Δεν υπάρχει άνθρωπος στον κόσμο που μπορεί να ζήσει χωρίς φίλους. Πώς να πορευθείς στη ζωή χωρίς κανέναν δίπλα σου, στήριγμα αληθινό. Κι όσοι δεν έχουν φίλους και είναι μόνοι ζουν σε μεγάλα, φωτεινά, άσπρα δωμάτια καθισμένοι, με μια ολόλευκη εφαρμοστή μπλούζα που δένει όμορφα πίσω στην πλάτη.
Όλοι οι άνθρωποι συνηθίζουν να κάνουν παρέα με άλλους που τους μοιάζουν σε χαρακτήρα και συνήθειες. Και ποιος δεν έχει ακούσει την παλιά, λαϊκή, σοφή παροιμία «δείξε μου το φίλο σου να σου πω ποιος είσαι»; Αυτή η φράση κρύβει μεγάλες δόσεις ωμής αλήθειας, γιατί αν γνωρίσουμε τους φίλους κάποιου ανθρώπου, είναι σαν να γνωρίζουμε και τον ίδιο. Οι φίλοι μας άλλωστε είναι η προέκταση του εαυτού μας.
Πράγματι, οι φίλοι που επιλέγουμε να έχουμε στη ζωή μας είναι καθρέφτης της δικής μας προσωπικότητας. Ακόμα κι αν δεν μπορούμε να διακρίνουμε τι είναι τελικά αυτό που μας ενώνει και πιστεύουμε ότι είμαστε εντελώς διαφορετικοί από το φιλαράκι μας, η προσωπικότητά του έχει στοιχεία που θέλουμε κι εμείς να αναπτύξουμε. Οι φίλοι είναι η οικογένεια που επιλέξαμε, οπότε μοιάζουμε με τους φίλους μας. Από τον τρόπο που μιλάμε μέχρι το τι θα φορέσουμε.
Επιλέγουμε άτομα για φίλους με παρόμοια ενδιαφέροντα, παρόμοιες συνήθειες και ίσως παρόμοιο σκέψης. Κι αυτό γιατί είναι πολύ σημαντικό για όλους μας να έχουμε κάποιον, ακόμα κι απ’ την παιδική ηλικία, να μοιραστούμε όνειρα και, φιλοδοξίες, σκέψεις και ανησυχίες. Μια βόλτα βραδινή στο πάρκο της γειτονιάς μας κάνοντας κρυφά από όλους το πρώτο τσιγάρο. Κρυφά από όλους, εκτός απ’ τον φίλο σου.
Εμπιστευόμαστε τους ανθρώπους πολύ δύσκολα. Κι όταν το κάνουμε, σημαίνει πως τους έχουμε ψηλά, τους εκτιμάμε και τους σεβόμαστε. Έτσι, διαλέγουμε πού θα λέμε τα μυστικά μας και με ποιον θα συζητήσουμε ένα πρόβλημά μας. Με το φίλο μας θα τα κάνουμε όλα αυτά. Αυτόν που μας καταλαβαίνει. Αυτός μας νιώθει, και ίσως να έχει ζήσει κάτι παρόμοιο. Έχεις ανάγκη να είναι δίπλα σου ένας άνθρωπος που θα τον νιώθεις πολύ κοντά σου, θα είναι η οικογένειά σου, ο δικός σου άνθρωπος που θα στέκεται σαν κολώνα δίπλα σου, τόσο στα ευχάριστα όσο και στα δυσάρεστα της ζωής. Πάνω από όλα θέλεις να έχεις ένα φιλαράκι με το οποίο θα έχεις πολύ καλή επικοινωνία, που θα εκπέμπετε στα ίδια μήκη κύματος και θα μπορείς να περνάτε ατέλειωτες ώρες, διασκεδάζοντας και συζητώντας.
Απ’ την άλλη βέβαια, κι ο Ιούδας είχε τους καλύτερους φίλους. Σε μια κοινωνία τόσο ανοιχτή, γνωρίζουμε καθημερινά τόσους πολλούς ανθρώπους που τυχαίνει να βγαίνουμε μαζί τους, να διασκεδάζουμε, να καταλήγουμε να κάνουμε παρέα μαζί τους, λόγω δουλειάς ή κοινών ενδιαφερόντων, και να ανήκουμε στον ίδιο κύκλο. Ίσως να βρούμε άτομα που έχουν αρκετά κοινά με εμάς, αλλά δε σημαίνει ότι κι αυτοί είναι φίλοι μας. Είναι άνθρωποι με τους οποίους περνάμε απλώς την ώρα μας. Ξέρω πως ακούγεται σκληρό και κάθε άλλο παρά τιμητικό, μα έτσι ακριβώς είναι. Βγαίνεις για ένα ποτό, πας μια εκδρομή, πας γήπεδο ή για κάνα τσίπουρο. Μέχρι εκεί.
Με το φιλαράκι σου όμως είστε από μικροί μαζί. Κι αν όχι, έτυχε να γνωριστείτε και να ζήσετε σε σύντομο χρονικό διάστημα εμπειρίες ζωής. Είστε αδέρφια. Φιλία λέξη ιερή, φιλία λέξη θεία. Το φιλαράκι σού προσφέρει αυτό που είναι πραγματικά απαραίτητα στη ζωή σου: την πίστη, την ασφάλεια και φυσικά το κουτσομπολιό για όλους και για όλα, που σε κάνει να ξεχνιέσαι, να γελάς και να το απολαμβάνεις. Σε κάνει να ξεφεύγεις απ’ τα όρια σου, σου μαθαίνει να πετάς. Αλλά ακόμα κι όταν πέσεις και φας τα μούτρα σου είναι πάλι εκεί. Όχι για να σου χαϊδέψει τα αυτιά, αλλά για να σε βάλει πάλι στον ίσιο δρόμο.
Κλείνοντας, θα ήθελα να τονίσω πως δεν είναι αναγκαίο να ψάχνουμε ανθρώπους ίδιους με εμάς για να κάνουμε παρέα. Μέσα από την συχνή επικοινωνία με τα άτομα που διαλέγουμε για να μείνουν στην ζωή μας, υιοθετούμε πολλά ο ένας από τον άλλο, αλλά πάντα από δική μας επιλογή. Και ναι, ίσως μερικές φορές είναι παράλογο να κρίνουμε ανθρώπους μέσα από άλλους ανθρώπους. Ο αληθινός φίλος όμως, ο κολλητός σου, ο αδερφός σου, ο τρελός αυτός άνθρωπος, που μοιραστήκατε τόσα πολλά, βλέπει στα μάτια σου άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο και τον ίδιο του τον εαυτό. Βλέπει επιθυμίες, πράξεις, άγχη, περιέργειες, ιδιαιτερότητες αλλά και όσα θαυμάζει και θέλει να πετύχει κι αυτός.
Κι η αμοιβαιότητα αυτής της αίσθησης στην πραγματική φιλία είναι που μας επιτρέπει να μιλάμε για πραγματική φιλία.
Και τότε, ναι, είστε ίδιοι κι απαράλλαχτοι.
Συντάκτης: Παναγιώτης Βακουφτσής
