Παντρέψου από αγάπη και μόνο

Εκεί που κάθεσαι και χαλαρώνεις, σε παίρνει η μάνα σου τηλέφωνο να σου ανακοινώσει ότι παντρεύεται ο ξάδερφός σου απ’ το χωριό, τον οποίο έχεις να δεις από τον καιρό που ήσασταν πιτσιρίκια και παίζατε ξεβράκωτα στην αυλή της γιαγιάς. Για κάτσε, εκείνος ο ξάδερφος δεν είναι που είχε αγεφύρωτες διαφορές με την αρραβωνιαστικιά του και λίγο έλειψε να το διαλύσουν τρεις φορές; Εκείνος είναι, ναι. Κι ίσως ετοιμάζεται να κάνει ένα απ’ τα μεγαλύτερα λάθη της ζωής του, αλλά τη μάνα σου δεν τη νοιάζει αυτό.

Η καημένη και χαροκαμένη μάνα σου κοιτάει μόνο ότι όλοι παντρεύονται κι εσένα ακόμη τα μόνα που σ’ απασχολούν είναι πού θα ξεσκάσεις το τριήμερο ή πού θα πας διακοπές το επόμενο καλοκαίρι τώρα που αυτό φεύγει. Αν τυγχάνει να είσαι και σε σχέση την ακούς και για το άμοιρο ταίρι σου που θα σε εγκαταλείψει, αν συνεχίσεις να το έχεις στο περίμενε και δεν του περάσεις εκείνη την πολυπόθητη βέρα που θα σφραγίσει την ευτυχία σας. Τώρα αν την ευτυχία σας θα σφραγίσει ή τα στόματα του κόσμου, μόνο εσείς το ξέρετε.

Παρ’ όλα αυτά και παρ’ όλη τη μουρμούρα απ’ τη μαμά, πας στο γάμο συνοδεία του ανθρώπου σου και βλέπετε ένα γάμο υπερπαραγωγή που όμοιο του δεν έχετε ξαναδεί. Ε, ένα μικρό τσιμπηματάκι ζήλιας θα το νιώσεις κι ας λες ότι εσύ δεν είσαι ακόμη για τέτοια.

Απ’ τη μια η κοπελιά βλέπει τον εαυτό της μέσα σε νυφικό κι όλα τα παιδικά όνειρα για ένα παραμυθένιο γάμο με άμαξες φρου-φρου κι αρώματα ξυπνούν. Ο δε υποψήφιος γαμπρός φαντασιώνεται πώς θα οργάνωνε το πάρτι, έτσι ώστε να είναι πιο θεαματικό κι αξέχαστο απ’ όλα τα υπόλοιπα, κι έχει ήδη στήσει νοερά κονσόλες και Dj, bar και ποτά. Κοινό όνειρο χρόνια μετά να σχολιάζουν πόσο όμορφη ήταν η νύφη και πόσο αξέχαστο και θεαματικό το γλέντι που ακολούθησε.

Το ποτό έχει αρχίσει να σε χτυπά, όλοι οι συγγενείς σε έχουν στήσει στον τοίχο και σου λένε ότι είναι τώρα η δικιά σου σειρά κι εσύ αρχίζεις να σκέφτεσαι ότι δεν είναι και τόσο άσχημη ιδέα. Κι έτσι πέφτουμε στην παγίδα και παντρευόμαστε, επειδή βαρεθήκαμε να τους ακούμε όλους να ρωτάνε πότε θα κάνουμε το επόμενο βήμα.

Έτσι κι αλλιώς, σκέφτεστε, τόσα χρόνια μαζί αυτό δεν είναι το επόμενο, λογικό βήμα; Ίσως. Η εύλογη ερώτηση, όμως, είναι αν αυτό είναι το επόμενο «λογικό» βήμα, γιατί δεν το αποφασίσατε εσείς από μόνοι σας και περιμένατε να σας πιέσουν τρίτοι;

Ο γάμος είναι ο άρρηκτος δεσμός που αναπτύσσουν δυο άτομα μεταξύ τους και στον οποίο τρίτος δε χωρεί, ούτε για να κρίνει, ούτε για να εκφέρει άποψη, εκτός κι αν του ζητηθεί. Απ’ τη στιγμή που επιτρέπετε σε κάποιον άλλο να πάρει μια τέτοια απόφαση για εσάς ήδη κάνετε το πρώτο λάθος.

Δυστυχώς, ο γάμος δεν κρατάει μόνο όσο η τελετή και το γλέντι. Ο γάμος κρατάει μέχρι να σας χωρίσει ο θάνατος. Δεν πρέπει να την παίρνουμε τόσο αψήφιστα αυτή τη φράση. Είναι ένα συμβόλαιο που δύσκολα σπάει. Είναι η υπόσχεση ότι αφιερώνουμε το υπόλοιπο της ζωής μας σ’ έναν και μόνο άνθρωπο, όπως κι αν τα φέρει η ζωή κι όπως κι αν μας αντιμετωπίζει αυτός.

Ο γάμος δεν είναι απλώς φανταχτερά νυφικά, χαριτωμένα παρανυφάκια, νόστιμο φαγητό και χορός μέχρι το ξημέρωμα. Αυτά αποτελούν το μικρότερο κομμάτι. Στην ουσία του ο γάμος είναι όρκος αγάπης. Για να μπορέσεις να παντρευτείς, πρέπει πρώτα να έχεις συζητήσει με τον άνθρωπό σου, να ξέρετε τι ζητάτε ο ένας απ’ τον άλλο κι απ’ τη ζωή σας.

Ονειρεύεστε ένα σπίτι γεμάτο παιδιά ή η μικρή οικογένεια είναι πιο πολύ για εσάς; Και το σπίτι σας πού θα το φτιάξετε; Θα μείνετε στην πόλη ή θα την κάνετε για τα προάστια ή ίσως και την εξοχή; Θέλετε να βάλετε τα παιδιά στην αναμονή και να κυνηγήσετε την καριέρα σας για λίγο; Και το κυριότερο: αν δε συμφωνείτε σε κάτι πώς εξελίσσεται η συζήτηση;

Διότι αν είναι σε κάθε διαφωνία να στήνετε καβγά μέχρι ένας απ’ τους δυο να υποχωρήσει, τότε το παιχνίδι είναι ήδη χαμένο. Αν απ’ την άλλη βρίσκετε κοινό έδαφος μέσα απ’ τη συζήτηση, τότε με τις ευχές μου και καλούς απογόνους.

Να παντρεύεστε επειδή αγαπάτε, επειδή σέβεστε τον άνθρωπο που έχετε δίπλα σας κι επειδή η ζωή σας είναι πιο όμορφη μαζί του. Όχι επειδή χωρίς αυτόν η ζωή σας είναι άδεια, αλλά επειδή μ’ αυτόν είναι γεμάτη και πολύχρωμη.

Στο πρόσωπό του να βλέπετε ένα κοινό μέλλον κι η ζωή χώρια του να πονάει.