Αδιαμφισβήτητα το φλερτ σε ζωηρεύει! Φουλ τονωτικό κι ευεργετικό! Δίνει ζωή και στον αποστολέα και στον αποδέκτη. Μας αρέσει και το απολαμβάνουμε από όποια μεριά κι αν βρισκόμαστε και μας κάνει να νιώθουμε ενδιαφέροντες. Νιώθουμε ικανοί και παντοδύναμοι. Θα έλεγε κανείς πως όταν φλερτάρεις με κάποιον, ειδικά αν αρχίσεις να έχεις συναισθήματα, μοιάζεις μεθυσμένος σε έναν κόσμο με νηφάλιους. Τι γίνεται όμως όταν στο παιχνίδι μπλέκονται πολλοί; Τι γίνεται με τα πολλά και ταυτόχρονα φλερτ;

Η αλήθεια είναι ότι τα πολλά ανοιχτά μέτωπα φέρνουν μπερδέματα. Όσο κι αν ανεβάζουν το εγώ μας, συνήθως δεν καταλήγουν πουθενά. Αυτό Συμβαίνει γιατί, με το να έχεις ορθάνοιχτες τις πόρτες και να μπλέκεσαι σε πολλές ντεμί καταστάσεις, εμποδίζεις τον πραγματικά ενδιαφέροντα για σένα άνθρωπο, ο οποίος δε θα χωρέσει ούτε απ’ το παράθυρο! Κι αν μη τι άλλο, αυτό που αποζητάς είναι το πυροτέχνημα κι όχι η φούσκα. Κατανοητό, ίσως να θέλεις να ζήσεις και τη φούσκα. Τώρα που σου δόθηκε η ευκαιρία, ας νιώσεις για λίγο «πολύτιμος λίθος» στη βιτρίνα που όλοι θα χάζευαν, χωρίς απαραίτητα να μπορούν να τον «έχουν». Πώς λοιπόν θα σε κερδίσει αυτός ο ένας άνθρωπος, που δίνει όσο κι όσο για να σε αποκτήσει; Ίσως κι εσύ να μην τον δεις ποτέ, μέσα στο πλήθος, να μην τον ξεχωρίσεις.

 

 

Ο έρωτας, ποιήματα, βιβλία, κείμενα ολόκληρα γραμμένα, χιλιοειπωμένα γι’ αυτόν τον μικρό επιπόλαιο θεό. Σπουδαίοι άνθρωποι της ιστορίας έχουν μιλήσει, επίσης, για τον έρωτα. Φιλόσοφοι, συγγραφείς, σοφιστές. Ενώ όλοι τον αποζητούμε, πολλές φορές δεν τον λογαριάζουμε όσο θα έπρεπε. Έχοντας λοιπόν πολλά μέτωπα ανοιχτά, οι «κεραίες» μας δεν είναι το ίδιο ανοιχτές. Οι πολλές ιστορίες διχάζουν κι έτσι δύσκολα θα ξεχωρίσουμε τον άνθρωπο που έχει μια ουσία να προσφέρει. Αυτόν που όπως έλεγε και η Μαλβίνα: «Χίλιοι άνθρωποι μέσα στο μπαρ κι είναι άδειο. Κανένας. Μπαίνει ο έρωτάς σου, τότε μόνο, Χίλιοι ένας. Οι Χίλιοι απλώς κομπάρσοι.»

Αυτό το άτομο που δε θα μοιάζει με κανένα προηγούμενο. Που δε θα είναι με τη σωρό. Που θα μας διαβάζει με ένα βλέμμα και που δίπλα του θα είμαστε ο εαυτός μας. Για εκείνο να ξενυχτάμε, για εκείνο να μιλάμε, να πονάμε, να ζούμε. Το μεγαλύτερο κίνητρο, το μεγαλύτερο ρίσκο. Πριν από αυτό όμως, προηγείται το φλερτ, η αρχή που πάντα είναι δύσκολη. Το φλερτ που με τα χρόνια έχει αλλάξει. Η μαγεία του έχει χαθεί κι έρχεται κάπως τυποποιημένο πια. Μεγάλο μερίδιο ευθύνης έχει σίγουρα η σχέση μας με τα social media. Η έλλειψη αληθινής επαφής, μας κάνει πιο ψυχρούς, πιο αδιάφορους. Τα συναισθήματα παγωμένα και τα αντανακλαστικά σχεδόν ανύπαρκτα, σε συνομιλίες που ίσως και να είχαν κάτι να πουν μα τελικά τίποτα δε λένε.

Μην παραπονιέσαι λοιπόν, που ακόμα δεν ήρθε αυτός ο ένας που περιμένεις, ενώ εσύ βολοδέρνεις δεξιά κι αριστερά χωρίς να δίνεις ουσία στις γνωριμίες σου, όσες κι αν είναι. Αναλώνεσαι σε καταστάσεις μέτριες, ξέρεις πως πιθανότητα πρόκειται για ιστορίες που θα λήξουν, το αισθάνεσαι. Δε φτάνει μόνο να σε γαργαλάει όμως, θέλει και ψυχή. Αυτός ο ένας έρωτας λοιπόν, ίσως πέρασε και δεν του έριξες ματιά ή ακόμα, είναι δίπλα σου, μα πώς να τον δεις μπλεγμένος σε τόσες καταστάσεις;

Συντάκτης: Έλενα Γ.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου