Η επαγγελματική εξέλιξη και ανάδειξη είναι ένας στόχος που πολλές φορές απασχολεί τα μυαλά μας και δε μας αφήνει σε ησυχία. Σε πολλές περιπτώσεις ξεκινά από νεαρή ηλικία, καθώς συνδέεται άμεσα με την επιβίωσή μας. Τα χρήματα τα οποία κερδίζουμε από τις επαγγελματικές μας δραστηριότητες, καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό την καθημερινότητά μας, τις επιλογές που ορίζουν τον τρόπο ζωής μας, καθώς και πολλά από αυτά που καλύπτουν τις ανάγκες και τα θέλω μας.
Η αναζήτηση του επαγγέλματος που θα ακολουθήσουμε, άλλοτε είναι μια εύκολη ή και αυθόρμητη επιλογή, άλλοτε είναι πιο συνειδητή και άλλοτε απλά προκύπτει ακολουθώντας τη ροή της ζωής και των επιλογών μας. Το επάγγελμα στις πλείστες των περιπτώσεων είναι παράγοντας που καθορίζει την εικόνα μας, το στυλ μας, τις επιλογές μας σε προσωπικούς τομείς, ενώ πολύ συχνά χαρακτηριζόμαστε από αυτό.
Έχοντας υπόψη πως το επάγγελμα πολλές φορές ταυτίζεται με την επιτυχία και το κύρος, για πολλούς η εύρεση της ιδανικής εργασίας είναι από τα μεγαλύτερα άγχη, κυρίως σε στιγμές που όλα είναι αμφίβολα και μη προβλέψιμα. Η επαγγελματική μας ζωή, ορίζει σε μεγάλο ποσοστό την ψυχολογία μας καθώς και το πόσο πλήρεις νιώθουμε ως άτομα. Για κάποιους είναι καθοριστικός παράγοντας για άλλους λιγότερο. Άλλωστε, αν τα βάλεις κάτω με χαρτί και μολύβι, θα διαπιστώσεις πως τις περισσότερες ώρες της συνολικής μας ζωής τις δαπανούμε εκεί. Έτσι η αναζήτηση της πιο συμβατής και ταιριαστής, στα δικά μας δεδομένα και γούστα, εργασίας, συχνά αποτελεί είτε ανάγκη, είτε τροχοπέδη μέχρι να βρεθεί. Τι γίνεται όμως, όταν η εργασία σου δε σε καλύπτει πλέον; Συχνά ψάχνεις για κάτι καινούριο που θα σου επιτρέψει μεταβολή και αναστροφή. Πώς το χειρίζεσαι όμως όταν η αναζήτηση αυτής της νέας εργασίας είναι τελικά επιτυχής;
Η στιγμή που νιώθεις πως ένας κύκλος έκλεισε, άρα ήρθε η ώρα να ψάξεις για κάτι νέο, απλά προκύπτει! Μόλις αυτό συμβεί και η νέα επαγγελματική ευκαιρία χτυπήσει την πόρτα σου, ένα από τα πρώτα ερωτήματα που σκάει σαν δυναμιτάκι στο μυαλό σου είναι το πώς θα αναφέρεις πως πρόκειται να αποχωρήσεις.
Η ανακοίνωση σίγουρα δεν είναι εύκολη. Είναι συχνά μια άβολη στιγμή. Στην περίπτωση που δεν έχει προκύψει κάποια κακή συνεργασία, συνήθως δενόμαστε με τα άτομα που συνεργαζόμαστε. Ίσως περνάει από το μυαλό μας πως το να φύγουμε είναι μια μορφή προδοσίας. Ένα «δε μου ήσασταν αρκετοί». Μια απόρριψη που νιώθουμε για κάποιο λόγο να είναι προσωπική και όχι επαγγελματική. Ταυτόχρονα, εάν βρισκόμαστε για αρκετό διάστημα στο συγκεκριμένο εργασιακό χώρο, κάνοντας κάτι που πλέον ξέρουμε καλά και έχουμε αποκτήσει μια εμπειρία και άνεση με το αντικείμενό μας, τότε παίρνοντας τη μεγάλη απόφαση πάντα προκύπτει και μια δόση ανασφάλειας. Ένα μικρό «και αν» που τριβελίζει τα κεφάλια μας και δε μας αφήνει σε ησυχία.
Συχνά, η στιγμή της ανακοίνωσης σε κάποιον ανώτερο, συνοδεύεται από την αποκάλυψη του λόγου για τον οποίο παίρνεις τη συγκεκριμένη απόφαση, ή έστω ένα μέρος του. Κάτι που είναι καλό να έχεις στο μυαλό σου είναι πως ίσως προκύψει κάποια αντιπρόταση. Κάτι που μπορεί εύκολα να δημιουργήσει σύγχυση και να ρίξει ένα μικρό τσουβάλι από έξτρα αμφιβολίες στις ήδη υπάρχουσες. Ίσως βρεθείς να αναρωτιέσαι αν θα τη δεχτείς ή αν όντως έκανες τη σωστή επιλογή. Όπως και να έχει όμως, η μεγαλύτερη ανάγκη που προκύπτει είναι το επαγγελματικό διαζύγιο να είναι βελούδινο.
Το να ξεκινάς ένα νέο επαγγελματικό ταξίδι σίγουρα είναι ενδιαφέρον, όπως όλα τα ταξίδια με άγνωστο προορισμό. Είναι μάλλον που το άγνωστο μοιάζει πάντα στο μυαλό μας ιδανικό, διότι το έχουμε πλάσει ακριβώς όπως θα θέλαμε να το ζήσουμε, με συγκεκριμένες λεπτομέρειες και τις δικές μας πινελιές και χρώματα. Όμως, όπως κάθε άγνωστο, έτσι κι αυτό είναι λογικό να έχει μέσα του και το φόβο, είτε αυτός είναι μεγάλος είτε μικρός. Για το τι θα ανακαλύψεις εκεί, τι δυσκολίες ενδεχομένως να βρεις. Κύρια σκέψη, η προσαρμογή στα νέα δεδομένα. Άλλωστε, όπως σε κάθε νέα αρχή, απαιτείται χρόνος για να συνηθίσει το μυαλό και το σώμα στη νέα πραγματικότητα. Νέοι συνάδελφοι, διαδικασίες και απαιτήσεις εργασίας. Όλα διαφορετικά, μα παράξενα όμορφα, με μια δόση δυσκολίας να προσθέτει στην εμπειρία. Η σκέψη να αναρωτιέται αν θα τα καταφέρεις και αν έπραξες ορθά και η καρδία να χτυπάει σε ρυθμούς γρηγορότερους από το συνηθισμένο για αυτό το νέο βήμα που δε φοβήθηκες να κάνεις.
Σίγουρα η απόφαση να ανακοινώσεις μια παραίτηση, αλλά και η μέρα που ξημερώνει σε ένα νέο εργασιακό περιβάλλον είναι αλλαγές σημαντικές και καθοριστικές. Το σωστό και το λάθος, το δύσκολο και το εύκολο, όπως και η αποτυχία και η επιτυχία, ορίζονται από εμάς και είναι υποκειμενικές έννοιες. Η μόνη αντικειμενική αλήθεια, είναι ότι μόνο η δράση και η εξέλιξη μπορούν να προσφέρουν δόσεις, ή ακόμη και ολοκληρωτική, πληρότητα. Τα βήματα προς τα μπροστά μόνο μαθήματα και εξέλιξη μπορούν να φέρουν, ανεξαρτήτως αποτελέσματος.
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Ρουσσάκη