Ειλικρίνεια. Μια λέξη που όση δύναμη κι αν μοιάζει να έχει, στις πράξεις είναι μονίμως αδύναμη. Λες και μας τρομάζει τόσο πολύ η ισχύς της, που προτιμάμε να μένουμε φυλακισμένοι σε μια ψεύτικη φούσκα. Πιστεύουμε πως έτσι είναι η ευτυχία. Αποκρύπτουμε αλήθειες για να μας συμπαθούν και να μας αγαπάνε όσοι περισσότεροι γίνεται.

Κι αυτή η κατρακύλα μας ξεκινάει ήδη από τα παιδικά μας χρόνια, όταν μπροστά στο φόβο μας, ξεκινάμε τα ψέματα στους γονείς. Για το πού πήγαμε, με ποιόν βγήκαμε και τι βαθμό πήραμε στο τεστ των Μαθηματικών. Πόσο πιο ωραία θα κυλούσαν όλα αν είχαμε τα θάρρος να παραδεχτούμε κάποιες αλήθειες. Γιατί το ένα ψέμα φέρνει το άλλο και κάπως έτσι βρισκόμαστε ανά διαστήματα μπλεγμένοι σε αυτόν τον ιστό, που όλο και μεγαλώνει ενώ αν αποφασίσεις να βγεις, πλέον οι κόμποι του είναι τεράστιοι και σχεδόν άλυτοι κατά περιπτώσεις.

Σε όλους τους θεσμούς, μάς διδάσκουν μια συγκεκριμένη νόρμα συμπεριφοράς. Μαθαίνουμε κανόνες, πλάθουμε προσωπικότητες και γεμίζουμε τον εγκέφαλό μας με διάσπαρτες γνώσεις. Μας μεταλαμπαδεύουν αξίες κι αρετές, ξεχνώντας να δώσουν βάση στην πιο σημαντική. Κι αυτή είναι η ειλικρίνεια, μια αρετή που αν καταφέρεις να την αποκτήσεις, η ζωή σου θα κυλάει αρκετά πιο απλά. Δε θα χρειάζεται ποτέ να υποδύεσαι και να φοράς κουστούμια που σου πέφτουν φαρδιά κι όσο και να τα στενέψεις, η φόρμα τους θα φαίνεται ξένη. Γιατί υιοθετώντας διαρκώς ρόλους προκειμένου να είμαστε αρεστοί, στο τέλος ο καθρέφτης μας δεν αναγνωρίζει το είδωλο που βλέπει. Νιώθεις ξένος μέσα στο ίδιο σου το σώμα. Δίνει διαρκώς την ίδια παράσταση, έχοντας την πεποίθηση ότι είσαι πρωταγωνιστής.

Παρ’ όλο που οι ειλικρινείς άνθρωποι είναι δύσκολο να αναγνωριστούν με το ενστικτώδες κομμάτι μας, σαφώς και υπάρχουν. Διακρίνονται για την ηρεμία και τη διάυγεια που καθρεφτίζονται στο πρόσωπό τους. Είναι περισσότερο χαρούμενοι κι απολαμβάνουν την καθημερινότητά τους. Τα προβλήματα τούς κάνουν πιο δυνατούς αντί να τους ισοπεδώνουν. Μοιάζουν ατρόμητοι μπροστά στη διεκδίκηση. Οι ειλικρινείς άνθρωποι δεν είναι πάντα οι πιο δημιουργικοί ή άτομα με κάποια εξωπραγματική ευφυΐα απαραίτητα. Ούτε είναι μια κινητή εγκυκλοπαίδεια με γνώσεις για τα πάντα. Έχουν απλώς μια δυνατή σύνδεση ανάμεσα στη θεωρία και στην πράξη.

Η ειλικρίνεια απέναντι στους άλλους, απαιτεί πρωτίστως ειλικρίνεια στους εαυτούς μας. Κι είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι κατορθώνουν να εξελίσσονται σε προσωπικό και κοινωνικό επίπεδο χωρίς να κάνουν αχρείαστο θόρυβο. Στέκονται παντού, ήρεμες δυνάμεις. Δεν ήπιαν κάποιο μαγικό φίλτρο για να αποκτήσουν αυτή τη δύναμη. Την κέρδισαν επάξια.

Γνωρίζουν τα λάθη τους, έχουν το σθένος να τα παραδεχτούν και μέσα από αυτά να γίνονται καλύτεροι. Τα εμπόδια μοιάζουν να τα ξεπερνούν με μεγάλη ευκολία, καθώς η αισιοδοξία αποτελεί γι’ αυτούς ελιξίριο. Το κυριότερο είναι η όρεξη που έχουν για ζωή. Αυτή η σπάνια αρετή που διαθέτουν είναι το κλειδί της επιτυχίας. Έχουν ισορροπία κι αυτογνωσία, συνδυασμός που νικάει τις ψευδαισθήσεις και πλάθει μια νέα πραγματικότητα.

Οι ειλικρινείς άνθρωποι θέτουν όρια. Έχουν προσωπική βούληση και δεν επιτρέπουν σε κανέναν να περάσει τη διαπεραστική κόκκινη γραμμή. Η οριοθέτηση είναι εξίσου μια πολύ σημαντική τους αρετή. Και πράγματι, μια άρνηση μπορεί να αποδειχτεί θαυματουργή, γιατί είναι στοιχείο όχι μόνο ειλικρίνειας αλλά και σωστών επιλογών. Σημαίνει ότι έχεις την ειλικρίνεια να αποστασιοποιηθείς από κάτι που δε σε εκφράζει στο 100 τις 100 και προτιμάς να το πεις, παρά να εξωτερικεύσεις ένα καλοστημένο ψέμα προκειμένου να μη δυσαρεστήσεις τους άλλους.

Οι ειλικρινείς άνθρωποι διακατέχονται από μια σοφία, έχοντας ένα διαφανές και καθάριο βλέμμα που υποδηλώνει την εντιμότητά τους. Το να ζεις με αλήθεια σίγουρα πολλές φορές θα σε βάλει σε θέσεις άβολες, θέσεις που ένα ψέμα μπορεί πολύ εύκολα να προσπεράσει κάνοντας πιο άνετες τις συνθήκες. Όμως, μόνο πηγαίνοντας κόντρα στη βολή μας, μπορούν να συμβούν τα πραγματικά σπουδαία πράγματα. Κι αυτό είναι μεγάλη αλήθεια.

Συντάκτης: Κασσιανή Καβαργύρη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου