Ο έρωτας δε συνδέεται πάντα με την αίσθηση ρομαντισμού που μας διαπερνά όταν ακούμε το όνομά του. Ο έρωτας για τον καθένα από εμάς αποτελεί μια διαφορετική ιστορία, άλλοτε με άδικο τέλος, άλλοτε με ευτυχισμένη κατάληξη, κάποιες φορές με περίπλοκες συνθήκες, με πρωταγωνιστές και ανταγωνιστές. Για άλλους μπορεί να είναι μια κλασική τηλενουβέλα, για μερικούς παθιασμένες ερωτικές στιγμές με παράπλευρες συναισθηματικές αστάθειες, κάτι ψυχολογικό, κάτι φιλοσοφικό, μια ταινία με ρομαντικές διαστάσεις, ίσως και μίξη όλων των παραπάνω. Αυτό που σίγουρα δεν κάνει καλό στον έρωτα είναι τα στοιχεία ανταγωνισμού -είτε άμεσα, είτε έμμεσα.
Έχουμε σίγουρα ακούσει για τον υγιή ανταγωνισμό στα πλαίσια της δουλειάς, μεταξύ ανθρώπων που προσπαθούν να αποδείξουν πως είναι καλύτεροι σε αυτό που κάνουν αναπτύσσοντας ανταγωνιστικές σχέσεις μεταξύ τους. Αν και η λέξη ανταγωνισμός είναι από μόνη της αρνητικά φορτισμένη, στα πλαίσια της εργασίας θα μπορούσε να λειτουργήσει ως κίνητρο για καλύτερα αποτελέσματα και για αύξηση της παραγωγικότητας. Όταν όμως ο ανταγωνισμός εισχωρεί σε μια ερωτική σχέση, τα πράγματα μπορούν να πάρουν απρόβλεπτη τροχιά και η σχέση να λήξει άδοξα.
Όλοι έχουμε λόγους να τσακωνόμαστε με το ταίρι και να υπάρχουν προστριβές, να βλέπουμε προβλήματα στη σχέση που εξαρχής δεν υπήρχαν αλλά το θέμα του ανταγωνισμού ανάμεσα σε δύο ανθρώπους που επέλεξαν να είναι μαζί, σίγουρα είναι κάτι που μπορεί να βλάψει τόσο τις ψυχές τους όσο και την ίδια τη σχέση. Μέσα από τον ανταγωνισμό στον έρωτα μπορεί κανείς να δει στοιχεία που σε κανέναν δεν αρέσουν αλλά ενδεχομένως όλοι έχουμε, όπως η ζήλια και η μνησικακία.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Οι άνθρωποι επιλέγουμε να είμαστε σε σχέση για να περνάμε όμορφα και να φτάσουμε ακόμη πιο κοντά στην πληρότητα. Θέλουμε να καλύψουμε κάποιες προσωπικές μας ανάγκες. Για να υπάρχει ισορροπία στη σχέση μας θα πρέπει να λαμβάνουμε υπόψιν ότι η σχέση πρέπει να συμπληρωματική. Τα πρόσωπα που τη συνιστούν πρέπει να ταιριάζουν όσο το δυνατόν καλύτερα το ένα με το άλλο. Λέμε πως ψάχνουμε το άλλο μας μισό αλλά σε τι εξυπηρετεί να πιστεύουμε σε κάτι τέτοιο; Μπορεί αυτό να ‘χει θέση μονάχα στις πινελιές ρομάντζου στα μυθιστορήματα. Δεν μπορείς να είσαι σε μια ισορροπημένη σχέση εάν πρώτα δεν ολοκληρωθείς σαν προσωπικότητα και σαν άτομο. Επιπλέον δεν μπορείς να συνάψεις μια σοβαρή σχέση αν δε νιώθεις την ουσία του μαζί και της αμοιβαίας αγάπης. Άλλωστε σε καμία των περιπτώσεων δεν τίθεται θέμα αγάπης όταν υπάρχει ανταγωνισμός, ζήλια ή μνησικακία.
Ο ανταγωνισμός διαβρώνει μια σχέση, ακόμη κι αν ξεκίνησε με τις καλύτερες προοπτικές. Τη φθείρει μέρα με τη μέρα γιατί έχουμε δύο αντίθετους πόλους που πλέον δε μοιράζονται πράγματα αλλά καταναλώνουν ενέργεια, ενδεχομένως για λόγους κύρους, υπερηφάνειας ή και γοήτρου. Η σχέση πια αρχίζει και γίνεται εγωκεντρική, μετατρέπεται σε αθέμιτο διαγωνισμό μεταξύ δύο ατόμων που συνήθισαν τόσο πολύ ο ένας τον άλλο που πια δεν έχουν τίποτα να μοιραστούν. Ακούγεται πραγματικά τρομακτική μια τέτοιου είδους κατάληξη. Ο ανταγωνισμός στον έρωτα μπορεί να αρχίσει και λόγω εξωγενών παραγόντων. Γνωρίζουμε καλά πως η ζήλια είναι γύρω μας, παραμονεύει ίσως πιο επιδεικτικά από ποτέ σε τέτοιους καιρούς οπότε όταν τίθεται θέμα γοήτρου και αυτοεικόνας πολλοί μπορούν να βάλουν το χεράκι τους για να καλύψουν δικές τους ανάγκες.
Εκτός από τη ζήλια μπορεί να παραμονεύει και ο φόβος της μοναξιάς, της ξαφνικής απομόνωσης που πιθανόν να μας διακατέχει. Φοβόμαστε να μείνουμε μόνοι και έτσι υπομένουμε ένα τοξικό περιβάλλον διαρκούς ανταγωνισμού. Όμως κανένα συναίσθημα δε συγκρίνεται με την ευημερία της ψυχής και την ανάγκη να ησυχάσει κανείς από ένα περιβάλλον που στην τελική δεν τον ωφελεί. Η κοινή πορεία, η επίτευξη κοινών στόχων, τα όνειρα και οι φιλοδοξίες αποτελούν ξεχασμένες έννοιες όταν δεσπόζει ο ανταγωνισμός και το εγώ. Καλώς ή κακώς πρέπει να δεχτούμε τα πράγματα γιατί αν βρισκόμαστε σε μια τέτοια σχέση, κάτι κάνουμε λάθος κι εμείς οι ίδιοι. Αν περνάνε απ’ το μυαλό σου σκέψεις του τύπου ποιος νοιάζεται, ποιος δίνει περισσότερα, ποιος κερδίζει και ποιος μπορεί κι ελπίζει ακόμα, να ξέρεις πως είναι κακοί οιωνοί μιας άνισης μάχης με τον χρόνο και δείχνουν πως η σχέση δύσκολα θα ‘χει διάρκεια. Ο ανταγωνισμός στον έρωτα είναι απλώς μια ορολογική βόμβα. Ξέρεις πως σε κάποια φάση θα σκάσει, οπότε καλύτερα να φύγεις για να γλιτώσεις τα χειρότερα…
Συντάκτης: Γιώργος Γκαρακλίδης
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
