Αλήθεια με κάθε κόστος. Στο I love Polls της εβδομάδας, το 89% των συμμετεχόντων επέλεξαν πως προτιμούν να πονέσουν με μία σκληρή αλήθεια παρά να παραπλανηθούν από ένα όμορφο ψέμα. Τελικά αυτό θέλουμε όλοι. Τουλάχιστον έτσι λέμε ότι θέλουμε. Είμαστε στ’αλήθεια τόσο δυνατοί;

Κανείς ποτέ δε θα μπορούσε να επιλέξει αντικειμενικά ανάμεσα σε κάτι τέτοιο. Εξάλλου πώς θα μπορούσες να είσαι αντικειμενικός;  Από μικροί μαθαίνουμε να μη λέμε ψέματα, υμνούμε την αξία της αλήθειας και είμαστε διατεθειμένοι να θυσιάσουμε τα πάντα για αυτήν. Έχουμε δεχτεί την αλήθεια σαν αρετή και το ψέμα σαν προδοσία. Οπότε εκ πρώτης όψεως υπάρχει η «καλή» και η «κακή» απάντηση. Ας το αναλύσουμε όμως περισσότερο.

Ας πούμε ότι σε ρωτάνε τι προτιμάς ανάμεσα σε μία όμορφη πραγματικότητα και σε μία σκληρή πραγματικότητα. Η απάντηση δεν είναι παρά προφανής! Η ερώτηση αυτή όμως, είναι η ίδια με την αρχική απλά διατυπωμένη πιο διπλωματικά.

Αληθινή ή όχι, η πραγματικότητά σου είναι αυτή που δέχεσαι εσύ ότι είναι. Αρκεί να το πιστέψεις για να γίνει πραγματικότητα, ανεξάρτητα από το αν είναι ψεύτικη ή αληθινή. Αν πιστέψεις σε ένα ψέμα, γίνεται η αλήθεια σου. Και τι θα γινόταν αν μπορούσε κάποιος να σου εγγυηθεί πως η όμορφη, αλλά ψεύτικη πραγματικότητά σου δε θα αλλάξει ποτέ και ότι δε θα πληγωθείς ποτέ από την σκληρή αλήθεια; Τώρα μήπως θέλεις να σκεφτείς πάλι την επιλογή σου;

Είμαστε αρκετά εγωιστές για να δεχτούμε πως εμείς οι ίδιοι θα συναινέσουμε στο να κοροϊδέψουμε τον εαυτό μας ακόμα και αν με αυτό τον τρόπο θα γινόμασταν εμείς πιο χαρούμενοι. Μας έχουν μάθει ότι το ψέμα είναι κακό και από τότε το καταδικάζουμε.

Πιστεύουμε πως είμαστε αρκετά δυνατοί για να διαχειριστούμε την αλήθεια όσο σκληρή και αν είναι. Πόσες φορές αντέχουμε όμως να πονέσουμε με την αλήθεια μέχρι να μας κάνει αδύναμους;

Μπορεί πραγματικά αυτό το 89% να αντέξει την αλήθεια; Επειδή θέλεις να ξέρεις την αλήθεια δε σημαίνει πως μπορείς να τη διαχειριστείς. Αυτό που θέλουμε δεν είναι πάντα το καλύτερο για εμάς.

Μήπως λέμε ψέματα ότι αντέχουμε την αλήθεια; Γιατί η αλήθεια είναι, ότι η αλήθεια πονάει. Δεν ξέρεις αν θέλεις να ξέρεις μέχρι να μάθεις, αλλά όταν μάθεις είναι πλέον αργά.

Αν πάλι είσαι σίγουρος ότι αντέχεις τότε ναι, αξίζει να ξέρεις την αλήθεια. Μπορείς να γίνεις ευτυχισμένος και σε μία ψεύτικη πραγματικότητα, αλλά αν είσαι από αυτούς που μπορούν να τα καταφέρουν και σε μία πραγματική τότε αξίζει η προσπάθεια! Ίσως αν ταλαιπωρηθείς να εκτιμήσεις πιο πολύ το αποτέλεσμα.

Με την αλήθεια, ξέρεις ότι θα πονέσεις στην αρχή και μετά ποτέ ξανά. Θα πονέσεις, θα το δεχτείς, θα το ξεπεράσεις και μετά θα είσαι προετοιμασμένος για οτιδήποτε. Είναι μία όχι εύκολη, αλλά μελετημένη διαδικασία. Με το ψέμα μπορεί να πονέσεις οποιαδήποτε στιγμή και το πόσο πολύ δεν μπορείς να το προβλέψεις. Καλύτερα να μη ρισκάρεις να τα χάσεις όλα.

Όταν καλείσαι να επιλέξεις συνειδητά ανάμεσα σε ένα ψέμα και μια αλήθεια χρειάζεται δύναμη χαρακτήρα και αυτογνωσία. Η απάντηση δεν είναι εύκολη. Το να δεχτείς να ζεις σε ένα ψέμα δε σε κάνει δειλό, αν το να ξέρεις την αλήθεια σε κάνει δυστυχισμένο.

 

 Επιμέλεια Κειμένου Δώρας Αναστασίου: Σοφία Καλπαζίδου

Συντάκτης: Δώρα Αναστασίου