Κυριακή: η μέρα της εβδομάδας για την οποία αδημονούν οι πανταχού παρούσες μανάδες. Είναι εκείνη η μέρα της εβδομάδας που (συνήθως) η οικογένεια μαζεύεται και τρώει σαν οικογένεια, όπως λένε. Θέλεις δε θέλεις, μπορείς δεν μπορείς, το κυριακάτικο τραπέζι είναι εκεί και σε περιμένει και συχνά απαιτεί την παρουσία σου. Όπως, επίσης, σε περιμένουν και 10 κλασικές ερωτήσεις από το σόι, που προκαλούν γκάμα αντιδράσεων, από αμηχανία μέχρι και γέλιο.
1. «Εσύ, τι είπαμε θα κάνεις όταν τελειώσεις από τη σχολή σου;»
Απάντησε: «Θα πάρω το πτυχίο μου και βλέπουμε, γιαγιά.»
Συνήθως προέρχεται από τα γηραιότερα μέλη της οικογένειας, τα οποία αδυνατούν να αντιληφθούν την ύπαρξη άλλων επαγγελμάτων, πέρα από το δάσκαλος, γιατρός, δικηγόρος, μηχανικός, κ.τ.λ.. Άντε τώρα να εξηγήσεις στη γιαγιά σου τι θα κάνεις μετά το πτυχίο στην Ανθρωπολογία ή τη Γεωλογία και τι βγαίνεις από το τμήμα Βιολογικών Εφαρμογών και Τεχνολογιών. Ψυχραιμία, παιδιά. Ψυχραιμία κι απλοποίηση χρειάζονται τέτοιες καταστάσεις.
2. «Τα τάπερ από το παστίτσιο προχθές τα έφερες;»
Απάντησε: «Μαμά, συγγνώμη. Θα στα φέρω την άλλη Κυριακή.»
Ερώτηση-καταπέλτης από τη μάνα σου, που συνήθως συνοδεύεται από ένα βλέμμα που πετάει φωτιές, μιας κι είναι 1000% σίγουρη πως τα έχεις ξεχάσει και ρωτάει απλώς για να ρωτήσει. Λες κι αυτά τα καταραμένα τάπερ είναι τα μοναδικά στον κόσμο. Τέλος πάντων, μην τη μαλώσετε. Τα λατρεύει κι είναι δικά της, πρέπει να θυμόμαστε να τα επιστρέφουμε πού και πού. Την επόμενη Κυριακή φέρε τα, γεμάτα με ένα γλυκό που έφταιξες, να την καλοπιάσεις.
3. «Τι παντελόνι είναι πάλι αυτό; Τι σκισίματα είναι αυτά; Άστεγος είσαι και φοράς τρύπια ρούχα;»
Απάντησε: «Θεωρώ ότι μου πάει, γι’ αυτό και το φοράω.»
Αχ αυτά τα σκισμένα τζιν, τι έχουν ακούσει. Κάποιες από τις ατάκες τύπου «Σκύλος σου επιτέθηκε;» μέχρι και οι χαρακτηρισμοί ως άστεγος ή αλήτης έχουν ακουστεί σε κάθε σπίτι, λες και παίζουμε σε απογευματινό σίριαλ με 13453 επεισόδια. Γονείς, γιαγιάδες, παππούδες, θείοι, θείες, όλοι εναντίον της νέας (πλέον όχι και τόσο νέας) μόδας. Πότε θα σταματήσουμε άραγε να κρίνουμε τόσο εύκολα βασισμένοι στην εξωτερική εμφάνιση;
4. «Στο Instagram πως είπαμε ότι είσαι;»
Απάντησε: «Δεν το πολυχρησιμοποιώ, ούτε καν θυμάμαι.»
Κι ενώ απέφευγες τις θείες και τους θείους στα social media όπως ο διάολος το λιβάνι, σκάει η ερώτηση και σε στριμώχνουν στη γωνία. Λογικό να μη θέλεις τα καμώματά σου να γίνονται αντικείμενο συζητήσεως με τον πρωινό ελληνικό καφέ στο σπίτι κάποιας θείας παρέα με τη γιαγιά σου. Δώσε το όνομά σου (κάνε και κάποιο λάθος βρε παιδί μου, λάθη είμαστε, ανθρώπους κάνουμε), άσε τους λίγο να παιδευτούν να σε ψάχνουν (μπας και τα παρατήσουν), δήλωσε κι ότι δεν ασχολείσαι για να μειώσεις την περιέργειά τους κι αν σε ακολουθήσουν απλώς κάνε απόκρυψη των ιστοριών σου, ώστε να μη σκέφτεσαι κάθε τρεις και λίγο τι μπορείς να ανεβάσεις και τι όχι.
5. «Εκείνο το παιδί, που έβγαλες φωτογραφίες μαζί του, ποιο είναι; Να το κάνω add;»
Απάντησε: «Όχι μωρέ τι add, σιγά, παλιός μου συμμαθητής είναι.»
