Αν ανήκεις στην ομάδα εκείνων των ανθρώπων οι οποίοι εύχονται με όλη τους την ψυχή να συναντήσουν τον έρωτα, μάλλον κάτι δε σου έχουν εξηγήσει καλά. Αν τον έζησες ήδη ξέρεις την ταλαιπωρία του και είναι λίγο οξύμωρο να επιθυμείς να ξαναζήσεις όλη αυτή την αναστάτωση. Και για να μην παρεξηγηθούμε, πολύ ωραίο συναίσθημα ο έρωτας, μα δεν είναι και για κάθε μέρα! Υπάρχουν πολύ πιο ανώδυνα και ευχάριστα συναισθήματα που μπορείς να εύχεσαι να γνωρίσεις και να βιώσεις ξανά και ξανά.

Γιατί ο έρωτας είναι αγωνία. Καθημερινή εσωτερική πάλη, με άγχη δίχως λογική και χτυποκάρδια από το πουθενά. Αγωνία για το αν θα σου στείλει, αν θα βρεθείτε, αν έχει κάτι και δε στο λέει, αν νιώθεις όπως εσύ και ερωτηματικά παντού. Ξυπνάς και κοιμάσαι με μια αβεβαιότητα που όσο κατασταλαγμένος και σίγουρος για τον εαυτό σου και να είσαι, δύσκολα μπορείς να ξεφορτωθείς. Κάνεις σενάρια τρελά, που πολλές φορές ντρέπονται μέχρι και τα ίδια για τον παραλογισμό που τα γέννησαν. Όμως δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς, αποδέξου το.

 

 

Ο έρωτας είναι αϋπνία. Αν πιστεύεις πως μόλις ερωτευτείς και μπεις στην τέλεια σχέση θα κοιμάσαι ήρεμα τα βράδια, κάνεις τεράστιο λάθος. Ο έρωτας είναι ίσως ένα από τα βασικότερα αίτια αϋπνίας. Όταν είστε χώρια δε σε πιάνει ο ύπνος γιατί σκέφτεσαι, ανησυχείς, περιμένεις. Από την άλλη όταν είμαστε μαζί, πάλι δεν μπορείς να κοιμηθείς γιατί ή θα θέλεις να ζήσεις τη στιγμή της αγκαλιάς, ή θα θέλεις να μιλήσετε μέχρι το ξημέρωμα ή πολύ απλά θα θεωρείς πως είναι χάσιμο χρόνου ο ύπνος όταν έχεις πλάι σου το συγκεκριμένο πρόσωπο. Οι συνέπειες είναι φανερές την επόμενη ημέρα και μη σε πείθουν όσοι λένε ότι ο έρωτας ομορφαίνει τον άνθρωπο. Κανείς δε φάνηκε πιο γοητευτικός με κόκκινα μάτια και χλωμό πρόσωπο.

Ο έρωτας είναι εγκεφαλική υπερλειτουργία. Ο ρυθμός που δημιουργούνται οι σκέψεις και οι εικόνες μέσα στο κεφάλι σου είναι τρομακτικά γρήγορος. Μέσα σε ένα λεπτό μπορείς να σκεφτείς πέντε διαφορετικές καταστάσεις, ευχάριστες, δυσάρεστες, αστείες και τρομακτικές. Η εναλλαγή των συναισθημάτων σου είναι πιο ασταθής κι από εκείνη των ατόμων με διπολική διαταραχή. Κάνεις προτάσεις στον εαυτό σου, τις απορρίπτεις, δίνεις εναλλακτικές και καταλήγεις τσακωμένος με σένα όταν γύρω σου συμβαίνουν ένα σωρό γεγονότα που θεωρούν πως τα παρακολουθείς. Αχ και να ‘ξεραν.

Ο έρωτας είναι ξεβόλεμα. Ξέχνα τα «εγώ κάθε Παρασκευή απόγευμα πηγαίνω βόλτα». Βόλτα θα πας αφού ρωτήσεις και το πρόγραμμα του συντρόφου σου. Δεν είναι πως δε θα σε αφήσει, ή πως έχει σκοπό να σου χαλάσει τα σχέδια. Αντιθέτως, η ευθύνη είναι όλη δική σου αφού εσύ θα είσαι εκείνος που θα προτιμήσει να χαλάσει την οποιαδήποτε ρουτίνα προκειμένου να κερδίσει λίγο περισσότερο χρόνο με το συγκεκριμένο άτομο. Οι επιπτώσεις συχνά δεν είναι ορατές, δε θα το καταλάβεις καν, όμως είναι μια πολύ σημαντική αλλαγή που θα κάνεις, ακόμη κι αν την ευχαριστηθείς.

Ο έρωτας είναι εγκεφαλικό μονοπώλιο. Πώς σου φαίνεται η ιδέα να προσπαθείς να συγκεντρωθείς για κάτι σοβαρό και το μυαλό σου να μη συνεργάζεται με την καμία; Να είσαι στη δουλειά ή σε οικογενειακό τραπέζι, να σου εξομολογούνται δύσκολες καταστάσεις και προβλήματα κι εσύ να ακούς αλλά να μην καταλαβαίνεις; Ε, αυτό είναι ο έρωτας. Ό,τι και να γίνει δίπλα σου, ελάχιστα σε συγκινεί. Όχι να βρεις λύσεις, μα ούτε να περιγράψεις κάτι που μπροστά σου διαδραματίζεται δεν μπορείς. Το μυαλό κολλάει σε ένα άτομο, σε μια εικόνα, σε μια πρόταση, σε μια ευχή. Όλα τα άλλα απλά υπάρχουν γύρω σου, μα δε σε επηρεάζουν.

Ο έρωτας είναι αναστάτωση και μπελάς. Οι ερωτευμένοι χρήζουν ειδικής μεταχείρισης γιατί πολύ απλά ο εγκέφαλός τους, το σώμα τους και η καρδιά τους δεν τους ανήκει πλέον. Όσες προσπάθειες κι αν κάνει ένας ερωτευμένος να συμπεριφερθεί λογικά, πέφτουν συνήθως στο κενό. Ωραίο συναίσθημα, ζεις δυνατές εμπειρίες και στιγμές, αλλά δεν πρέπει να σου μείνει και κουσούρι. Καλό είναι να μην είμαστε πάντα ερωτευμένοι, χρειαζόμαστε και τους λογικούς μας εαυτούς πού και πού.

Συντάκτης: Ολίνα
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου