Ζούμε σε μια εποχή που ο άνθρωπος προσπαθεί ν’ αναλύσει και να εξηγήσει τα πάντα. Από αυτές τις αναλύσεις δε θα ξέφευγε το πιο δυνατό και μυστηριώδες συναίσθημα. Ο έρωτας!
Κι όμως, όσο κι αν προσπαθούν ψυχολόγοι, φιλόσοφοι, ερευνητές κι επιστήμονες να σπάσουν το μυστικό του κώδικα, άλλο τόσο αυξάνει εκείνος το βαθμό δυσκολίας στην αποκωδικοποίησή του. Γιατί ο έρωτας συντηρείται από το μυστήριο κι όσο περισσότερο προσπαθείς να τον καταλάβεις, τόσο περισσότερο σε μπερδεύει.
Ο έρωτας αμύνεται απέναντι σε κάθε εχθρό του και στα χρόνια που διανύουμε έχει να αντιμετωπίσει πολλούς. Θυμώνει που τον έχουμε κλείσει μέσα σε οθόνες, στα συχνά «μπιπ» των ειδοποιήσεων του messenger ή του viber, ακόμη και σε viral βίντεο που αντί να πρωταγωνιστούμε σε αυτά, απλώς τα κοινοποιούμε.
Πάντα θα βρίσκει τρόπους να διεισδύει στις καρδιές των ανθρώπων, αλλά θα νοσταλγεί τις ερωτικές ιστορίες προηγούμενων χρόνων, εκείνες που διέθεταν ρομαντισμό. Εκείνες δηλαδή που νοσταλγούμε κι εμείς, γιατί καλός ο έρωτας του Oliver και της Felicity στο «Arrow» γλυτώνοντας τον κάθε φορά από πυροβολισμούς, σούπερ εχθρούς και οποιαδήποτε άλλη απειλή, αλλά σαν τον έρωτα της Audrey Hepburn και του Gregory Peck στο «Roman Holiday» και τις ρομαντικές τους βόλτες με τη βέσπα στους δρόμους της αιώνιας πόλης δεν είναι!
Πόσο πιο ρομαντικά ήτανε τα πράγματα πριν χρόνια που τα πρώτα ραντεβού δεν καταλήγανε σε σεξ αλλά σε εκείνο το φιλί που πρόβαρες και περίμενες για μέρες! Αν κατάφερνες να κοιμηθείς, ξυπνούσες με εκείνο το όμορφο χαμόγελο που είχες και πριν κλείσεις τα μάτια σου, μόνο που αυτή τη φορά το ακολουθούσε κι ένα δεύτερο, μόλις αντίκριζες το μπουκέτο με τα λουλούδια που είχε φροντίσει ο τζέντλεμαν να σου στείλει.
Δεν είχες κινητό τηλέφωνο για να του στείλεις σε sms το πόσο όμορφα ένιωσες με εκείνο το φιλί και ο μόνος τρόπος για να το μάθει, ήτανε ή να τη στήσει έξω από το σπίτι σου μέχρι να εμφανιστείς ή να καλέσει στο σταθερό του πατρικού σου σπιτιού, έτοιμος να το κλείσει αμέσως αν το σήκωνε κάποιος άλλος εκτός από εσένα.
Συντονιζότανε όλη η παρέα στον αγαπημένο σας ραδιοφωνικό σταθμό κι άκουγες να σου αφιερώνει το αγαπημένο σου τραγούδι με το μήνυμα πως αυτόν τον έρωτα δε θα τον ξεχάσει ποτέ. Και στο υπογράφω. Δεν τον ξέχασε!
Αυτοί οι έρωτες –όσο κι αν κρατήσανε– δεν ξεχνιούνται εύκολα. Για οτιδήποτε έχεις καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια, το σέβεσαι και το αντιμετωπίζεις αλλιώς. Κι αυτοί οι έρωτες που αφήσαμε πίσω πριν 20 με 25 χρόνια είχανε ρομαντισμό, τρυφερότητα προσμονή κι αναμονή. Προχωρούσες στα στάδια του έρωτα σιγά-σιγά κι αυτό έχει μια άλλη γλύκα.
Έρωτες που γεννήθηκαν στο σχολείο, στο φροντιστήριο, στα παγκάκια, από μια ματιά στο δρόμο ή χορεύοντας blues σε μια ντισκοτέκ.
Κάπως έτσι ξεκινάνε και σήμερα οι έρωτες. Παντού μπορείς να συναντήσεις αυτό το μυστήριο συναίσθημα. Η διαφορά είναι ότι σήμερα, έχουμε αφήσει να διεισδύσει στις ερωτικές μας ιστορίες ο κυνισμός, η ωμή αλήθεια ή ακριβώς το αντίθετο, τα «καλομαγειρεμένα» ψέματα.
Λείπει από τη ζωή μας ο ρομαντισμός και το φλερτ της «παλιάς κοπής». Τότε που χρειαζότανε πέντε με έξι ραντεβού για να γνωρίσεις καλύτερα αυτόν που έχεις απέναντί σου και η αναμονή μεγάλωνε όλο και περισσότερο την ερωτική επιθυμία.
Τα ραβασάκια, οι καντάδες, τα γράμματα αγάπης, ακόμη και οι γραμμένες κασέτες με τραγούδια ερωτικά, ήτανε αποδείξεις ενός έρωτα που ίσως σήμερα ακούγοντάς τα να γελάς, αλλά ξέρουμε καλά πως αν ήσουν εσύ ο παραλήπτης αυτών των «δώρων» θα χτυπούσε η καρδιά σου με ένα χτύπο μυστήριο, όσο μυστήριος είναι κι ο έρωτας.
Γελάς όταν συμβαίνει στους άλλους, αλλά τον παίρνεις πολύ σοβαρά όταν τον ζεις εσύ.
Δεν ξέρω αν ο τρόπος που εκδηλώναμε τον έρωτα παλιότερα είναι ο καλύτερος και πιο δυνατός, αλλά ήτανε σίγουρα πιο αυθεντικός.
Έχεις δει με πόσο θαυμασμό κοιτούν ένα παλιό αυτοκίνητο που κάποιος φρόντισε να διατηρήσει ακόμη και μετά από πολλά χρόνια στην αρχική του μορφή; Όσο πιο παλιά και καλοδιατηρημένη η Cadillac, τόσο πιο ακριβή και δυσεύρετη για τους συλλέκτες.
Έτσι και με τους έρωτες. «Συλλεκτικά κομμάτια» όσοι υπάρχουν στη σημερινή εποχή και κάποιοι φρόντισαν να τους διατηρήσουν χωρίς γρατζουνιά ή βρήκαν τρόπο ν’ αποφύγουν τη φθορά.
Συντάκτης: Μαριάμ Πολυγένη
