Το τηλέφωνο χτύπησε στις 8 αν κι είναι πολύ πρωί για σένα. Ένας φίλος σου έχει πρόβλημα και πρέπει να είσαι εκεί, δίπλα του. Σου έφτιαξε καφέ και σε 10 λεπτά ήσουν εκεί. Το πρόβλημα λύθηκε γρήγορα, πέταξες και δυο-τρία κλισέ αποφθέγματα του τύπου «Μόνο τα υγείας είναι προβλήματα, όλα τα άλλα είναι προβληματισμοί», που είχες διαβάσει το προηγούμενο βράδυ κι έληξε η συζήτηση.
Τα προβλήματα έμοιαζαν πλέον πολύ μικρά, σχεδόν ανύπαρκτα. Και μόνο ότι κατάλαβε πως ήσουν εκεί όταν σε χρειάστηκε, τον ηρέμησε. Και τόσο απλά η ζωή του είχε μπει σε τάξη. Με τη δική σου ζωή, τι γίνεται;
Οι φίλοι είναι εκεί να σου πουν δυο καλές κουβέντες, να σε πάρουν να πάτε και μια βόλτα κι άντε να σου πουν και κανένα απόφθεγμα να σου κάνουν το πρόβλημά σου για μια στιγμή μηδαμινό. Αν είσαι όμως από εκείνα τα άτομα που αρέσκονται να επιβάλλουν στον εαυτό τους την τυραννία των δεύτερων σκέψεων και το βάρος της αυτοαμφισβήτησης;
Γιατί έγινε αυτό, γιατί έγινε το άλλο, τι θα γινότανε αν, όλα ένα αξεμπέρδευτο κουβάρι που τους εμποδίζει να απολαύσουν την αβάσταχτη απλότητα μιας ζωής χωρίς ψυχικά καταναγκαστικά έργα. Όσα αποφθέγματα κι όσες βόλτες κι αν πας, το κουβάρι εκεί θα είναι κάθε φορά που θα θέλεις να κοιμηθείς -εκείνες τις ώρες της απόλυτης ησυχίας στο διάστημα που οι σκέψεις παίρνουν σάρκα κι οι φόβοι οστά.
Οι ώρες εκείνες που αναλύεις καταστάσεις περασμένες, τωρινές μα κι απίθανες ακόμα κι εξωπραγματικά σενάρια, αρκεί να μην απολαύσεις στιγμή ηρεμίας -κι όσο αναλύεις, τόσο λιγότερο εμπιστεύεσαι τους ανθρώπους γύρω σου, πόσο μάλλον τον ίδιο σου τον εαυτό.
Κατά βάθος γνωρίζεις κάθε πρόβλημά σου απ’ τη ρίζα του και θέλεις να το ξεριζώσεις εδώ και τώρα. Δεν έχεις όμως τον τρόπο κι ούτε το να ακούσεις την καρδιά σου φαντάζει τελικά καλή λύση. Προσπαθείς να βάλεις τη ζωή σου σε τάξη, όμως είναι δύσκολο. Λένε «Πώς να βάλεις τη ζωή σου σε τάξη αν δε βάλεις πρώτα σε τάξη το δωμάτιό σου;» κι έχουν δίκιο.
Ξύπνησες όμως πολύ νωρίς. Και πού να συμμαζεύεις τώρα ένα δωμάτιο κι έπειτα μια ολόκληρη ζωή. Το αφήνεις για αύριο. Και το αύριο έρχεται κι εσύ το αποφεύγεις. Οι φίλοι δεν είναι όμως πάντα ικανοί να μας βοηθήσουν όσες βόλτες κι αν μας πάρουν να πάμε κι η αγάπη των γονιών δεν είναι πάντα και για τα πάντα το φάρμακο.
Το να ζητήσεις βοήθεια από έναν άνθρωπο που γνωρίζει κάποια πράγματα παραπάνω για την ψυχολογία, δεν είναι κακό. Το κουβάρι εκεί ίσως καταφέρεις να το λύσεις κι αν όχι, έστω να το αναγνωρίσεις. Εκείνοι μπορεί να βλέπουν καλύτερα από μακριά κάτι που σε εμάς από κοντά φαίνεται τεράστιο κι οι φίλοι δε θα καταφέρουν ποτέ να δουν ένα πρόβλημά μας έξω από αυτούς γιατί απλά είναι μέρος του κύκλου μας.
Και δεν αναφέρομαι καν στο γεγονός της εμπιστοσύνης γιατί έναν φίλο σήμερα τον έχουμε κι αύριο όχι -όσο δεμένοι κι αγαπημένοι κι αν είμαστε. Εκεί δεν τίθεται θέμα εμπιστοσύνης, ούτε πώς θα ακουστεί αυτό που θα μας πει, ούτε αν θα πληγωθούμε, ούτε θέμα προστασίας. Εκεί θα δεις τις σκέψεις σου κατάματα, θα καθρεφτιστείς στα μάτια του ψυχολόγου σου και μαζί θα βρείτε τους λόγους και τις αιτίες των σκέψεών σου.
Κανένας φίλος όσο ιδανικός κι αν είναι δε θα καταφέρει να μας βοηθήσει να ερμηνεύσουμε και να καταλάβουμε τον εαυτό μας. Ναι, θα μας δώσει αγάπη κι ώρες χαράς και ξεγνοιασιάς ακόμη και συζητήσεις που μπορούν να μας βοηθήσουν, αλλά είναι κομμάτι της συμπεριφοράς μας που ποτέ δε θα καταφέρει να καθρεφτίσει τον εαυτό μας, αλλά θα καθρεφτίζει τη σχέση μας μαζί του, από όσα έχουμε περάσει κι απ’ τα λόγια που έχει τύχει να του πούμε για τη ζωή μας.
Κι υπάρχουν εκεί έξω τέτοιοι άνθρωποι που καθημερινά διαβάζουν τις ψυχές των ανθρώπων, σε βοηθούν να βρεις τον δρόμο σου όταν έχεις χαθεί κι έχουν τον τρόπο να σε κάνουν να ψάξεις για λύσεις μέσα σου χωρίς να ζητιανεύεις απ’ τους φίλους σου σκέψεις.
Κι όσο περίεργο μπορεί να σου φαίνεται στην αρχή να ανοίγεις την ψύχη σου σε κάποιον ξένο, στη συνέχεια αυτός ο ξένος θα γίνει ένα παραμυθένιο πλάσμα για το βιβλίο της ζωής σου. Μια νεράιδα που δε θα σου δίνει την χαρά των φίλων ούτε την αγάπη των γονιών, αλλά θα σου δίνει δύναμη για να συνεχίσεις το ταξίδι σου με θέληση κι όμορφα συναισθήματα.
Επιμέλεια Κειμένου Ιωάννας Μπογιατζή: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Ιωάννα Μπογιατζή
