Οι άνθρωποι συχνά πιστεύουν ότι απ’ την πρώτη χειραψία κι απ’ το πρώτο «χαίρω πολύ» γνωρίζουν κάποιον. Μια απλή γνωριμία όμως δεν αρκεί για να πεις ότι ξέρεις ένα άτομο. Μπορεί να έχετε συστηθεί, όμως δεν έχεις εικόνα για τον χαρακτήρα του. Φυσικά, μπορεί να ξέρεις χρόνια έναν άνθρωπο και στο τέλος να αποδειχτεί ότι δεν τον γνώριζες τόσο καλά όσο νόμιζες. Μια διαφωνία πολλές φορές είναι αρκετή για να φύγει το πέπλο της μέχρι πρότινος εντύπωσης και να βγει στο φως η αλήθεια.
Οι άνθρωποι στην καθημερινότητά τους έρχονται σε επαφή με πολλά άτομα. Ο περίγυρος περιλαμβάνει συγγενείς, φίλους, συνεργάτες, ταίρι. Πολλούς απ’ αυτούς θα ορκιστεί κανείς ότι τους ξέρει καλύτερα απ’ τον καθένα -ή τουλάχιστον έτσι νομίζει. Όλοι έχουμε όρια και όταν κάποιος τα ξεπεράσει, αντιδράμε και λέμε όχι, προσπαθώντας να δείξουμε τι πραγματικά θέλουμε και τοποθετώντας τις γραμμές μας εκεί που θεωρούμε ότι πρέπει να βρίσκονται. Βάζουμε τα πράγματα στη θέση τους γιατί δεν είμαστε διατεθειμένοι να υποχωρήσουμε όταν κάτι δε μας βρίσκει σύμφωνους. Πάντα υπάρχει κάποια στιγμή που οι άνθρωποι ξαναγνωρίζονται, ακόμη κι αν τους συνδέουν δεσμοί αίματος. Το παιχνίδι της ζωής μπορεί να ανακατέψει την τράπουλα και να τους φέρει αντιμέτωπους με συνθήκες που θα φέρουν στην επιφάνεια ένα πρόσωπο διαφορετικό που κρατούσαν για τον εαυτό τους.
Το πρώτο «όχι» σε «θέλω» κάποιου αποτελεί μια νέα χειραψία. Μήπως γνωρίζεις πραγματικά κάποιον όταν αρνηθείς πρώτη φορά να κάνεις κάτι που επιθυμεί; Μια στιγμή διαφωνίας για κάτι που σου ζητήθηκε είναι αρκετή για να σε δει με άλλα μάτια ο άνθρωπος που μέχρι πρότινος νόμιζες ότι ήξερες. Ξαφνικά τον βλέπεις να αλλάζει συμπεριφορά και να αποκαλύπτει το πραγματικό του πρόσωπο, ενώ η βιτρίνα του καλού που σκέπαζε το προσκήνιο της γνωριμίας καταρρίπτεται, όπως οι Δίδυμοι Πύργοι, σε χρόνο ντε-τε. Μετά την κατάρρευση, μπορείς εύκολα να διακρίνεις τον πραγματικό χαρακτήρα, αφού δεν υπάρχει πλέον κάτι που να τον επισκιάζει.
Δεν είναι λίγες οι φορές που οι νέες γνωριμίες όχι μόνο αλλάζουν τις μέχρι πρότινος σχέσεις αλλά τις εξαφανίζουν με ένα μαγικό ραβδάκι, αυτό της αλήθειας. Οι άνθρωποι από τη φύση τους δε συμβιβάζονται με ό,τι δεν τους βολεύει. Αν ένα όχι είναι εμπόδιο στα σχέδιά τους και στους στόχους τους, τα πράγματα είναι απλά. Αν επηρεάζονται οι επιθυμίες τους, η εξίσωση της ζωής αφαιρεί τα άτομα που πλέον δεν εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους. Για τους πολύ ρομαντικούς ακολουθεί πίκρα και απογοήτευση γιατί δεν μπόρεσαν να διακρίνουν τον πραγματικό χαρακτήρα του άλλου, σαν να φορούσαν αόρατες παρωπίδες που η αγάπη, η αδυναμία και το δέσιμο κρατούσαν για τα καλά στη θέση τους. Η τόλμη τους να αρνηθούν τους έδωσε τη δύναμη να δουν καθαρά την πραγματικότητα.
Καμιά φορά αναρωτιέσαι πώς είναι δυνατόν ένας άνθρωπος που αγαπάς και λέει πως σε αγαπάει να αλλάξει στάση από ένα και μόνο όχι και φτάνεις σε σημείο να αμφιβάλεις για το αν οι μέχρι σήμερα καλές στιγμές σας ήταν αληθινές. Ένα όχι είναι πολλές φορές αρκετό για να μας κάνει να καταλάβουμε αν οι άνθρωποι που έχουμε στη ζωή μας μένουν κοντά μας γι’ αυτό που είμαστε ή για αυτά που τους προσφέρουμε. Ας κρατήσουμε αυτούς που βρίσκουν λόγους να μείνουν και ας απομακρύνουμε εκείνους που ψάχνουν αιτίες να φύγουν.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.