Μυστήριο πράγμα ο έρωτας. Πόσοι να έχουν αναρωτηθεί και πόσοι να το έχουν αναλύσει διεξοδικά άραγε! Εκτός λοιπόν από μυστήριος είναι και ανεξιχνίαστος θα λέγαμε. Ποιος να το πίστευε ότι καταφέρνει να σκηνοθετεί ολόκληρο σενάριο και να δίνει ρυθμό στην καθημερινότητά μας. Ουσιαστικά είναι σαν το πρωτεϊνούχο πρωινό κοκτέιλ με δόσεις φαντασίας. Σε τονώνει αλλά ταυτόχρονα σε ζαλίζει και σε μπερδεύει.
Το μυστήριο μπορεί να μετατρέψει την ατμόσφαιρα στην πιο ερωτική σκηνή, είτε είναι κινηματογράφου είτε είναι πραγματική, αφού και στις δύο περιπτώσεις υπάρχει αμείωτο ενδιαφέρον κι έντονο πάθος. Δράση έντονη που ξετυλίγεται μέσα από το μυστήριο με ίχνη που μένουν καλά αποτυπωμένα. Γνωρίζουμε ότι δεν μπορούμε να το ερμηνεύσουμε, να του δώσουμε έναν ορισμό αλλά μπορούμε να του δώσουμε «σάρκα και οστά».

Μας ελκύει η εικόνα κάποιου, η επικοινωνία στο διανοητικό επίπεδο, στο ερωτικό, το συναισθηματικό ή και όλα μαζί, φτάνει να αποφύγουμε την ανηδονία που μας επιφέρει η πλήξη. Ψάχνουμε το κλειδί του μυστηρίου, το καθοριστικό στοιχείο προκειμένου κάποιος να λύσει το αίνιγμα.
Και για να μη μακρολογούμε, πιο πιασάρικος χαρακτήρας από τον «μυστήριο» δεν υπάρχει! Είναι ο μόνος τύπος ανθρώπου που δε σου έχει δώσει όλα τα στοιχεία για να τον φέρεις εκεί που θες. Σε κρατά σε ασύλληπτη αγωνία, σε κάνει να πασχίζεις να βρεις χαραμάδα να πιαστείς. Σαν εκείνο το παιχνίδι με τον κάστορα και το σφυρί που παίζαμε μικρά στο λούνα παρκ, που καθόμασταν από πάνω με τα αντανακλαστικά μας τεντωμένα και το δευτερόλεπτο που έκανε εμφάνιση τρελαινόμασταν να τον προλάβουμε πριν χαθεί. Η αίσθηση που σου προσφέρει η δύναμη, να καταφέρεις να κάνεις ένα άτομο που δεν ανοίγεται αλλού να ανοιχτεί σε εσένα και η αίσθηση της ανωτερότητας που έρχεται πακέτο με την κατάκτηση, είναι η πιο συχνή κι εθιστική εικόνα που συναντάμε στο ερωτικό παιχνίδι.

 

Δεν είναι τυχαίο που λένε «μη λες πολλά», άστα για μετά και ίσως βρεθείς κερδισμένος. Η επιτυχία στον έρωτα φαντάζει χρυσό τρόπαιο και θα το έχεις μόνο εφόσον καταρρίψεις τον μύθο του ανθρώπου μυστήριο. Για αυτό ενώ δεν είναι σπάνιο να λέμε πως αναζητούμε ένα άτομο ανοιχτό, καταλήγουμε να μπλέκουμε σε περιστατικά «παγόβουνου» και να καθόμαστε εμείς δίπλα με το σεσουάρ.

