Έρχεται που λες μια μέρα η Ελένη στη σχολή (οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις είναι αληθινή αλλά λέμε ότι δεν είναι), με ένα μαλλί σαν τη βαθιά γαλάζια λίμνη.
Εδώ να τονίσουμε ότι η Ελένη υπήρξε σταθερή ξανθιά επί 4 χρόνια διότι άρεζε στο αμόρε να χαϊδολογάει τις απαλές χρυσαφένιες μπούκλες της.
Από ξανθιά, μπλε λοιπόν η Ελένη κι εγώ ίσα που έβγαλα τον φρέντο εσπρέσσο από τη μύτη όταν την είδα από το σοκ.
Μπέρδεψες τις βαφές; Σε απήγαγαν εξωγήινοι; Παίρνεις ναρκωτικά;
Δε θυμάμαι ακριβώς τη σειρά των ερωτήσεων, αλλά κάπως έτσι κύλησε η ροή του λόγου, με το παράλογο του πράγματος να κορυφώνει σε κάθε επόμενη.
Χώρισα μου λέει και σκάει ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά.
Ξέρεις πόσο καιρό ήθελα να τα βάψω; Να πάει να γαμηθεί ο παλιομαλάκας.
Κάπου εδώ να μπει ένα υστερόγραφο και να πούμε, ότι η Ελένη τα ξαναβρήκε με το λεγάμενο, οπότε οι ξανθιές της μπούκλες επανεγκαταστάθηκαν στην κόμη της. Ακόμα υποστηρίζει ότι έγινε κομμωτικό πισωγύρισμα γιατί ξέβαφε το μπλε.
Υπάρχει μια θεωρία πίσω από το χωρισμό και την αλλαγή εμφάνισης των γυναικών. Αν πάρουμε το παράδειγμα μας, (Ελένη ευχαριστούμε για τη συμμετοχή), ο λόγος έγκειται στο ότι κάνεις υποχωρήσεις σε σχέση με το τι θέλεις εσύ ο ίδιος να έχεις για εμφάνιση, επειδή το αμόρε διαφωνεί με την αισθητική σου.
Αν λοιπόν σε προτιμάει ξανθιά, θα είσαι ξανθιά και σ’ αυτή τη λούπα έχουν πέσει ακόμα και οι πιο ανεξάρτητες. Αρνηθέιτε το ελεύθερα, είναι μέρος της προσωπικής σας επανάστασης.
Οπότε με το που επέλθει ο χωρισμός, κάνεις όποια μαλακία σου είχε καρφωθεί να δοκιμάσεις, από το μοβ κραγιόν που δεν φορούσες για να μην κάνεις δαμάσκηνο τα χείλη του, μέχρι το αγορέ μαλλί που δεν κούρευες επειδή δεν ήθελε, αλλά έλεγες ότι φοβάσαι να τολμήσεις (η αυτοδιάθεση που λέγαμε).
Από κει και πέρα η βάση είναι μια. Θέλεις διακαώς να αφήσεις το παρελθόν σου πίσω.
Κάτι αλλάζει, κάτι φεύγει και κάτι τελειώνει. Εσύ λοιπόν δεν μπορείς να μείνεις ολόιδια μπροστά στις τόσες αλλαγές, γιατί θα είναι σα να έχασες το τρένο. Συμβαδίζεις κι ακόμα και η πιο μικρή αλλαγή φαντάζει σωτήρια στα μάτια σου, γιατί έχεις ένα λόγο να ασχοληθείς και πάλι με σένα.
Γι’αυτό και οι αλλαγές γίνονται νωρίς μετά το χωρισμό.
Γιατί το μέσα δεν έχει προλάβει να αλλάξει, να αποδομηθεί η κατάσταση, οπότε αλλάζοντας το έξω, ελπίζεις και μια εσωτερική μετάβαση σε κάτι διαφορετικό, που θα έχει πάει ένα βήμα παραπέρα.
Από ξανθιά, μελαχρινή κι από κοκκινομάλλα, καστανή, αλλάζουν τα χρώματα για να αλλάξει το γκρίζο τοπίο.
Ρηχό ή ανώριμο, είναι απλά ένα μέσο να μην πονάει τόσο.
Είναι η πλάκα που έχει η ζωή, όταν αποφασίζεις να τη ζήσεις λίγο πιο απλά.
Αλλάζοντας το έξω, για να έρθει μετά το ένα βήμα παραπέρα και στο μέσα.
Απλά μπορεί να σε βρει με νέο χρώμα βαφής και σκουλαρίκι στην μύτη.
Ε και τι πειράζει;
Συντάκτης: Γιοβάννα Κοντονικολάου
