Κυοφορώντας ένα πλάσμα, κυοφορείς συναισθήματα, όνειρα και καλοδέχεσαι μια καινούργια πλευρά του εαυτού σου που ξεκινάει ν’ ανθίζει. Τα όνειρα πρωταγωνιστούν σε φανταστικό επίπεδο, αλλά οι καθημερινές ψυχικές αλλαγές σε συνδυασμό με τις σωματικές, φέρνουν πιο κοντά την ανάγκη να γίνει η φαντασία πραγματικότητα.
Το μητρικό ένστικτο είναι η ασυνείδητη σύνδεση με την ύπαρξή μας, με το συναίσθημά μας, με τις ψυχοσωματικές μας ανάγκες. Εκφράζει αυτό που νιώθουμε, όταν δε θέλουμε να το συνειδητοποιήσουμε ακόμα.
Η μητρότητα είναι επιθυμία, είναι έκφραση προστασίας και φροντίδας ενός ανυπεράσπιστου πλάσματος που είναι ολοκληρωτικά εξαρτημένο από την μητέρα του στην αρχή της ζωής του.
Η μητρότητα πλαισιώνει και ό,τι πιο σημαντικό υπάρχει στην ανθρώπινη ψυχή, το συναίσθημα. Είναι μια καταλυτική εμπειρία που παντρεύει αντίθετες βιωματικές έννοιες.
Ξεκινώντας από την ενδομήτρια ζωή, όπου νιώθεις την ύπαρξη ενός ανθρώπου μέσα στο σώμα σου να μεγαλώνει και την ψυχή σου να συναισθάνεται τη δική του, φτάνεις στη γέννησή του και τον αποχωρισμό σου από τον άνθρωπο που κουβαλούσες μέσα σου. Μετά ξεκινάς να δημιουργείς σχέση με το νεογέννητο πλάσμα σου.
Μέσα στη σχέση συνειδητοποιείς ότι είναι αδύνατον να προστατεύεις παντού και πάντα το παιδί σου, η ανάγκη σου να ελέγχεις για να διώξεις κάθε κακό ή κίνδυνο που μπορεί να απειλήσει το παιδί σου δεν μπορεί να υπάρχει και δημιουργούνται άγχη που πολλές μητέρες αδυνατούν να διαχειριστούν.
Η κάθε γυναίκα συνυπάρχει με τα βιώματά της, τους αμυντικούς μηχανισμούς της, τα άγχη αλλά και τις φαντασιώσεις της, τις επιθυμίες της και τις προσδοκίες της. Mπορεί μέσα στην ύπαρξή της να υπάρχει η επιθυμία για τη μητρότητα, αλλά ταυτόχρονα να υπάρχει και ο φόβος. Φόβος συναισθηματικού ανοίγματος, φόβος απώλειας ελέγχου, φόβος πλήρους εξάρτησης από τη σύνδεση και τη σχέση με το νεογέννητο παιδί της.
Η γέννηση ενός παιδιού συμβολίζει την ίδια τη ζωή και είναι η πιο αληθινή σχέση αγάπης ανάμεσα σε δυο υπάρξεις και ψυχές. Ας μην ξεχνάμε ότι είναι η μόνη σχέση που αναπτύσσεται ψυχικά πριν ακόμα γεννηθεί το μωρό κι εκφράζεται από την πλευρά της μητέρας με τη δημιουργία του μητρικού ενστίκτου, που είναι η «συνέχεια» της προστασίας και της ψυχικής επικοινωνίας, αφού το παιδί έχει γεννηθεί.
Περιέχει ρίσκο, με την έννοια ότι καταρρίπτει αμυντικούς μηχανισμούς προστασίας από τον ψυχικό πόνο, λόγω της τεράστιας αγάπης προς το παιδί σου. Η εγκυμοσύνη, η γέννηση και η μητρότητα βιώνονται. Δεν αναλύονται, δεν ερμηνεύονται, δεν εκλογικεύονται. Κι αυτή είναι η μαγεία και έτσι δίνονται οι πιο ουσιαστικές απαντήσεις και έτσι διαλύονται οι υπαρξιακοί μας φόβοι.
Υπάρχουν και οι γυναίκες που είναι ξεκάθαρα συνειδητοποιημένες ότι δε θέλουν να βιώσουν την τεράστια αλλαγή που φέρνει η μητρότητα στο σώμα τους και στην ψυχή τους. Αποδεκτό και σεβαστό και είναι γυναίκες που προσωπικά έχω δει και πιστεύω ότι γίνονται οι πιο υπέροχες θείες, νονές ή απλά οδηγήτριες στις ζωές παιδιών με τεράστια αγάπη, ενσυναίσθηση, ευαισθησία, τρυφερότητα, αλήθεια και πραγματικό ενδιαφέρον. Γιατί όταν υπάρχει μέσα σου το ένστικτο της αγάπης και της φροντίδας, δε χρειάζεται να κυοφορήσεις και να γεννήσεις για να το εκφράσεις.
Συντάκτης: Αντιγόνη Συμεωνίδου
