Προτεραιότητα δίνουμε στα πράγματα που αγαπάμε πιο πολύ και που είναι για μας πιο σημαντικά. Αυτά περνάνε σε πρώτη μοίρα με το να δίνουμε στο καθετί από αυτά τη σημασία που θεωρούμε πως του αρμόζει κι αυτό είναι εντελώς υποκειμενική υπόθεση, εντελώς προσωπική για τον καθένα.
Ο καθένας λοιπόν θέτει τις προτεραιότητές του με βάση αυτά που επιθυμεί περισσότερο, αυτά που έχει ανάγκη και χρειάζεται μια δεδομένη στιγμή. Έρωτας, φιλία, δουλειά, δραστηριότητες, στόχοι κι όνειρα∙ όλα, μπαίνουν στη σειρά που ο καθένας τα τοποθετεί. Δεν μπορεί να είναι ίσα ούτε να έχουν την ίδια ιεραρχία για όλους. Έτσι, προσαρμόζονται ανάλογα με τη βούληση του κάθε ατόμου ξεχωριστά και φυσικά ανάλογα με την εκάστοτε περίοδο που διανύει.
Αν πιστέψεις ότι η σειρά που θα καθορίσεις μια φορά θα μείνει σταθερή κι αμετάβλητη για όλη τη ζωή σου, αν πιστέψεις ότι δεν πρόκειται ποτέ να εναλλαχθούν οι προτεραιότητες, τότε πλανάσαι! Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Τα πάντα αλλάζουν. Τίποτα δε μένει ίδιο, πόσο μάλλον ένας άνθρωπος που μέρα με τη μέρα μεγαλώνει, εξελίσσεται, μαθαίνει, βιώνει τόσα συναισθήματα κι εμπειρίες, γνωρίζει στην πορεία όλο και περισσότερους ανθρώπους και προκύπτουν και τόσες αλληλεπιδράσεις με αυτούς και το περιβάλλον γύρω του. Καθετί απ’ αυτά μπορεί να λειτουργήσει απρόβλεπτα στην προσωπικότητά του, τη ζωή του, τη φιλοσοφία του. Κι εκεί ακριβώς μπορεί να επηρεαστούν κι οι προτεραιότητες.
Τη μια περίοδο, για παράδειγμα, θα είσαι επικεντρωμένος στο να βρεις μια καλή δουλειά και να γίνεις καλός σε αυτό, με βασικό σου στόχο την επαγγελματική σου εξέλιξη, έχοντας παραμελήσει εντελώς τους έρωτες και τα καρδιοχτύπια, περνώντας τον ελεύθερό σου χρόνο με τους φίλους σου και την επόμενη μπορεί εύκολα να έρθουν τα πάνω-κάτω, να ερωτευτείς και να τα παρατήσεις όλα. Απίθανο σου φαίνεται ή δύσκολο; Ένα κλικ θέλει, μια τόση δα στιγμή για να μπουν σε δεύτερη μοίρα η δουλειά κι οι φίλοι κι από περιθώριο που βρισκόταν πριν ο έρωτας, να γίνει πια επίκεντρο.
Κι από ‘κει όμως άλλη μια στιγμή μεσολαβεί, ξέρεις, για ν’ αλλάξουν όλα. Η ρουτίνα, ένα ψέμα, μια παρεξήγηση, ένας χωρισμός κι ουπς! Όλα πάλι μπορεί να γυρίσουν τούμπα και να πέσεις με τα μούτρα στους φίλους σου, ν’ αποστασιοποιηθείς απ’ τα υπόλοιπα και να έχεις ανάγκη μονάχα αυτό. Χρόνο για τους φίλους, τις δραστηριότητές σου και τον εαυτό σου.
Έτσι πάνε αυτά και μεταβάλλονται σύμφωνα με τη φάση που βρίσκεσαι. Έρχονται και φεύγουν και το ένα δίνει στη θέση του στο άλλο και φτου κι απ’ την αρχή!
Η σημασία όμως του να θέτεις προτεραιότητες και στόχους είναι μεγάλη προκειμένου να συνειδητοποιείς αυτά που σ’ ενδιαφέρουν πραγματικά και να ξεχωρίζεις αυτά που έχουν σημασία για σένα ώστε ν’ ασχολείσαι μαζί τους. Μπαίνεις στη διαδικασία να επιλέξεις με αυτόν τον τρόπο κι έτσι όσα περισσεύουν, καλό είναι να μπαίνουν στο περιθώριο για να μη ρουφάνε άσκοπη ενέργεια και χρόνο.
Οι προτεραιότητες λοιπόν είναι μια σειρά από επιλογές. Γι’ αυτό ν’ ακούς τις ανάγκες σου, ν’ ασπάζεσαι τα σημάδια που σου δείχνουν τι χρειάζεσαι και πότε και μ’ αυτό το γνώμονα να επιλέγεις και να θέτεις τις προτεραιότητές σου. Προτεραιότητες που σε βοηθούν να φτάνεις πιο κοντά στους στόχους σου κι επιλογές καθοριστικές για την εκπλήρωσή τους.
Όλα προκύπτουν στη ζωή ως θέμα προτεραιοτήτων. Είναι στο χέρι σου και μόνο τι θα επιλέξεις σε κάθε περίπτωση. Όπως είναι δική σου κι η ευθύνη, ξέροντας τη βαρύτητα των επιλογών σου, για όσα θα βάλεις πρώτα κι όσα θ’ αφήσεις πίσω.
Επιμέλεια Κειμένου Σταυρούλας Βιτετζάκη: Πωλίνα Πανέρη