Αγαπημένοι μου. Σήμερα θέλω να μου κάνετε μια χάρη πριν καθίσετε να δείτε τι μπορεί να έγραψε πάλι αυτό το πλάσμα που ακούει στο όνομά μου. Θέλω να πάρετε ένα ποτηράκι με νερό να το έχετε κοντά σας και ένα υπογλώσσιο, έτσι δια παν ενδεχόμενο.
Ετοιμαστήκατε; Ωραία. Περιμένουμε τον κρότο της εκκίνησης και φύγαμε. Σήμερα λοιπόν, θα μιλήσουμε για μια πολύ ξεχωριστή κατηγορία ανθρώπων. Τους μαλάκες.
Τι εννοείτε να γίνω πιο συγκεκριμένη γιατί τέτοιοι υπάρχουν πολλοί; Άντε, αφού επιμένετε, θα μιλήσουμε για μια υποκατηγορία ανθρωποειδών, που δεν αρκούνται στο να γνωρίσουν έναν άνθρωπο που είναι ελεύθερος και τους αρέσει, για να ξεκινήσουν μια ιστορία μαζί του, ούτε καν κάποιον φρεσκοχωρισμένο που θα τους προκαλέσει τα ίδια ακριβώς συναισθήματα. Όχι φίλοι μου. Η σημερινή μου αναφορά, θα γίνει σ’ αυτούς που θέλουν ήδη δεσμευμένους ανθρώπους για να κάνουν τη δουλειά τους.
Μην είναι ο φόβος της δέσμευσης, τα δύσκολα παιδικά χρόνια, τα οιδιπόδεια και κάθε λογής συμπλέγματα, που τους κάνουν να κυνηγάνε το «άπιαστο» και κατά πώς φαίνεται εφήμερο; Ψυχολόγος δεν είμαι και ούτε ήρθε η ώρα γίνω, οπότε θα επιμείνω στο «μαλάκες».
Κι όχι, δε μιλάμε για τη μία περίπτωση που ίσως τύχει στη ζωή κάποιου, να γουστάρει τόσο πολύ κάποιον μη διαθέσιμο και να το παλέψει με νύχια και με δόντια. Μιλάμε γι’ αυτούς, που τους δείχνεις πέντε ανθρώπους, τους ρωτάς ποιον θεωρούν γοητευτικό και ρωτάνε ποιος έχει σχέση για να αποφασίσουν.
Και ακόμα δε σας έχω πει το καλύτερο. Όλα αυτά που λέω σήμερα, δε στοχεύουν αυτούς τους τύπους. Μιλάνε γι ’αυτούς, που όταν βρεθούν ερωτικά με κάποιον που θεωρούν δεσμευμένο και μετά μάθουν ότι τελικά δεν είναι, ξενερώνουν, εξαφανίζονται, πηγαίνουν για τσιγάρα στην Κίνα κι ένα τεράστιο ρακούν κάνει αεροπειρατεία στη διαδρομή του γυρισμού και τους κρατάει ομήρους στο νησί που συνετρίβη το πετούμενο. Κοινώς, δεν τους ξαναβλέπει ποτέ κανείς.
Ναι, είναι αλήθεια Υπάρχουν άνθρωποι που το μεγαλύτερο ατού που βρίσκουν σε κάποιον για να κάνουν σεξ μαζί του, είναι η σχέση που νομίζουν ότι έχει.
Προφανώς είναι εξαιρετικό αφροδισιακό να φεύγεις τρέχοντας μετά το σεξ, μην τυχόν και σε πιάσουνε, αντί, εχμ, να κάνεις κι άλλο σεξ.
Πόσο ωραίο σκηνικό: Βγαίνεις για καφέ με την παρέα και τους λες ότι η τελευταία σου κατάκτηση, δεν είναι πια στα πέριξ και εύλογα σε ρωτάνε γιατί. Πόσο απολαυστικές εκφράσεις βλέπεις από την παρέα, τα γύρω τραπέζια και τον περιπτερά απέναντι, όταν απαντάς «Α, γιατί δεν είχα σχέση όπως πίστευε».
Ρισπέκτ, ένα μεγάλο ρισπέκτ αξίζει σ’ αυτό το είδος, που όχι μόνο δεν είναι υπό εξαφάνιση, αλλά διαρκώς αυξάνεται και πληθύνεται. Κατάφεραν να κυκλοφορούν ελεύθεροι, να κάνουν τα δικά τους και να μην τρώνε και ξύλο στο τέλος.
Η θετική πλευρά της μαλακίας που, δυστυχώς, είναι το μόνο που τους δέρνει, είναι ότι δεν χρειάζεται να αναρωτιέστε τι κάνατε λάθος. Μεγάλη νίκη αυτό.
Εγώ η ίδια, όταν άκουσα τις λέξεις «αν δεν ήσουν χωρισμένη πιθανότατα θα ήμασταν σπίτι σου τώρα και δε θα αναρωτιόσουν γιατί είχα να εμφανιστώ μια βδομάδα», χαμογέλασα και έφυγα. Και το κέρδισε με το σπαθί του, όπως όλοι τους.
Συντάκτης: Ιρρόη Καρυπίδου