Όταν καταφέρεις να ανοίξεις την πύλη της ψυχής αυτού του ατόμου, μπορέσεις να μαλακώσεις τον χαρακτήρα του και να του αποσπάσεις πληροφορίες, θα είναι σαν να σκαρφαλώνεις στην κορυφή του Έβερεστ. Θα συναντήσεις πολλές δυσκολίες που έχουν βάθος. Είναι ενδεχομένως ριζωμένες, συναισθηματικές εμπειρίες. Τα μοτίβα που έχουν χτιστεί για την επικοινωνία είναι και με βάση το πώς τα έχεις διδαχτεί. Αν έχεις μεγαλώσει σε ένα περιβάλλον ας πούμε που σε εξανάγκαζε να δείχνεις σκληρός, απτόητος και μετρημένος κάτι αντίστοιχο θα παρουσιάσεις και στο ερωτικό ταίρι.

Και πες πως δεν είναι μόνο αυτό, αλλά μια κακή συνήθεια που ανέπτυξε το άτομο για να χρησιμοποιεί για να κουμαντάρει τις ανθρώπινες σχέσεις του. Δεν ανοιγόταν για όσα βιώνει μέσα του, δεν ήθελε να κάνει συζητήσεις που φανερώνουν αδυναμίες καθώς έτσι κατάφερνε να ισορροπεί ανάμεσα στα πάθη του και τα λάθη του. Ίσως είναι και θέμα ανασφάλειας, κριτικής ή παλιά τραύματα. Ίσως να είναι χίλια δύο άλλα που δε θα μάθεις και ποτέ, γιατί είπαμε, μυστήριο.

Αν έχεις την υπομονή να τα γαληνεύσεις, μπράβο σου. Πολλοί θα ήθελαν να νιώσουν το συναίσθημα της ικανότητας και της ανωτερότητας αυτής. Αν πάλι ένας άνθρωπος μυστήριο παραμένει έτσι για καιρό και δεν ξεκινά να προσφέρει μερικά στοιχεία του εαυτού του, δε φαίνεται να συνυπάρχετε στην ίδια ρότα αλλά σε διαφορετική συχνότητα, τότε μάλλον δεν ταιριάζουν τα τσανάκια σας. Σίγουρα θα έχεις κάνει προσπάθεια και κουράγιο για να τον κατανοήσεις .

Υπάρχει και η πιθανότητα να σου έχει ανοιχτεί ο άλλος, με τον δικό του κωδικοποιημένο τρόπο και να μην το κατάλαβες, ή να το παρερμήνευσες κάνοντας μόνο μία ανάγνωση στα λόγια του και αποφεύγοντας τελείως όλα τα κρυμμένα μηνύματα. Αν όμως έχεις κουραστεί και το αίσθημα της δύναμης μετατρέπεται σε αίσθηση αδυναμίας με αποτέλεσμα ό,τι θετικό σου προσφέρει το μυστήριο να μετατρέπεται σε αρνητικό, τότε μάλλον ήρθε η στιγμή να αποχωρήσεις και -γιατί όχι- να ρίξεις αυλαία θεαματική, χωρίς πέπλα μυστηρίου να αφήνουν αινίγματα.

Δεν ταιριάζουμε όλοι με όλους και δεν είμαστε όλοι στην ίδια συναισθηματική ένταση κάθε φορά. Ο χρόνος και ο χώρος αλλάζουν τον ρομαντισμό. Τίποτε δε μένει το ίδιο σε ένα σκηνικό μυστηρίου όταν υπάρχουν δυο πλευρές. Οι αισθήσεις λειτουργούν αλλιώτικα όποια μορφή και αν θελήσεις να τους δώσεις. «Τίποτα δεν μπορεί να ελέγξει τη ρότα του έρωτα ή να σταματήσει την απερίσκεπτη μανία της σπουδής του», όπως έγραψε ο Σαίξπηρ, που πίστευε ότι το ρομαντικό πάθος είναι ανεξέλεγκτο και οι άνθρωποι μέσα σε αυτό μετουσιώνονται σε μια άλλη υπόσταση της πραγματικότητας.

Το άγνωστο του έρωτα απαιτεί την παραίτηση από το γνωστό και το κυρίαρχο και την παράδοσή μας στην πλάνη της απόλυτης ικανοποίησης!

 

Συντάκτης: Νίνα Λυβιώτη
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Ρουσσάκη