Η ταπεινότητα είναι μια αρετή που πηγάζει από τα βάθη της ψυχής των ανθρώπων. Πολλοί είναι εκείνοι που μπερδεύουν την έννοια της ταπεινότητας με τη χαμηλή αυτοεκτίμηση. Αυτό συνήθως γίνεται γιατί οι πιο ταπεινοί άνθρωποι άθελά τους μπορεί να πέσουν «θύματα» εκμετάλλευσης, αφού η στάση τους σε κάποιες καταστάσεις δίνει την ευκαιρία σε κάποιους «έξυπνους» να το εκμεταλλευτούν με αθέμιτο τρόπο.
Όλοι έχουμε έναν συνάδελφο στη δουλεία, έναν φίλο ή γνωστό που είναι χαμηλών τόνων και ήρεμος. Η παρουσία του στον χώρο δεν κάνει εκκωφαντικό θόρυβο. Πολλοί θα σκεφτούν ότι η ταπεινότητα κάποιων ανθρώπων τούς κοστίζει ακριβά, καθώς τους κρατάει πίσω σε πολλούς τομείς της ζωής τους. Στον εργασιακό χώρο μπορεί να μην τους αφήνει να ανέβουν τα σκαλιά της ανέλιξης και να πάρουν την προαγωγή που τους αξίζει. Οι φίλοι συχνά δεν επιδιώκουν να εκφράσουν τη γνώμη τους σε κάποιο θέμα που αφορά την παρέα, με αποτέλεσμα ουκ ολίγες φορές απλώς να ακολουθούν το πρόγραμμα που βγάζουν οι άλλοι χωρίς να συμμετέχουν ενεργά στη διαδικασία λήψης αποφάσεων.
Κι όλα αυτά γιατί; Γιατί από μέσα τους πηγάζει η ταπεινότητα. Μπορεί εύκολα να πει κανείς ότι το βλέμμα αυτών των ανθρώπων είναι ξάστερο. Δεν έχουν ανάγκη να ποδοπατήσουν κανέναν και ούτε να αποδείξουν κάτι σε κάποιον. Μένουν κρυμμένοι στο καβούκι τους και βγαίνουν από εκεί μόνο όταν πρόκειται να προσφέρουν. Ξέρουν να δίνουν και δεν περιμένουν να λάβουν επιβράβευση.
Οι άνθρωποι που χαρακτηρίζονται από ταπεινότητα δεν υστερούν σε τίποτα σε σχέση με τους άλλους. Συχνά είναι ιδιαίτερα έξυπνοι και εύστροφοι. Είναι υπομονετικοί και ξέρουν να περιμένουν την κατάλληλη στιγμή που ο δάσκαλος-χρόνος θα αναδείξει την αληθινή τους εικόνα. Μπορεί η ταπεινότητα τις πλείστες φορές να μην τους ωφελεί, αλλά η τράπουλα γυρίζει και θα έρθουν στιγμές που θα επιβραβευτούν. Μπορούν να μη βιάζονται, γιατί γνωρίζουν πολύ καλά πως ο βίος κάθε ανθρώπου μοιάζει με έναν περίπατο στο δάσος. Εκεί υπάρχουν ψηλά και χαμηλά δέντρα, κάποια πιο δυνατά και άλλα πιο αδύναμα, όμως όλα προσφέρουν σκιά για ανάπαυση. Στο δάσος υπάρχουν πολλά ανυπέρβλητα εμπόδια αλλά υπάρχουν και σημεία που είναι τόσο ωραία και απλώς στέκεσαι να χαζέψεις την θεία ομορφιά της φύσης.
Οι άνθρωποι με ταπεινότητα φαίνονται μέσα από μια δύσκολη υπόθεση στη δουλεία, για την οποία γίνεται τόση φασαρία και όσοι προσπαθούν να τη χειριστούν πανικοβάλλονται μπροστά στο βάρος της ευθύνης. Ένας άνθρωπος που χαρακτηρίζεται από ταπεινότητα έχει το προνόμιο της ηρεμίας και μέσα από τη δυνατότητα να κρίνει σωστά μπορεί να πάρει την κατάλληλη απόφαση και να λύσει τον γόρδιο δεσμό. Το μόνο που χρειάζεται είναι λίγη υπομονή μέχρι να του δοθεί η ευκαιρία, ώστε να αποδεχθεί την επερχόμενη πρόκληση.
Αυτό είναι πραγματική ταπεινότητα. Ένας άνθρωπος ταπεινός δε χρειάζεται να βγει και να βροντοφωνάζει ότι βρήκε τη λύση. Τα γεγονότα μιλάνε από μόνα τους. Χωρίς να κάνει κάτι, η καθημερινότητα πετυχαίνει τη ζαριά που πλασάρει με πολύ έξυπνο τρόπο αυτή του την ικανότητα. Οι γύρω του μιλάνε για τις επιτυχίες του, ενώ ο ίδιος δε γίνεται υπερφίαλος. Αυτοί οι άνθρωποι σπανίζουν στις μέρες που όλοι θέλουν να ανελιχθούν ανεξαρτήτως κόστους. Η ταπεινότητα κοντράρει τον εγωισμό και πολλές φορές καταφέρνει να τον κερδίσει. Στους ανθρώπους που χαρακτηρίζεται από ταπεινότητα αξίζει σεβασμός για την ψυχή τους κι όχι λύπηση!
Συντάκτης: Άντρη Χατζηγιάγκου
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
