Τα πρώτα λεπτά μέχρι να σπάσει ο πάγος και να κάνει την εμφάνισή της η οικειότητα, ήταν από πάντα κομμάτι των επιστροφών σχέσεων. Όταν όμως έχετε να βρεθείτε ερωτικά καιρό, η αμηχανία που νιώθετε είναι εντονότερη και τα συναισθήματά σας ανάμεικτα. Ο πάγος νιώθεις πως λιώνει ταχύτατα επηρεασμένος από την έξαψή σας, αλλά η αμηχανία διαλύεται αργά -σχεδόν ασθματικά- όχι επειδή ταιριάζει στη σχέση σας, περισσότερο επειδή το μυαλό σας γεμίζει υποψίες πως δεν ξέρετε τι να κάνετε, πως δε θυμάστε πώς να κρατήσετε τον άλλον και να του προσφέρετε την απόλαυση που αξίζει το σώμα του.

Αγγίζεις το ταίρι σου μετά από αξιοσημείωτη υπομονή και την ίδια στιγμή που ο ερωτισμός στην ατμόσφαιρα θυμίζει ιεροτελεστία, το ίδιο σας το σώμα σαστίζει για λίγο και χάνει τις κινήσεις του. Και το μυαλό με τη σειρά του χάνει στροφές από το άγχος και την ανυπομονησία. Δεν ψάχνετε τα κουμπιά του άλλου αλλά αναζητάτε την επιβεβαίωση πως τα θυμάστε όλα σωστά. Νιώθετε λίγο το φόβο να παγώνει τη φιγούρα σας και το μυαλό σας, αλλά εξακολουθείτε να αγγίζετε ο ένας τον άλλον. Όσο μακρινή και να μοιάζει αυτή η αίσθηση, είναι δική σας, είναι γνώριμη και θυμίζει σπίτι. Αγκαλιάζεστε και σιγά-σιγά ξεχνάτε τα άγχη σας και τις θορυβώδεις σκέψεις, επικεντρώνεστε στον κρότο που κάνουν τα συναισθήματά σας όταν συνειδητοποιούν πως είναι αμοιβαία. Γελάτε ελαφρά με την αμηχανία σας και καταλαβαίνετε πως αυτή είναι που κάνει τόσο όμορφη αυτήν εδώ τη στιγμή, η αμηχανία που έχετε σαν να είστε δύο μικρά παιδιά που πρώτη φορά ανταλλάσσουν φιλί. Ονειρεύεστε σαν παιδιά εκείνη την στιγμή, ενθουσιάζεστε σαν έφηβοι και ταξιδεύετε σαν ανήλικες.

 

Έχει πολλά μυστικά η επανασύνδεση. Μάθε τα όλα με ένα κλικ εδώ!

 

Ταξιδεύετε παρόλο που έχετε τόσους προβληματισμούς και άγχη, γνωρίζετε καλά πως κάποιοι άνθρωποι αξίζουν να αναβάλλετε το πρόγραμμά σας, αξίζουν να πάνε λίγο πίσω οι καθημερινές υποχρεώσεις, αξίζουν να είναι η παρέα στο ταξίδι. Χαλαρώνουν οι μύες όσο προχωράει η ώρα και η οικειότητα κάνει την εμφάνισή της, μαζί τους χαλαρώνει και η ένταση. Το μέσα σας γίνεται πιο ανάλαφρο, πάει να παίξει με τα υπόλοιπα παιδιά και να ονειρευτεί πως η στιγμή θα κρατήσει για πάντα και αυτή η αμηχανία θα είναι η τελευταία φορά που διαλύεται. Σπάει ο πάγος ολοκληρωτικά και ακούμε το «κρακ» με κάθε κύτταρο του κορμιού μας, οι κινήσεις μας είναι πιο ελεύθερες και η φωνή μας ακούγεται λιγότερο τρομοκρατημένη. Βρίσκουμε τα βήματα σε ένα αργό, αισθησιακό βαλς που δήθεν είχαμε ξεχάσει και δε χορταίνουμε να χορεύουμε τώρα. Η ανακουφιστική αίσθηση του γνώριμου της κατάσταση, αντικαθιστά τα ακανόνιστα χτυποκάρδια και τον φόβο που τα πυροδοτεί. Οι ερωτικές σας στιγμές μοιάζουν σαν τραγούδι που θα μελοποιούσε ο Θεοδωράκης και σαν διήγημα που θα έγραφε ο Ξενόπουλος, γλυκές και αχόρταγες. Είναι τέχνη που δημιουργήθηκε από εσάς τους δύο, για εσάς τους δύο και έβαλε τέλος σε κάθε αρνητική σκέψη και κάθε αμφίβολης σημασίας συναίσθημα.

Μην αμφισβητείτε την ίδια σας την τέχνη, απλώς επειδή ξεχάσατε μερικές φιγούρες δε σημαίνει πως ξεχάσατε να χορεύετε. Το ερωτικό κάλεσμα που ακούτε και οι δύο, είναι το σήμα πως τα τείχη πρέπει να πέσουν, ο αποπροσανατολισμός που νιώσατε στιγμιαία πέρασε και τώρα το πάθος το οποίο σας καθοδηγεί είναι μία παράγραφος ακόμα στο βιβλίο που κλάψατε όταν τελείωσε. Διαβάστε αυτήν την παράγραφο, δώστε της την προσοχή που της πρέπει, χωρίς δάκρυα στα μάτια και βάρη στην καρδιά. Αγκαλιάστε όλα σας τα αρνητικά αισθήματα, νιώστε τα βαθιά, μα αφήστε τα να φύγουν, για να τα αλλάξουν άλλα ομορφότερα, κοντινότερα στην τέχνη σας, λιγότερο αγχωτικά και παράλογα. Γιατί παράλογο είναι να αφήσεις τον χρόνο να σε ξεγελάσει και να σε κάνει να πιστέψεις πως ξέχασες να τιμάς ένα σώμα. Το θυμάσαι τόσο καλά όσο την αμηχανία στο πρώτο σου φιλί.

Ο κρύος ιδρώτας που σε έλουζε προ ολίγου, το τρέμουλο στα χέρια, η ανεξήγητη ενεργητικότητα και ο κόμπος στο στομάχι δεν έχουν καμία σημασία πια. Όλα πέρασαν μόλις θυμηθήκατε το βαλς που χορεύατε άλλοτε και ακολουθήσατε το νωχελικό ρυθμό του ακούγοντας Μπλουζ. Οι σιωπές, οι αμηχανίες, τα άγχη και οι φόβοι, είναι για ζευγάρια που αντέχουν κάθε παγερό Δεκέμβρη για να νιώσουν ηλιαχτίδες να τους λούζουν έναν Αύγουστο. Χορέψτε άφοβα με κάθε καιρό και αγαπήστε τον λίγο, κομμάτι σας είναι, παλιόφιλος και αυτός.

Συντάκτης: Ζηνοβία Τσαρτσίδου
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Ρουσσάκη