Πολυφυλετική και πολυπρόσωπη, η μητρόπολη των τάσεων παραμένει ένας προορισμός-πόθος! Κάποιοι θα πουν πως το Λονδίνο είναι μουντό, άχρωμο, με μια απίστευτη υγρασία, και αυτή τη βροχή που σου κομματιάζει το νευρικό σύστημα.
Οι πρωτάρηδες θα πάνε το Big Ben και το Westminster Abbey –κλασικό πλέον ταξιδιωτικό στιγμιότυπο– και θα κατηφορίσουν δίπλα στον Τάμεση. Στα νότια του ποταμού, το Southbank με το London Eye, την Tate Modern, το θέατρο Shakespeare’s Globe, τα παραποτάμια καφέ και τις παμπ θα σε φέρει, δίχως να το καταλάβεις, στο Tower of London.
Εγώ πάλι είχα ένα ζεστό σπίτι, μια αγκαλιά που άνοιγε διάπλατα κάθε φορά που με συναντούσε, είχα το μαξιλάρι μου και μια καλή δικαιολογία να προσθέτω κάτι ακόμη στην ντουλάπα. Είχα χτίσει μια καθημερινότητα εκεί τέτοια, που στο εδώ ήμουν πια τουρίστρια.
Ξέρεις τι λένε, τόπος σου είναι όπου ησυχάζει η καρδιά σου. Και πέρα από ανθρώπους υπάρχουν και μέρη. Ένα από αυτά, είναι για εμένα το Λονδίνο. Δε θα σου πω για τα αξιοθέατα, για αυτά μπορείς να πάρεις και τουριστικό οδηγό! Δε θα σου μιλήσω για πράγματα που μπορεί να ξέρεις ήδη καλύτερα από εμένα.
Θα σου πω για την αίσθηση που μου έχει μείνει και που ενίοτε νοσταλγώ. Για τους ανοιχτούς λογαριασμούς που υπάρχουν μεταξύ εμού και αυτής της μητρόπολης. Λογαριασμοί που έχω υποσχεθεί να κλείσουν υπό τις καλύτερες συνθήκες.
Θα σου πω ότι έφαγα spider rolls, κάποια στιγμή στο Piccadilly σε ένα sushi bar και ακόμη και σήμερα αναρωτιέμαι πώς το έκανα αυτό. Σίγουρα νιώθεις για τα πάντα ικανός.
Φυσικά και δεν ήταν όλα ειδυλλιακά. Και υπήρξαν και στιγμές που θα ήθελα να διακτινιστώ πίσω στην Ελλάδα! Αλλά όταν περνάει ο χρόνος, μοιάζει σαν γομολάστιχα που σβήνει τα κακώς κείμενα.
Θα ήθελα άραγε μια ζωή στο Λονδίνο; σκέφτομαι. Θα σου είμαι απόλυτα ειλικρινής. Δεν έχω απάντηση. Ξέρεις, όταν κάνουμε εμείς σχέδια κάποιος από επάνω γελάει.
Σκέφτομαι τι άλλο να σου πω για το Λονδίνο… Νομίζω δεν μπορείς να δεις μέσα από τα δικά μου μάτια αυτή την πόλη. Μόνο αν την ζήσεις, θα μάθεις. Θα αποκτήσεις δικές σου εικόνες, δική σου ιστορία, θα σε πάνε τα βήματά σου από μόνα τους. Θα ανακαλύψεις το δικό σου αγαπημένο Bar στο κέντρο, θα πάρεις το τρένο και θα κατέβεις σε λάθος στάση, θα χαθείς και θα βρεθείς στα σωστά μέρη.
Ναι, θα γκρινιάξεις για την βροχή που θα σε βρει στο δρόμο, θα σου λείψει ο ήλιος της Ελλάδας το χειμώνα, θα νιώσεις ξένος. Θα έρθουν και αυτές οι στιγμές, που θα βουλιάξεις στο μαξιλάρι σου και θα πεις ότι θέλεις τη μαμά σου. Αυτά όμως τα ζεις και εδώ, στη χώρα σου. Κι εδώ βουλιάζεις στο μαξιλάρι σου κάτι βραδιές που δε βλέπεις φως από πουθενά.
Σήμερα κιόλας δώσε μια υπόσχεση στον εαυτό σου. Πάρε το μαξιλάρι σου, κλείσε ένα εισιτήριο και έλα να τα αφήσουμε όλα πίσω μας στον μαξιλαροπόλεμο του Λονδίνου!
Πάρε εδώ μέρος, στο μεγάλο μας διαγωνισμό για δύο διπλά εισιτήρια για Λονδίνο.
Επιμέλεια Κειμένου Μαρίας Κωφίδου: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Μαρία Κωφίδου
