτήρι σου για όλες τις κερδισμένες μάχες.
Cheers baby!
Συντάκτης: Γεωργία Χατζηγεωργίου
