«Η δουλειά των ονείρων μου»: Πώς νομίζεις ότι είναι και πώς όντως είναι

Ίσως ένα απ’ τα πιο σημαντικά πράγματα που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε στη ζωή μας, είναι αυτό της καριέρας και της επιλογής δουλειάς. Προετοιμαζόμαστε θεωρητικά απ’ το σχολείο ακόμη και μετέπειτα από τη σχολή της επιλογής μας, να βρούμε την επαγγελματική κλίση που θα ακολουθήσουμε. Τότε συμβαίνουν και τα πρώτα μας δειλά βήματα στην αρένα της εργασίας.

Δυστυχώς, όμως, δεν έχουμε τις απαραίτητες κατευθύνσεις καθώς ο επαγγελματικός προσανατολισμός είναι κάτι που δεν υπάρχει ουσιαστικά στην Ελλάδα, με την έννοια του να έχουμε μια βαθιά αυτογνωσία, να ξέρουμε τις κλίσεις μας, τα δυνατά κι αδύναμα χαρακτηριστικά μας, να έχουμε μια λίστα στο κεφάλι μας από δεξιότητες που κατέχουμε.

Η πρώτη μας επαφή με τον επαγγελματικό κόσμο γίνεται όταν πρέπει να φτιάξουμε το βιογραφικό μας· εκεί έρχεται η πρώτη κρίση: τι μορφή να του δώσουμε και τι περιεχόμενο να έχει; Άσε που ξεκινάμε να βλέπουμε αγγελίες που ζητάνε 2+ χρόνια προϋπηρεσίας, μα εμείς μόλις αποφοιτήσαμε- από πού να την έχουμε; Πέραν του ότι έρχονται σαν κύμα όλες οι ερωτήσεις του τύπου «Με τι να ασχοληθώ; Σε τι είμαι καλός; Τι θα μου άρεσε να κάνω;», ειδικά αν η σχολή μας, είτε δεν είναι αυτό που περιμέναμε, είτε μάς ανοίγει χίλιους κι έναν δρόμους και δεν ξέρουμε ποιον να διαλέξουμε.

Ποια είναι η δουλειά των ονείρων μας;

Αχ αυτή η τόσο απλή και συνάμα τόσο περίπλοκη ερώτηση. Ποιος ξέρει; Αν είσαι απ’ τους τυχερούς που ήξεραν απ’ τα 5 τους ότι θέλουν να γίνουν γιατροί ή οινοποιοί ή γυμναστές, τότε να θεωρείς τον εαυτό σου προνομιούχο, καθώς είχες έναν ξεκάθαρο στόχο. Η αλήθεια είναι πως η πλειονότητα δεν έχει ιδέα με τι θέλει να ασχοληθεί. Αλλά ακόμη κι αν έχει, όταν φαντάζεται τη δουλειά των ονείρων του, η εικόνα που πλάθει συχνά είναι μακράν ουτοπική.

Θα σηκωνόμαστε χαρούμενοι και με όρεξη κάθε μέρα, θα μας αποφέρει πολλά έσοδα, θα κάνουμε κάτι που αγαπάμε πολύ, θα είναι το χόμπι μας επάγγελμα κατά τη γνωστή ρήση. Μακάρι να ήταν όλα τόσο ιδανικά κι εύκολα, όμως. Η δουλειά που πραγματικά σου ταιριάζει μπορεί να αργήσει χρόνια να έρθει στον δρόμο σου. Μπορεί να χρειαστεί να περάσεις από πολλά κύματα κι άλλες τόσες απογοητεύσεις. Θα φας πόρτες, θα αποτύχεις και θα αμφιβάλλεις για τον εαυτό σου. Κι αν βρεις τον δρόμο σου, θα έρθουν μέρες που δε θα θες να κουνηθείς από τον καναπέ, που θα έχεις νεύρα, που θα σκεφτείς να τα παρατήσεις, πως ίσως να ήταν πιο εύκολο αν ήσουν σε μια δουλειά που δε θα σε ένοιαζε και τόσο. Ίσως έρθει με μεγάλο κόστος στην προσωπική σου ζωή, επειδή χρειάζεται να δουλεύεις πολλές ώρες. Μπορεί να σε γεμίζει άγχος απόδοσης, να ‘χεις ευθύνες που δεν μπορείς να διαχειριστείς.

Κι ίσως όλα αυτά να αξίζουν και την τελευταία δυσκολία τους, γιατί θα είναι όντως η δουλειά των ονείρων σου, για φαντάσου. Αυτή που θα σε παθιάζει, θα συνδυάζει τι κλίσεις και τα ενδιαφέροντά σου, θα απαντάει στην ερώτηση «τι θέλω να αλλάξω στον κόσμο». Θα είναι η δουλειά η οποία θα φέρνει μια ισορροπία στη ζωή σου, γιατί θα σε γεμίζει. Θα είναι αυτή που θα ταυτίζεται με τον εαυτό σου- δε θα είναι απλώς ένα επάγγελμα, αλλά η τέχνη σου και το έργο σου. Άλλωστε τι θέλουμε όλοι; Μια κοινωνία γεμάτη ανθρώπους που κάνουν αυτό που αγαπάνε, είναι παραγωγικοί κι αλλάζουν τον κόσμο προς το καλύτερο μέσα απ’το έργο της δουλειάς τους.  Κι ας έχει το ζόρι του αυτό, αξίζει.