Αναρωτιέστε τι φταίει και έχετε χάσει την ερωτική σας διάθεση μετά από ένα χρονικό διάστημα στη σχέση σας; Αν το τοποθετήσετε χρονικά το προσδιορίζετε περίπου στον ένα χρόνο και σίγουρα το βλέπετε και στους δυο σας; Και τώρα σκέφτεστε πώς εγώ το ξέρω αυτό; Σιγά μην το ήξερα. Εδώ δεν ξέρω τι γίνεται στη δική μου ζωή, θα ξέρω στη δική σας!
Μια έρευνα που δημοσίευσε η γερμανική εφημερίδα «Bild» έδωσε τη λύση. Στην έρευνα στην οποία συμμετείχαν δέκα χιλιάδες άνδρες και γυναίκες (διόλου ευκαταφρόνητος αριθμός συμμετεχόντων) τα αποτελέσματα έδειξαν πως η έξαψη, το ερωτικό πάθος που νιώθει το ζευγάρι έχει ημερομηνία διάρκειας 365 μέρες. Προσέξτε δε λέμε λήξης, λέμε διάρκειας. Στην έρευνα λοιπόν, ο ένας στους τρεις ερωτηθέντες αποκάλυψε πως τον πρώτο χρόνο της σχέσης η ερωτική τους διάθεση ήταν τουλάχιστον μια φορά την ημέρα. Το λες κι ευλογία! Και τώρα μπορείτε να πάρετε ανάσα ανακούφισης και να καταλάβετε γιατί συμβαίνει αυτό το κατά τα άλλα απόλυτα φυσιολογικό.
Πρωτίστως να προσδιορίσουμε γιατί η έξαψη κορυφώνεται στη διάρκεια των 12 μηνών. Σύμφωνα με τους μελετητές, οι νέοι σύντροφοι αφιερώνουν πολύ χρόνο για να μάθουν τις ερωτικές προτιμήσεις των συντρόφων τους. Η διαδικασία της ερωτικής επαφής είναι ένα άλυτο μυστήριο με πολλούς γρίφους. Και κάθε φορά το κουβάρι ξετυλίγεται, μαθαίνεις, ανακαλύπτεις, μέχρι να φτάσεις στον τελικό προορισμό που είναι η απόλυτη ολοκλήρωση του ενός στον άλλον μέσα από την ερωτική επαφή. Οι ερωτικές μας επιθυμίες ποικίλουν ανάλογα με τις ψυχολογικές μας διαθέσεις. Δίνουμε λοιπόν χρόνο και ανακαλύπτουμε τον σύντροφο μας μέσα από όλες τις εκφάνσεις της κοινής μας ζωής. Και λογικό μετά από αυτό το διάστημα έντονης αναζήτησης να επέρχεται η χαλάρωση ή ίσως και η μείωση του ενδιαφέροντος.
Στην πορεία του χρόνου της κοινής σας σχέσης δημιουργούνται νέα συναισθήματα που καταλαμβάνουν τη θέση του ερωτικού πάθους και θέλουν και ‘κείνα με τη σειρά τους την αναγνώρισή τους. Η συντροφικότητα, η αγάπη, η κατανόηση. Σταδιακά υποκύπτουμε σε όλα αυτά και θέτουμε σε δεύτερη μοίρα το πάθος που νιώθουμε, δίνοντας τον χρόνο μας στην εξερεύνηση όλων των παραπάνω.
Και σας ρωτώ τώρα εγώ. Φαντάζεστε τον εαυτό σας να ήσασταν συνεχώς με την ίδια ερωτική διάθεση κάθε μέρα; Θα ήταν σαν να σας ρουφούσε ένας ανεμοστρόβιλος καθημερινά, μια μαύρη τρύπα και ‘σεις να παλεύατε να μείνετε όρθιοι, αλλά δε θα το αντέχατε και θα βουλιάζατε. Θα ήταν σαν είχατε κάθε μέρα πυρετό και να λιώνατε χωρίς να μπορείτε να βρείτε γιατρειά. Και για να γιατρευτείτε θα χρειαζόσασταν μια καλή αντιβίωση. Γιατί για το καλό σας, θα έπρεπε να το γιατρέψετε.
Φαντάζεστε αυτές τις πεταλούδες που νιώθουμε στο στομάχι μας όταν ερωτευόμαστε να τις κουβαλούσαμε συνεχώς μέσα μας; Να μην τρώγαμε ή να μην κοιμόμασταν γιατί το μυαλό και το κορμί θα ήταν παραδομένο στον σύντροφο μας; Συγνώμη αλλά δε θα είχαμε τη δύναμη και το κουράγιο να κάνουμε τίποτα άλλο στη ζωή μας και στην καθημερινότητά μας. «Θα λιώναμε» και σταδιακά αυτός θα ήταν και ένας λόγος που ίσως τελικά να έληγε τον έρωτά μας και οριστικά.
Είναι δύσκολο να αντιλαμβάνεστε πως ενώ στην αρχή ζούσατε με ένα «θέλω και άλλο», «δε σε χορταίνω» ή «δεν θέλω να τελειώσει ποτέ», τώρα ψάχνετε τρόπο και αφορμή για να εξάψετε τη φαντασία και να αναζωπυρώσετε τη φλόγα που απλώς ξεθύμανε. Χαλαρώστε! Κανένας έρωτας δεν πεθαίνει και τίποτα δε χάνεται. Αλλάζουμε τις προτεραιότητες και ίσως ναι να μην είναι πάντα το ορθό αλλά αν ψάχνουμε να καλύψουμε όλο το φάσμα του συναισθηματικού μας κόσμου τότε είναι απαραίτητο. Δεν τελειώνει ο έρωτας όπως μπορεί να φανταζόμαστε. Ούτε είναι λύση η αναζήτηση ενός νέου ερωτικού συντρόφου για την επιβεβαίωση, του αν ακόμη είστε ικανοί να τρελαίνετε τα πάθη σας. Η λύση είναι να βρίσκεις τρόπους και όταν το πάθος μειώνεται να το ξαναφουντώνεις. Να μπορείς να ισορροπήσεις την αγάπη με τον έρωτα και το πάθος. Να κάνεις τον έρωτά σου λιγότερα συχνό αλλά περισσότερο ποιοτικό. Να νιώθετε κι εραστές και ζευγάρι. Να μην ονοματίζετε μετριότητα αυτό που σάς συμβαίνει αλλά να ανακαλύπτετε την τελειότητα διορθώνοντας τις ατέλειες.
Δεν υπάρχει ο τέλειος έρωτας. Υπάρχουν δύο άνθρωποι ολοκληρωμένοι που δημιουργούν τη δική τους τελειότητα μέσα από την εξερεύνηση, την παραδοχή και την αναγνώριση των συναισθημάτων τους. Και ‘σεις είστε ανάμεσά τους!
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου