Οι τέλειοι λόγοι για να μαλώσεις μέσα στο σπίτι

Μας ενοχλεί όταν οι καλοί τρόποι απουσιάζουν από τη ζωή μας, πόσο μάλλον όταν αυτοί είναι απόντες κι από το σπίτι μας. Και θα έπρεπε να μας ενοχλεί. Ταυτόχρονα υπάρχει μια κοινωνία που ενισχύει τον εγωκεντρισμό, προσπαθώντας με μανία να μας πείσει ότι κατά βάση είμαστε μόνοι, το οποίο στηρίζεται σε βαθύτερες έννοιες από τις οποίες κρατάνε μόνο τον τίτλο και τον περιφέρουν. Ηθικά αισθήματα όπως το να είμαστε περιποιητικοί, να ευχαριστούμε και να ζητάμε συγγνώμη, να μην ενοχλούμε, δεν καλλιεργούνται πλέον, μιας και φέρονται ως ενδείξεις  αδυναμίας κι υποχωρητικότητας. Ό,τι εμπερικλείεται στον όρο ευγένεια σνομπάρεται κι εκμηδενίζεται κάποιες φορές.

Και δεν αναφέρομαι σε ένα συγκεκριμένο κώδικα που πρέπει να εφαρμόζουμε καταπιεστικά, μιλάω για το αρχέγονο συναίσθημα της κατανόησης (συμπάσχω) και τη διανοητική ικανότητα του ανθρώπου να θέσει όρια και κανόνες στη συμπεριφορά του. Χωρίς αυτά, άλλωστε, θα ήταν αδύνατη η συμβίωση και συγκρότηση κοινωνιών. Άρα η ζωή είναι σχέση κι αν ο Οδυσσέας και κάθε Οδυσσέας στη διαδρομή του δεν ανέπτυσσε δεσμούς δε θα έκανε ταξίδι αλλά δρομολόγιο.

Υπάρχουν μαρτυρίες που δείχνουν ότι οι Αθηναίοι κατέκριναν την έπαρση και την αυθάδεια. Το αλαζονικό περπάτημα τους εκνεύριζε, δεν άντεχαν την υπεροψία. Δίνανε ιδιαίτερα φροντίδα στην εμφάνισή τους και στην περιποίηση των μαλλιών τους. Διεκδικούσαν την ομορφιά σε όλες τις εκφάνσεις του βίου τους. Οι κακοί τρόποι ήτανε passe ενώ οι καλοί ήτανε πάντα εντός μόδας. Αλλά γιατί να μας νοιάζει όλο αυτό;

Μέσα σε αυτήν την καλοζυγιασμένη σύγχυση που σε αφήνει μετέωρο, καλούμαστε να βρούμε μια νέα φόρμουλα για να πετύχουμε σε μια σχέση συμβίωσης. Κι όλα ξεκινάνε και τελειώνουν πολλές φορές, όταν αποφασίσεις να μοιραστείς τον χώρο σου. Από το σπίτι αρχίζει και δομείται η πνευματική ψυχοσύνθεση ενός ατόμου, οπότε είναι φυσικό κι επόμενο να δίνουμε ιδιαίτερη βαρύτητα στην καθαριότητα και στην τακτοποίησή του. Η διακόσμησή του, καθρεφτίζει τον χαρακτήρα μας και η τάξη μάς γλιτώνει ώρες από το να ψάχνουμε πού είναι το κάθε τι.

Το ότι μένεις μόνος σου δε σε απαλλάσσει από τη φροντίδα του. Η ποιότητα στη ζωή μας  ξεκινάει από την προσοχή που δίνουμε στην κατοικία μας. Παρ’ όλα αυτά δεν αντιλαμβανόμαστε όλοι με τον ίδιο τρόπο τα πράγματα κι έτσι μια συγκατοίκηση, ή ακόμα περισσότερο μια συμβίωση, δημιουργεί διαμάχες που συχνά εξελίσσονται σε μονομαχίες!

Κωμικοτραγικά περιστατικά λαμβάνουν χώρο κι οι ίδιες φράσεις επαναλαμβάνονται ξανά και ξανά για να τονίσουν την ανάγκη του ενός από τη μια και τη συναίνεση του συγκάτοικου από την άλλη. Η κατάληξη είναι να ξέρεις την απάντηση και να επαναλαμβάνεις την ερώτηση από συνήθεια κι όχι από απορία. Μεγάλο λόγο μην πεις όμως, λέει ο σοφός λαός, γιατί ξεκινάνε οι έριδες και πάμε να δούμε κάποιες να ευθυμήσουμε!

Τα φώτα. Αυτές οι λάμπες που ανάβουν αιωνίως δεν είναι της αποκάλυψης ,είναι της ΔΕΗ και κάποια στιγμή -ιδίως την ημέρα- πρέπει να κλείνουν. Κι όταν πεισθείς να κατεβάσεις το διακόπτη δεν είναι ανάγκη να ανοίξεις την τηλεόραση για να βλέπεις κάτι να αναβοσβήνει. Δεν είναι άστρο, ούτε ο φάρος που σου δείχνει το λιμάνι.

Τα παπούτσια κάτω από το τραπεζάκι του σαλονιού ίσως να πιστεύεις ότι είναι καινούργια τάση στη διακόσμηση. Κάνεις ένα μικρό λάθος. Είναι τα υποδήματα που καταπονούνται όλη μέρα και η μυρωδιά τους έχει κάτι το τόσο πλούσιο, που είναι να σα να δοκιμάζεις Φουά Γκρά το καλοκαίρι και να σου μένει η γεύση μέχρι το φθινόπωρο.

Σειρά έχει το περίφημο παιχνίδι Lost and Found, που ανεβάζει την αγωνία στα ύψη, μιας και προσθέτει ένα πέπλο μυστήριο σε κάθε σπίτι.  Αντικείμενα εξαφανίζονται δια μαγείας και ο ρόλος σου είναι καθοριστικός καθώς πρέπει να σκαρφιστείς όλα τα πιθανά σημεία για την ανεύρεσή τους.

Και τώρα φτάνουμε στο δυνατό σημείο που φεύγεις από το δωμάτιο και μπαίνεις στο παράλληλο σύμπαν του μπάνιου. Γεμάτο ίχνη, τρίχες να στολίζουν την μπανιέρα, η οδοντόκρεμα να έχει μετατραπεί σε ενεργειακό άλειμμα καθώς το καπάκι θέλει χρόνο για να βιδωθεί και το σαμπουάν να είναι ξαπλωτό με το υγρό σαπούνι να σχηματίζει ρυάκια πάνω στο πλακάκι. Ωραία η συγκατοίκηση, είπαμε.

Τελειώνοντας θα αναφέρω όλες αυτές τις στιγμές που θεωρείς προσωπικές κι αφήνεις τον εαυτό σου να χαλαρώσει. Πλανάσαι πλάνην οικτράν  αν νομίζεις ότι σου επιτρέπεται να ρουφάς τη σούπα σου με αυτό τον τόσο χαρακτηριστικό θόρυβο που προκαλεί ψυχική διαταραχή, να μιλάς ατελείωτες ώρες στο τηλέφωνο, με το ταίρι σου να γεμίζει άχρηστες πληροφορίες το κεφάλι του και να είσαι αναγκασμένος να ανεχτείς αυτό το δαιμονικό κριτσι κριτσι των τσιπς που σου χτυπά όλες τις νευρικές απολήξεις. Οι ιδιωτικές συνήθειες πολύ γρήγορα φανερώνονται κι όπως λέει και το γνωμικό, ουδέν κρυπτόν.

Χρειάζεται συνεννόηση και μικρές υποχωρήσεις. Στοιχειώδεις κανόνες διακριτικότητας κι ευγένειας είναι απαραίτητοι. Ας το δώσουμε στη ζωή μας και στις ζωές των παιδιών μας.

«Το πιο δύσκολο πράγμα που πρέπει να αντιμετωπίσουν τα νέα παιδιά είναι να μάθουν καλούς τρόπους χωρίς να τους βλέπουν.» Φρέντ Αστερ