Ε λοιπόν, αυτά τα τυπάκια που έχουν μια ιδιαίτερη σπίθα στο βλέμμα τους και σφιχτές γροθιές κάθε φορά που βάζουν ένα στόχο, τα γουστάρουμε πολύ. Έχουν κάτι το αξιοζήλευτο. Την τόλμη που πολλοί αποδοκιμάζουμε, αλλά κατά βάθος θα θέλαμε σαν τρελοί να διαθέτουμε. Κι όχι άδικα.
Οι τολμηροί άνθρωποι αφήνουν στο πέρασμά τους θαυμασμό για την τρομερή αποφασιστικότητά τους και για το παιχνίδι της ρώσικης ρουλέτας που επιλέγουν. Τι κι αν στο ζύγι μιας απόφασης οι πιθανότητες δεν είναι με το μέρος τους; «Κλάιν μάιν» θα πουν, θα ρισκάρουν κι όπου βγει.
Εχθροί της υπερανάλυσης κι οπαδοί της φράσης «Στη βράση κολλάει το σίδερο», θα προσπαθήσουν να κατακτήσουν ό,τι ποθούν με τσαμπουκά χωρίς να αφήσουν πολλά περιθώρια στο «ανέφικτο», έχοντας ένα μοναδικό τρόπο να χαλιναγωγούν το φόβο μιας ενδεχόμενης αποτυχίας. Εκείνον που μας κρατάει μακριά απ΄όλα όσα ονειρευόμαστε.
Δεν περιμένουν με σταυρωμένα χέρια το μάνα εξ ουρανού ή τις κατάλληλες συνθήκες για να δράσουν, γιατί γνωρίζουν πως μπορεί να μην έρθουν και ποτέ. Αντιθέτως, θα σκεφτούν «Ή τώρα ή ποτέ» και θα κάνουν το βήμα να ορίσουν οι ίδιοι την τύχη τους.
Οι έχοντες τόλμη λοιπόν δεν μπορούν να συμβιβαστούν με χλιαρές, μέτριες και μόνιμες επιλογές. Επιζητούν την αλλαγή, γι΄αυτό αρπάζουν απ΄ τα μαλλιά κάθε ευκαιρία για το καλύτερο δυνατό. Κι ας πρέπει να πάνε εκεί που τρέμουν τα πόδια τους. Κι ας φάνε τα μούτρα τους.
Ακόμη κι έτσι, ξέρουν τουλάχιστον ότι προσπάθησαν κι ότι είναι απαλλαγμένοι απ΄τα ερωτηματικά που θα είχαν στο κεφάλι τους σε περίπτωση που δείλιαζαν. Με αυτό ακριβώς το σκεπτικό, δε «μασάνε» πουθενά.
Δε θα διστάσουν να τολμήσουν καινούργια πράγματα ανοίγοντας νέες προοπτικές κι ορίζοντες. Ξέρουν πως θα βγουν έξω απ’ τα νερά τους, αλλά σύντομα θα προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα και θα βρουν τις ισορροπίες τους. Μπαίνουν φορτσάτοι στο πεδίο της μάχης, τις περισσότερες φορές, με μοναδικά όπλα τη δύναμη των «θέλω» τους και την τόλμη τους. Και δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που βγαίνουν νικητές.
Μπορούμε να το δούμε καθημερινά στο πρόσωπο του συναδέλφου μας που έχει τα κότσια να ζητήσει αύξηση μισθού απ’ το δύστροπο αφεντικό, ρισκάροντας τη θέση του και τελικά την παίρνει. Στον αυθορμητισμό και την άνεση που κάποιος φίλος μας θα φλερτάρει μια κοπέλα, η οποία δεν είναι στα κυβικά του, κι αντί να φάει πανηγυρικό «χ» καταφέρνει να περάσει όλο το βράδυ μαζί της.
Το αισθανόμαστε κάθε φορά που κάποιος οικείος μας θα μας κοιτάξει στα μάτια και θα μας τα χώσει άγρια για την απαράδεκτη συμπεριφορά μας τις προάλλες. Γιατί μη νομίζετε, κι αυτό όσο απλό κι αν φαίνεται, απαιτεί τόλμη.
Γι΄αυτό θα πρέπει ν’ αγαπάμε τους τολμηρούς. Γιατί μετατρέπουν το αδύνατο σε δυνατό υπενθυμίζοντάς μας πως καμιά φορά δεν αρκούν μόνο οι ικανότητες και τα προσόντα μας. Όσο να ‘ναι, αυτά ο καθένας μας τα έχει. Για να πετύχουμε το στόχο μας και να φτιάξουμε ένα καλύτερο μέλλον πρέπει να παρθούν αποφάσεις ρισκάροντας ακόμη και τα κεκτημένα.
Μήπως τελικά για να καταφέρουμε όλα όσα θέλουμε, θα πρέπει να πιστέψουμε λίγο περισσότερο στον εαυτό μας και να τολμήσουμε;
Επιμέλεια κειμένου Ειρήνης Τρίγκα: Νάννου Αναστασία.
Συντάκτης: Ειρήνη Τρίγκα
