Στον απόηχο των γιορτών και της ομορφότερης περιόδου του χρόνου, τα άπειρα χρωματιστά και λαμπερά φωτάκια έσβησαν, το δέντρο ξεστολίστηκε, οι χριστουγεννιάτικες μελωδίες που ποτέ μα ποτέ δε βαριόμαστε είναι πλέον out of season, τα μελομακάρονα επίσης και γενικώς η χαρά κι η ζωντάνια σαν να εξαφανίστηκαν απότομα. Κλασικά εικονογραφημένα.
Αυτές οι μέρες είναι κάθε χρόνο μέρες επαναπροσαρμογής, λίγης (ή και πολλής) γκρίνιας και μιας κάποιας μαυρίλας. Σκέφτεσαι πότε πρόλαβαν και πέρασαν τα Χριστούγεννα, πόσο όμορφα ήταν, πόσο ωραία πέρασες με φίλους, γκόμενους, οικογένεια, μέσα, έξω, εδώ, εκεί κι η ζωή σου πριν τις γιορτές που συνεπώς θα συνεχίσεις και μετά απ’ αυτές με τον ίδιο τρόπο, μοιάζει αν όχι ξενέρωτη, βαρετή, ανούσια και μονότονη. Είναι σαν αυτές οι επίμαχες γιορτινές μέρες να πήραν μαζί τους κάθε μικρή χαρά και τη ζεστασιά που ένιωθες πριν λίγο μόλις καιρό.
Μεθεόρτια κατάθλιψη, γνωστή σε όλους μας. Την ξέρεις, την έχεις νιώσει και θα την ξανανιώσεις. Την περιμένεις πάντα, όπως ακριβώς περιμένεις τα Χριστούγεννα. Το ερώτημα είναι το εξής: γιατί είναι τελικά τόσο αναμενόμενη; Κι αφού σε ενοχλεί γιατί την περιμένεις κι ίσως έτσι τη δημιουργείς κιόλας;
Και τώρα για σκέψου πόσο καλύτερα θα ένιωθες και θα ζούσες αν όλη αυτή τη χαρά και τα όμορφα συναισθήματα των γιορτών συνέχιζες να τα νιώθεις και χωρίς τα φωτάκια, χωρίς να ανυπομονείς για την 25η του μήνα, χωρίς συγκεκριμένο λόγο.
Οι γιορτινές μέρες είναι όμορφες, έχουν ένα κλίμα ιδιαίτερο και μοναδικό, δημιουργούν μια ατμόσφαιρα εξαιρετικά ελκυστική και σε βάζουν σ’ ένα παραμυθένιο κλίμα κάθε χρόνο για κάποιες μέρες. Αυτό όμως δε σημαίνει πως μετά το πέρας των επίμαχων ημερών η μαγεία πρέπει να χαθεί και να βυθιστείς σε μια ρουτίνα που την κάνεις να φαίνεται τόσο βαριά κι ανεπιθύμητη. Είναι αποκλειστικά και μόνο στο χέρι σου και στο μυαλό σου κυρίως, το πώς θα είναι οι μέρες μετά τη λάμψη και τα φώτα.
Δεν είναι απαραίτητη η ανώμαλη προσγείωση αφού καταρχάς η επιστροφή δεν είναι επιστροφή στην κόλαση αλλά στη ζωή και καθημερινότητά σου όταν δεν ήταν Χριστούγεννα ή Πρωτοχρονιά.
Το να αισθάνεσαι όμορφα, χαρούμενα κι ανάλαφρα μπορεί να εντείνεται μέσα στο ανάλογο εορταστικό κλίμα, δεν πρέπει όμως σε καμία περίπτωση να είναι ο λόγος για τον οποίο νιώθεις όμορφα μόνο τις γιορτές.
Αν επέστρεφες στη δουλειά ή τη σχολή έχοντας τον ίδιο ενθουσιασμό που είχες όταν ξύπνησες τα Χριστούγεννα, αν συντηρούσες τη ζεστασιά και την καλή διάθεση, αν συνέχιζες χωρίς να σκέφτεσαι πως οι ωραίες μέρες πέρασαν, θα ήσουν ακόμα πιο χαρούμενος άνθρωπος επειδή μπορεί οι γιορτές να πέρασαν στο ημερολόγιο, δεν πέρασαν όμως μέσα σου.
Γιατί στην τελική το οφείλεις στον εαυτό σου μέσα σου να είναι πάντα γιορτές. Δεν καθορίζουν οι ημερομηνίες κι οι τύποι την ευτυχία, την άνεση και την ανεμελιά. Το ζητούμενο είναι να προσπαθείς –και να το καταφέρνεις– να διατηρείς αυτά που σε κάνουν ευτυχισμένο όλες τις μέρες, όλες τις περιόδους. Τα Χριστούγεννα είναι μια αφορμή να νιώθουμε ακόμα πιο όμορφα κι όχι ο λόγος. Η διαφορά είναι τεράστια.
Κι ας το πάρουμε κι αλλιώς. Έχουν μόλις παρέλθει κάποιες μέρες κατά τις οποίες απόλαυσες πολύ όμορφες στιγμές, τις μοιράστηκες με όσους ήθελες, βγήκες, ήπιες, είδες ωραίες ταινίες, έκανες μεγάλους περίπατους, έφαγες ό,τι κι όσο ήθελες. Είσαι πλήρης τόσο συναισθηματικά όσο και σωματικά. Προς τι η μιζέρια, η μίνι κατάθλιψη κι η απελπισία; Αν δηλαδή δεν είναι αυτό αφορμή για να είσαι υπερχαρούμενος, ποιο ακριβώς είναι; Η γνωστή ερώτηση «αν όχι τώρα πότε, δηλαδή;»
Μη σε παίρνει η μπάλα της τάσης για μεθεόρτιες παρακρούσεις πάσης φύσεως. Μη θεωρείς πως όταν περνάνε οι γιορτινές μέρες αυτό συνεπάγεται συναισθηματική κατάπτωση και ζόρι.
Ακριβώς τώρα είναι η σωστή στιγμή να ξαναφορέσεις το χαμόγελο, να ξανανάψεις τα εσωτερικά λαμπάκια και να ξαναστολιστείς. Η μούρη, η γκρίνια, το βάρος και το μαύρο είναι αναίτια κι αδικαιολόγητα.
Κάνε μόνο εικόνα τον εαυτό σου κατά τη διάρκεια των γιορτών μέσα στο κέφι και το μπρίο. Τώρα κάνε αποκοπή αυτή την εκδοχή σου κι επικόλληση γρήγορα κι απλά στην καθημερινότητά σου κατόπιν εορτών. Μαγικό; Κι αποτελεσματικό επίσης!
Η καθημερινότητά μας θα ήταν τόσο διαφορετική μ’ αυτό το ζεστό γιορτινό κλίμα σε συντήρηση μέσα μας και μετά τις λαμπερές, ημερολογιακά, μέρες. Κι αν δε βρίσκεις κανένα λόγο να το προσπαθήσεις άσε με να σου δώσω εγώ τον πιο απλό και πιο ελκυστικό: η ζωή βγαίνει πέρα μόνο με ελαφρότητα και γέλιο όλες τις μέρες, γιατί πόσες φορές να το ξαναπούμε; Η ζωή ολόκληρη είναι γιορτή!
Επιμέλεια Κειμένου Νέλης Χαχάμη: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Νέλη Χαχάμη