Αν δεν ακολούθησες τη συμβουλή για την απόκρυψη των ιστοριών σου (και κάποιων posts, τώρα που το ξανασκέφτομαι), ιδού τα αποτελέσματα! Πού να βρεις πέτρα να κρυφτείς, ειδικά αν η ερώτηση έγινε δυνατά αρκετά για να την ακούσει όλο το τραπέζι, συμπεριλαμβανομένων των γονιών και των παππούδων που πιθανώς να μη γνώριζαν καν την ύπαρξη νέου αισθήματος. Κι εδώ λύσεις υπάρχουν. Είτε είσαι ειλικρινής και δίνεις ένα ξεκάθαρο «όχι» στην ερώτηση, είτε το παίζεις cool και λες πως πρόκειται για παλιό φίλο και λήγει (λογικά) εκεί το θέμα, με μια μικρή πιθανότητα το add όντως να πραγματοποιηθεί.
6. «Τι είναι αυτό το μαύρο στο μπράτσο σου; Έκανες τατουάζ; Πότε; Τι είσαι, κανένας κρατούμενος και κάνεις τατουάζ;»
Απάντησε: «Μου θυμίζει μια όμορφη στιγμή που ήθελα να κρατήσω για πάντα.»
Ένα μικρό σοκ πάντα συμβαίνει από κάποια μέλη της ευρύτερης οικογένειας που δεν είχαν ξαναδεί τατουάζ στο σόι. Είτε ήσουν ο πρώτος και την πληρώνεις, είτε όχι, το κήρυγμα θα το ακούσεις: «δεν είναι σωστά πράγματα αυτά, χαλάς το σώμα σου, δε θα σε πάρουν σε μία δουλειά αύριο-μεθαύριο, τι θα γίνει άμα μολύνθηκες από τη βελόνα και θα τρέχουμε». Ρίξ΄το κι εσύ στο συναισθηματικό για να τους λυγίσεις λιγάκι. Τι μόνο εκείνοι ξέρουν από συναισθηματική βία;
7. «Τι τον θέλεις αυτό τον διάολο πάλι στο τραπέζι; Ούτε 5 λεπτά δεν μπορείς χωρίς το κινητό σου;»
Απάντησε: «Νιώθω ότι η συζήτηση αυτή δε με αφορά, όμως δεν ήθελα να διακόψω.»
Όποτε δεν τα χρειάζονται, τα κινητά μετατρέπονται σε διαβόλους. Αποβλακώνεσαι κι είσαι εξαρτημένος. Όχι πως βαριέσαι αφόρητα κι απλώς χαζεύεις για να περάσει η ώρα σου. Μπορείς απλώς να είσαι λίγο πιο διακριτικός κι (αν αντέχεις) να δώσεις λίγη παραπάνω σημασία στους γύρω σου.
8. «Ξενυχτισμένος φαίνεσαι. Τώρα ξύπνησες; Μεσημέρι έχει πάει. Τι έκανες χθες το βράδυ; Τι ώρα γύρισες σπίτι;»
Απάντησε: «Δικαιούμαι κι εγώ λίγη καλοπέραση τα Σάββατα.»
Ο γνωστός βομβαρδισμός ερωτήσεων συνοδευόμενος από μια έλλειψη διακριτικότητας και ιδιωτικότητας σπάει σίγουρα νεύρα. Μια Κυριακή έχεις, να μη βγεις το Σάββατο; Να μην κοιμηθείς μέχρι αργά το πρωί; Όλα τα υπόλοιπα είναι προσωπικά θέματα του καθενός. Δε χρωστάς σε κανέναν εξηγήσεις, αλλά be nice: ενδιαφέρονται για εσένα.
9. «Εγώ μαγείρεψα, ποιος θα μαζέψει το τραπέζι και θα πλένει τα πιάτα;»
Απάντησε: «Ξέρουμε, ξέρουμε, ήρθε η ώρα μας.»
Μαμαδίστικη ή γιαγιαδίστικη ερώτηση που προφανώς κι είναι έμμεσος καταπέλτης για τα νεότερα μέλη της οικογένειας. Τέτοιος χαμός έγινε με άπλυτα πιάτα και ποτήρια, που κάπως πρέπει όλοι να βοηθήσουν. Μαντέψτε που βοηθάνε οι «ανειδίκευτοι»: ναι, ναι, σωστά καταλάβατε, στη λάντζα.
10. «Πάχυνες, πάλι βλακείες τρως; Να και το μούτρο σου γέμισε σπυράκια.»
Απάντησε: «Όλα τα προσέχεις όμως! Τίποτα δε σου ξεφεύγει εσένα!»
Τέτοιες ερωτήσεις καλό είναι να τις αποφεύγεις. Πρώτον, δε θα έπρεπε να απασχολεί κανέναν, παρά μόνο εσένα, το βάρος σου. Δεύτερον, το θέμα υγείας είναι λογικό να αναφερθεί, όμως για όλα υπάρχει ο χρόνος κι ο χώρος. Υπάρχουν όρια. Τρίτον, υπάρχουν πολλοί λόγοι για το αν έβαλες κιλά, όπως το στρες, το φορτωμένο πρόγραμμα κι η περίοδος που διανύεις στη ζωή σου. Μη μασάς, απόφυγέ το με χιούμορ και keep going.
Συντάκτης: Χρυσούλα Τ.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
