Στη μετάβαση από τη διάλυση μιας σχέσης και τον χωρισμό στην επόμενη νέα σχέση συνήθως μεσολαβεί ένα διάστημα στοχασμού, αναπόλησης, ίσως και πένθους που οδηγεί σε ανασυγκρότηση και επαναπροσδιορισμό κάποιων επιθυμιών και επιλογών μας. Συχνά όμως άτομα που αδυνατούν ή δε θέλουν να το διαχειριστούν στοχαστικά και προσεκτικά σπεύδουν να «ρίξουν ή να πιαστούν στα δίχτυα» του επόμενου διαθέσιμου ατόμου και εμπλέκονται σε νέα σχέση ακόμα κι αν δεν έχουν ξεκαθαρίσει την παλιά. Αυτή είναι η λεγόμενη σχέση rebound. Θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε κάποια από αυτά τα άτομα ανασφαλή, επιπόλαια και παρορμητικά ή μήπως είναι απλώς άτομα που δε δένονται υπερβολικά και με ευκολία προχωρούν σε επόμενες σχέσεις ζώντας το τώρα; Ας δούμε 5 λόγους που μπορεί να ωθούν κάποια άτομα σε σχέσεις rebound!
1. Ποιος είναι ο λόγος του χωρισμού είπαμε;
Ο λόγος που χώρισε δεν είναι καν ξεκάθαρος. Δεν έχει γίνει αντιληπτός ούτε από το ίδιο το άτομο που προκάλεσε ή πρότεινε τον χωρισμό και τον τερματισμό της σχέσης ή της σχεδόν σχέσης. Αν το ρωτήσει κανείς δε θα ξέρει να εξηγήσει τι συνέβη είτε γιατί δεν υπήρξε σαφής αιτία είτε επειδή δεν την έχει καν συνειδητοποιήσει. Τα όρια της πρώην με την νυν σχέση εξάλλου είναι πολύ θολά. Αλήθεια θυμήθηκε να ειδοποιήσει τον/την πρώην ότι δεν είναι πια μαζί;
2. Η νέα σχέση μοιάζει παυσίπονη
Νομίζει κανείς ότι έτσι θα ξεπεράσει τον/την πρώην, ότι το κορμί και το μυαλό θα δοθούν αλλού άρα σταδιακά και η καρδιά θα ακολουθήσει. Η νέα σχέση παίρνει τη θέση του παυσίπονου ή αναισθητικού καλύπτοντας τον πόνο του πρόσφατου χωρισμού, ειδικά όταν το νέο άτομο που επιλέγουμε είναι ψυχοπονιάρικο και τρελαίνεται να βοηθήσει να πάμε παρακάτω, προσφέροντας παράλληλα παρηγοριά. Τότε η μετάβαση στη νέα σχέση rebound παίρνει τη μορφή «θεραπείας». Προσοχή όμως τα παυσίπονα διαρκούν λίγο, δε λειτουργούν θεραπευτικά αλλά ανακουφίζουν βραχυπρόθεσμα.
3. Δεν είναι κακό να προκαλέσουμε και λίγη ζήλια
Το άτομο που προχωράει άμεσα σε νέο δεσμό πιστεύει ότι θα προκαλέσει τη ζήλια της πρώην σχέσης του και θα πυροδοτήσει άμεσες και δραστικές αντιδράσεις και ενέργειες από την «άλλη πλευρά του φεγγαριού» ώστε να μάθει αν ακόμα υπάρχει ενδιαφέρον από τον/την πρώην και να δράσει ανάλογα. Ανώριμο μεν, αποτελεσματικό καμιά φορά δε. Είναι το χρονικό σημείο που ο/η πρώην συνειδητοποιεί ότι άφησε να χαθεί κάτι που τελικά ήθελε πραγματικά. Φυσικά η τακτική αυτή είναι παιδιάστικη και άδικη για το άτομο που αποτελεί τη νέα σχέση-rebound.
4. «Μοναξιά μου όλα, μοναξιά μου τίποτα»
Κάτι ήξερε το υπέροχο άσμα των «Πυξ- Λαξ»… Ο φόβος της μοναξιάς και η ιδέα του sigle σε πολλά άτομα μοιάζουν αφόρητα και τρομακτικά. Έτσι σπεύδουν να μπουν σε μια νέα σχέση rebound για να αποδείξουν πρωτίστως στον εαυτό τους ότι ανά πάσα στιγμή μπορούν να βρουν σύντροφο. Αυτό τους ανεβάζει ψυχολογικά και κατευνάζει την ανασφάλειά τους. Μια νέα γνωριμία εξάλλου δημιουργεί πρωτόγνωρα συναισθήματα και ανανεώνει την ψυχολογία μας. Μήπως όμως δρα και ως «πυροτέχνημα»; Όμορφο όσο «σκάει» και το κοιτάμε αλλά σβήνει σε λίγα λεπτά;
5. Κανείς δε ζητάει με το «καλημέρα σας» εγγυήσεις
Οι σχέσεις rebound έχουν μια ρηχότητα και επιπολαιότητα λόγω του ξαφνικού και πρόσφατου της γνωριμίας. Κατά συνέπεια κανείς δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις και προσδοκίες και κανείς δε σκέφτεται το επόμενο βήμα δεδομένου ότι ακόμα κάνουν τα πρώτα βήματα που είναι και τα πιο διασκεδαστικά και ενδιαφέροντα. Εγγυήσεις για το μέλλον της σχέσης είναι πολύ νωρίς για να ζητηθούν και το ζευγάρι βαδίζει με γνώμονα το «βλέποντας και κάνοντας». Είναι το στάδιο που ανακαλύπτει ο ένας τον άλλον και όλα είναι πρωτόγνωρα και ελπιδοφόρα. Φτάνει βέβαια μην πέσει κανείς στην παγίδα να μιλάει για το παρελθόν και τον/την πρώην, πράγμα που αποκαλύπτει το κόλλημα που έχει φάει και φέρνει στην επιφάνεια σκιές και φαντάσματα.
Όταν ένα άτομο επιλέγει να εμπλακεί σε σχέση rebound εν γνώσει του, θα πρέπει να σκεφτεί ότι θα είναι καταδικασμένος -για κάποιο διάστημα τουλάχιστον- να ζει στην σκιά της αποτυχημένης πρότερης σχέσης, σε μια νωπή γκρι ζώνη μήπως και υπάρξει επανασύνδεση. Βέβαια κανείς δεν μπορεί να προδικάσει μια σχέση γιατί δεν υπάρχουν μοτίβα και εγχειρίδια λειτουργίας ώστε να είμαστε σίγουροι προς τα πού οδεύουμε αλλά καλό είναι να αφουγκραζόμαστε τα σημάδια και να ακούμε το ένστικτό μας. Αγαπάμε τα λάθη μας, ναι, αλλά σταδιακά καλό είναι να τα ελαττώνουμε και σίγουρα να μην κάνουμε τα ίδια.
Συντάκτης: Άννα Δρεπανοπούλου
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
