Οι περισσότεροι περιμένουμε τη στιγμή που θα μπούμε σε μια σχέση γνωρίζοντας επακριβώς όλα εκείνα που θέλουμε να μας προσφέρει και τα όσα επιζητούμε. Κάπου εκεί, στην αρχή ενός «για πάντα» που θρονιάζεται στο μυαλό σας, όλα τα θέματα εξαφανίζονται και νιώθεις λες και βρεθήκατε τα δυο σας σε ένα παράλληλο σύμπαν μόνο για πάρτη σας. Αγνοώντας κάθε τι που μπορεί να σας προβληματίζει ή να μπαίνει εμπόδιο, ζείτε το «μια φορά κι έναν καιρό» σας αδιαφορώντας για δράκους και μάγισσες που κρύβονται στις επόμενες σελίδες. Και μετά τι; Εδώ είναι που μπερδεύονται οι περισσότεροι. Άλλον αγώνα προσπαθήσεις να νικήσεις πριν μπεις σε σχέση και μετά, αφού πορθήσεις το κάστρο, πρέπει να καταβάλεις έναν τελείως διαφορετικό. Αυτόν της επιβίωσης εκείνου που θες πολύ να διατηρήσεις στη ζωή σου.
Ξαφνικά, περνώντας ο καιρός, μπορεί να παρατηρήσετε ότι δεν έχετε τίποτα που να θυμίζει την αρχή σας (αυτό το για πάντα που λέγαμε πριν). Ή μήπως δεν είναι ξαφνικά; Είναι εκεί που ίσως θα αράξεις στη σχέση και σαν σωστή μαούνα θα πεις «βρήκα το λιμάνι για να αγκυροβολήσω». Δε θα θέλεις να κάνεις εκπλήξεις και γλυκές κινήσεις, «δεν τις χρειαζόμαστε» μπορεί να λες. Δεν τις χρειάζεστε όντως όμως; Άρα, όταν τις κάνατε, χρειάζονταν; Όχι, απλά τότε φροντίζατε να ρίχνετε κανένα κλαδάκι στη φωτιά για να φουντώνει η φλόγα. Αυτή η φλόγα που μυρίζει πλέον στάχτες. Συνήθισες ή βαρέθηκες; Μάλλον μπήκες απλώς για τα καλά στη λούπα του χρόνου, που έρχεται να αφαιρέσει την προτεραιότητα του συντρόφου σου. Πάντα και παντού όμως πρέπει να συμπεριφερόμαστε όπως στην αρχή γιατί, είπαμε, η μάχη μπορεί να άλλαξε λίγο μορφή αλλά δεν τελείωσε. Ας μη χανόμαστε μέσα σε ένα «μια χαρά δεν είμαστε;» που αν ερχόμασταν να απαντήσουμε ειλικρινά θα τρώγαμε απογοήτευση. Ας μην επαναπαυόμαστε στο συμπέρασμα πως όλα είναι εκεί που πρέπει να είναι.
Μπορεί να νομίζεις ότι δεν το χρειάζεστε, αλλά αν ο σύντροφός σου δε νιώθει αντίστοιχα τότε ο επίλογος του άλλοτε κοινού σας έρωτα είναι κοντά. Όπως καταλαβαίνεις, τότε θα είναι αργά να αναρωτηθείς τι έκανες λάθος. Μην πάψεις ποτέ να διεκδικείς, να αναζητάς τον σύντροφό σου όπως εκείνες τις πρώτες -παραμυθένιες- στιγμές. Μην επιτρέπεις ποτέ στους κεντρικούς ήρωες να μετατραπούν μόνοι τους σε δράκοι, δε λειτουργούν έτσι τα παραμύθια. Η διαφορά είναι ότι τώρα μπορείς να νιώθεις σιγουριά για τα συναισθήματά σας, άρα μπορείς να αφήσεις στην άκρη την αγωνία. Ουδέποτε, όμως, μην μπερδέψεις στο μυαλό σου τον έρωτα της αρχής με την αγάπη που έρχεται αργότερα. Μην προσπαθήσεις να τα βάλεις σε κουτάκια, δικαιολογώντας τις δικές σου πράξεις, ή την έλλειψή τους. Η μετάβαση στην αγάπη σημαίνει κάτι πιο βαθύ αλλά δε σημαίνει ότι τερματίζεται ο έρωτας. Αυτός πρέπει πάντα να αναπνέει και να εξελίσσεται. Κάπου εκεί είναι και η λεπτή γραμμή που σας χωρίζει από την αρχή του τέλους. Ίσως μάλιστα η δικαιολογία της αγάπης να είναι απλώς η ανάπαυλα μέσα στη σχέση, που ψάχνεις να ονοματίσεις με ένα πιο γλυκό όνομα.
Δεν πρέπει να παλεύεις γιατί φοβάσαι να μη χάσεις αυτό που έχεις. Πρέπει να παλεύεις γιατί γουστάρεις να επιδίδεσαι σε αυτόν τον αγώνα του έρωτα. Να ερωτεύεσαι με την ιδέα των μικρών εκπλήξεων που ζωγραφίζουν χαμόγελα στο πρόσωπο του συντρόφου σου και των πειραγμάτων που δίνουν ακόμη μεγαλύτερη σπιρτάδα στο χαμόγελο τούτο. Αντιληπτό και πέρα από δεκτό ότι δεν μπορείς να είσαι πάντα σε διάθεση για τέτοιου είδους προτεραιότητες. Ρίξε το φταίξιμο στην καθημερινότητα και στη βαρετή ρουτίνα. Και αυτό είναι μέρος του παιχνιδιού και ο σωστός ο σύντροφος, αντιλαμβάνεται. Αλλά αυτό πρακτικά δεν μπορεί να παρατείνεται εφ’ όρου ζωής, ούτε μπορείς να εφησυχάζεις σε αυτήν τη δικαιολογία
Δε θέλει κόπο παιδιά το συναίσθημα, ούτε μεγαλεπήβολες κινήσεις. Ένα «σ’ αγαπώ» πριν χωριστείτε για δουλειά και ένα λουλούδι αφημένο στο γραφείο δεν είναι παρά μόνο μικρές κινήσεις που έρχονται να δείξουν πολλά. Και που δεν πρέπει να θυμίζουν σε τίποτα κόπο ή επιβάρυνση.
Συντάκτης: Χαρά Χαραλάμπους
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Ρουσσάκη
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Ρουσσάκη
