Καθόμαστε αναπαυτικά και μας δίνουν να συμπληρώσουμε ένα ερωτηματολόγιο. Ονομάζεται ερωτηματολόγιο της αγάπης και μέσα μοστράρουν ένα σωρό ερωτήσεις για τον έρωτα και τις σχέσεις. Δεν είναι τεστ για να αγχωθούμε, αλλά θα μετρήσει πολύ η δική μας άποψη για το πώς εκλαμβάνουμε πάρα πολλά πράγματα γύρω από τις σχέσεις.
Άλλες ρωτήσεις είναι τα sos που περιμέναμε κι άλλες πάλι είναι εκείνες οι αναπάντεχες που σκάνε μύτη από το πουθενά και σε κάνουν να ιδρώνεις. Μια από τις ερωτήσεις αυτές είναι και το κατά πόσο αγαπάμε να επιδεικνύουμε τις σχέσεις μας και τους έρωτές μας. Είναι τρόπαιο η αγάπη ώστε να το περιφέρουμε κρατώντας το ψηλά στα χέρια κάνοντας τον γύρο του θριάμβου;
Υπάρχει η κατηγορία εκείνων που δε θα λειτουργήσει ποτέ κατά τρόπο επιδεικτικό σχετικά με τις ερωτικές τους σχέσεις. Ζουν έναν έρωτα ή μια δυνατή αγάπη με την ωριμότητα που θα προσδιορίσει τις κινήσεις τους απέναντι στον άνθρωπο που αγαπούν. Δείχνουν τον έρωτά τους μέσα στη σχέση και το απολαμβάνουν. Εκφράζουν την αγάπη τους απερίφραστα και δυνατά. Κάνουν εκπλήξεις ο ένας στον άλλον, κάνουν πλάνα, ονειρεύονται, αλλά όλα αυτά μέσα στα όρια της δικής τους σχέσης. Δε θα κοινοποιήσουν την ευτυχία που ίσως έχουν κατακτήσει. Δε θα νιώσουν την ανάγκη να επιδείξουν τον έρωτα που βιώνουν. Το πάθος που νιώθουν ή που έχουν κάποια στιγμή νιώσει για κάποιον δε θα μοστραριστεί σαν άλλο ένα μετάλλιο στην κορνίζα των κατακτήσεών τους.
Υπάρχουν όμως κι οι άνθρωποι που θα λειτουργήσουν τελείως αντίθετα από τον τρόπο με τον οποίο προαναφέραμε. Είναι εκείνοι που θα βροντοφωνάζουν με κάθε τους κίνηση πως βιώνουν έναν έρωτα. Είναι οι άνθρωποι που θέλουν να έλκουν με κάθε τους δήλωση τον θαυμασμό των γύρω τους για τη σχέση τους. Δεν το απαιτούν αλλά μέσα από έναν δικό τους παράδοξο τρόπο, καταφέρνουν να κάνουν τη δική τους αγάπη και σχέση, το επίκεντρο της προσοχής. Είναι σαν να βιώνουν την ανασφάλεια της αδιαφορίας από τους γύρω τους κι έτσι υπενθυμίζουν με κάθε ευκαιρία που θα τους δοθεί, το ότι αγαπάνε, αγαπιούνται ή έχουν αγαπηθεί.
Αν η κατάκτηση του έρωτα και της αγάπης γίνει αυτοσκοπός του καθενός από εμάς, τότε δυστυχώς θα μπούμε στη διαδικασία του να νιώσουμε την ανάγκη να επιδεικνύουμε αυτό που κάθε φορά έχουμε. Από την άλλη είναι απολύτως κατανοητό και μπορεί να δικαιολογηθεί για εκείνους τους ανθρώπους που στερήθηκαν την αγάπη και τη ζεστασιά ενός συντρόφου για πολύ καιρό. Οι άνθρωποι αυτοί έχουν φυσικά το ακαταλόγιστο, αφού ο έρωτας απουσίαζε από τη ζωή τους, ένιωθαν ίσως κενοί ή μπορεί και σε κάποια φάση να είχαν απογοητευθεί νομίζοντας πως δε θα αγαπήσουν ή δε θα αγαπηθούν. Το να έχεις δίπλα σου αυτούς τους ανθρώπους και να τους ακούς να μοιράζονται ακόμη και σε υπερβολικό βαθμό, στιγμές της συντροφικής τους ζωής, τον έρωτα που βιώνουν και γενικά τη χαρά τους για όλο αυτό, είναι πολύ όμορφο. Όλοι μας έχουμε μοιραστεί με αυτόν τον πολύ αγνό τρόπο αγαπησιάρικες στιγμές φιλικών προσώπων κι η χαρά ήταν κοινή, μοιρασμένη σε ισότιμα κομμάτια.
Οι άνθρωποι που θα νιώσουν την ανάγκη να επιδείξουν ως τρόπαιο την κάθε τους σχέση, υπάρχουν και ζουν ανάμεσά μας. Λίγο ή πολύ όλοι μας έχουμε βρεθεί στη θέση του να βομβαρδιζόμαστε με πληροφορίες και λεπτομέρειες για τις σχέσεις των άλλων. Και δεν έχει να κάνει με το αίσθημα της ζήλιας αλλά με το κατά πόσο η κάθε πληροφορία και ενημέρωση είναι τελικά απαραίτητη. Για ποιον λόγο να επισημαίνεις το ότι έχεις μια σχέση ή το ότι ζεις έναν έρωτα με τα όλα του, όταν αυτό θα βγαίνει αβίαστα σε κάθε σου κίνηση;
Είναι κάποιου είδους ανασφάλεια που κρύβεται τελικά πίσω από την ανάγκη του να δείχνουμε πόσο μας αγαπάνε. Η σιγουριά της ασφάλειας που δίνει μια σχέση είναι ο λόγος που κάποιοι από εμάς θα μπουν λοιπόν σε αυτή τη διαδικασία. Είναι αυτή η ρημάδα η αίσθηση της επιβεβαίωσης του να φωνάξεις πως αγαπάς κι αγαπιέσαι. Δε θα το κάνεις ίσως πάντα για να πάρεις τα εύσημα και τα μπράβο από τους άλλους. Είναι ο αυθορμητισμός που θα σε οδηγήσει στο να απεικονίσεις προσωπικές σου στιγμές. Κι εκεί κάπου πέφτεις στη παγίδα του να περιφέρεις το δικό σου καθαρό, προσωπικό συναίσθημα ως τρόπαιο. Κι ίσως και κάποιες φορές να λειτουργείς ανταγωνιστικά απέναντι σε φίλους που το κάνουν και θέλεις κι εσύ να δηλώσεις τη δική σου ενεργή παρουσία στο θέμα έρωτας και σχέσεις.
Ο έρωτας δεν είναι τρόπαιο. Δεν είναι βραβείο και παρασημοφόρηση οι σχέσεις. Δεν είναι λίστα με σκορ και πόντους οι κατακτήσεις. Δεν είναι ασφάλεια το να τα επιδεικνύουμε αλλά ανασφάλεια. Άλλωστε μια σχέση έχει τους δικούς της κανόνες και σημαίνει αυτό ακριβώς. Σχέση με κάποιον άλλον κι όχι με όλους όσους με ξέρουν. Δεν αγαπάμε για να το επιδεικνύουμε αλλά για να το ζούμε όπως του πρέπει.
Αφιερωμένο στα τρόπαια αγάπης που θάμπωσαν.
Συντάκτης: Μαίρη Σάμου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
