Αγαπημένη Μαντάμ Σουσού, είμαι παντρεμένη εδώ και χρόνια. Και βρίσκομαι σε μια ηλικία όπου θα έπρεπε να με νοιάζει μόνο η οικογένειά μου. Με τον άντρα μου έχουμε περάσει μαζί όλα τα καλά και τα άσχημα. Τον αγαπώ πολύ, μα όχι σαν σύζυγο. Όχι σαν εραστή. Μόνο σαν φίλο.
Στη ζωή μου ήρθε κάποιος που με έκανε να τα ξεχάσω όλα. Με έκανε να μετράω τις ώρες και τα λεπτά για να βρεθούμε. Στην αρχή βασιζόμασταν στο σεξ. Ξέδινα. Ξέδινε και εκείνος. Παντρεμένοι και οι δύο. Με παιδιά. Ο καιρός περνούσε και τον ερωτεύτηκα. Πλέον μερικά βράδια φεύγω από το σπίτι και μένω σε αυτόν. Έχω παραμελήσει το παιδί μου όμως, Σουσού μου. Και δε σου είπα το καλύτερο. Περιμένω παιδί. Από εκείνον. Δεν ξέρω τι θέλω. Δεν ξέρω τι θα κάνω. Φοβάμαι και νιώθω μόνη και αβοήθητη. Σε φιλώ.
Αγαπημενότατη Άγνωστη,
Τη λύση σ’ ένα γάμο που έχει φτάσει σε τέλμα την αναζητάς όταν αυτός αρχίζει να μην πηγαίνει καλά. Προσπαθείς να τον αναβιώσεις, κάθεσαι και συζητάς, πας σε σύμβουλο γάμου, κι αν δε δουλέψει τίποτα βρε αδρφέ, κάνεις μια τελευταία επίσκεψη σε ένα δικηγόρο και λήγει το πανηγύρι.
Εσύ θυμήθηκες να ψάξεις για τη λύση ενώ έχεις παράλληλη σχέση, έχεις ερωτευτεί τον εραστή σου, και μάλιστα περιμένεις και παιδί του, ενώ και οι δυο σας έχετε αφήσει στο σκοτάδι και την άγνοια τις οικογένειές σας.
Για τον εραστή σου δεν εκπλήσσομαι, αλλά σπάνια θα ακούσεις μάνα να παραμελεί το παιδί της για να ζήσει τον έρωτά της. Και ίσως γι’ αυτό δεν ξέρω ούτε κι εγώ τελικά τι θα κάνεις. Ό,τι και να κάνεις πάντως, καλά να περνάς. Δε νομίζω έτσι κι αλλιώς να σ’ ενδιαφέρει και κάτι άλλο.
ΥΓ1: Ότι τον αγαπάς το σύζυγό σου δε χρειάζεται να το δηλώσεις καν. Φαίνεται άλλωστε.
ΥΓ2: Προφανώς και σ’ έκανε να τα ξεχάσεις όλα. Ακόμα και τα στοιχειώδη.
Φιλιά στα μούτρα,
Η Σουσού σου
Συντάκτης: Μαντάμ Σουσού
