Ακόμη ένα θέμα που όλοι το κάναμε κι αν δεν το κάναμε, είτε θα το κάνουμε στο μέλλον είτε το κάνουμε τώρα. Αν το κάνετε κι εσείς τώρα ή σκέφτεστε να το κάνετε, μαζευτείτε, θ’ απαγγείλω. Μιλάμε για το πολύ περίπλοκο θέμα της διατήρησης επαφών με κοινούς φίλους ή με την οικογένεια της πρώην σχέσης μας, με την ελπίδα ότι θα τα βρείτε ξανά.
Ειδικά αν αφορά μια μεγάλη σχέση καμιά φορά δεν μπορείς να αποφύγεις το να γνωρίσεις την οικογένεια και συνήθως θα δεθείς και μαζί τους. Ξέρεις ότι αν χαθεί η σχέση θα χαθούν κι αυτοί οι άνθρωποι από τη ζωή σου. Στην τελική, στις ζωές μας, άνθρωποι μπαίνουν άνθρωποι βγαίνουν, δεν υπάρχει λόγος για πανικό. Μέγα λάθος όμως, φίλοι μου το να διατηρήσεις επαφή με την οικογένεια της πρώην σχέσης.
Μετά από το χωρισμό, μπορείς να δεχτείς να βρεθείτε για έναν καφέ της παρηγοριάς και για να μιλήσεις λίγο με τους ανθρώπους πριν φύγεις τελειωτικά από τη ζωή του ταιριού σου. Αν περάσει όμως ποτέ από το μυαλό σου να τους «χρησιμοποιήσεις» για επανασύνδεση, σταμάτα εκεί. Πολύ πιθανόν εάν σε συμπαθούν ήδη, ο άνθρωπός σου θα τα ακούει όλη μέρα, «μα ήσασταν τόσο αγαπημένοι τι έγινε», «τόσο καλό παιδί γιατί δεν ξαναδοκιμάζετε αγάπη μου» κ.ο.κ. Δε χρειάζεται κάποια υποκίνηση από μέρους σου, αν σε συμπαθούν θα βάζουν καλές κουβέντες για σένα χωρίς να είσαι εσύ εκεί.
Επίσης, να σου υπενθυμίσω, ο θεσμός της οικογένειας είναι κάτι πολύ περίπλοκο και κάθε οικογένεια λειτουργεί με το δικό της τρόπο και χειρίζεται θέματα και καταστάσεις πολύ διαφορετικά. Η επέμβασή σου σε αυτή τη λειτουργία διαταράσσει τα νερά κι όσο και αν σου λέει η μάνα ή ο πατέρας του αισθήματος να πηγαίνεις να τους βλέπεις, δεν υπάρχει πρόβλημα, ή στις γιορτές να σου στέλνουν χρόνια πολλά, αυτό δε σημαίνει ότι ανήκεις και εσύ στο δικό τους οικογενειακό σύνολο. Με λίγα λόγια, κάνε αυτό που σου λένε όλοι και απομακρύνσου. Για το καλό της πρώην σχέσης, των οικογενειών αλλά και για το δικό σου καλό. Σε κανένα δεν αρέσουν οι ανακατωσούρηδες.
Όσο αφορά τους φίλους, λογικό είναι ότι θα σταλθούν εκπρόσωποι τύπου κι από τις δύο πλευρές, είναι το πρώτο πράγμα που γίνεται. Μπορεί να καταφέρουν να ψαρέψουν ένα-δυο πραγματάκια που δεν μπόρεσες εσύ, αλλά κάπου εκεί πρέπει να σταματήσει το νταλαβέρι. Τι έχεις εσύ να κερδίσεις από το να μιλάς με άτομα που είναι πιο κοντά μ’ έναν άνθρωπο που δεν είναι πλέον στη ζωή σου παρά με σένα; Απολύτως τίποτα. Το μόνο που μπορείς να κερδίσεις είναι στασιμότητα και αναμονή. Τους κρατάς γύρω σου σαν υποκατάστατο για την απουσία κάποιου άλλου κι έχεις και απώτερο σκοπό! Όσο και να σας θέλουν οι φίλοι σας μαζί, αν δε θέλετε κι οι δύο να τα βρείτε, δε θα τα βρείτε ποτέ. Στην περίπτωση που τα βρείτε λόγω δικής σου παρέμβασης, δε θα έχει όμορφη εξέλιξη αυτή η προσπάθεια, γιατί κάποιος από τους δύο θα έχει πιεστεί.
Από τη στιγμή που μια σχέση τελείωσε, απομακρύνσου. Πάρε χρόνο για σένα. Δες τη δική σου οικογένεια και τους δικούς σου φίλους, άσε την αντίπερα όχθη ήσυχη. Κανείς δε μας ελέγχει το μυαλό και κανείς δε μας λέει ακριβώς τι να κάνουμε. Αν το πρώην ταίρι σου αποφασίσει ότι θέλει να είναι ξανά νυν, θα βρει τον τρόπο να σου το πει. Αν σε συμπαθούν φίλοι και οικογένεια, θα βάλουν ένα καλό λόγο για σένα χωρίς να πρέπει εσύ να βάλεις το χεράκι σου μέσα σε αυτή όλη την υπόθεση. Μην προσπαθείτε να χειριστείτε έναν άνθρωπο χρησιμοποιώντας τους ανθρώπους που έχει γύρω του, φαίνεται και γίνεται εκνευριστικό. Έχετε πιο πολλές πιθανότητες να πάρετε το αντίθετο αποτέλεσμα παρά αυτό που θέλετε.
Η επανασύνδεση θα γίνει οργανικά από μόνη της, εάν υπάρχει αυτή η δυνατότητα κι εκεί πιστέψτε με θα πέσουν στη μάχη και φίλοι και οικογένειες που θα θέλουν να σας δουν ξανά μαζί και θα σας σπρώξουν κοντά. Με πίεση και χειρισμό δεν κατάφερε κανένας τίποτα. Δες εσύ τον εαυτό σου και πώς θα ξεπεράσεις αυτή τη δυσκολία κι άσε την «αντίπαλη πλευρά» να τα βρει μόνη της, κανένας δε χρειάζεται διαιτητή.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου