Όταν χωρίζει ένα ζευγάρι από μακροχρόνια σχέση, μας έρχεται όλους λίγο ξαφνικό τις πιο πολλές φορές. Πιστεύαμε ότι θα είναι πάντα μαζί ή ότι τα πήγαιναν τόσο καλά πλέον που μπορούσαν να διαχειριστούν οποιαδήποτε δύσκολη κατάσταση θα ερχόταν στη ζωή τους. Τα πράγματα, όπως τα βλέπαμε από έξω, έδειχναν απολύτως μια χαρά αλλά αγνοούσαμε μια τάση που έχουν τα ζευγάρια που βρίσκονται σε μακροχρόνιες σχέσεις, το κουκούλωμα.
Αυτό που πρέπει να καταλάβουμε αρχικά, είναι ότι όσο πιο πολλά χρόνια είμαστε με ένα άλλο πλάσμα τόσο πιο πολύ δενόμαστε μ’ αυτό- λογικό. Μ’ αυτό το δέσιμο αποκτάμε ακόμα ένα κολλητό φιλαράκι που μπορούμε να του πούμε και να μοιραστούμε τα πάντα, από το πιο μικρό συμβάν που μπορεί να έτυχε στη δουλειά, μέχρι το πιο μεγάλο πρόβλημα που μπορεί να αντιμετωπίζει η οικογένειά μας. Αυτή η σχέση με τον καιρό φέρνει τα δύο άτομα τόσο κοντά που ουσιαστικά φτιάχνουν ένα κοινό σώμα από δύο, έτοιμα να πάνε κόντρα σε όλους και όλα. Το δέσιμο που δημιουργείται είναι σε βαθμό «αν σκότωνες, θα έκρυβα το πτώμα».
Όταν ένα ζευγάρι αναπτύξει μια τέτοια σχέση, πρέπει πάντα να ξέρουμε ότι σε όλα κάπως έτσι θα λειτουργούν, ως ομάδα. Ακόμα και στον χωρισμό. Γνωρίζοντας ο ένας τις αδυναμίες του άλλου, συνήθως δε θα κάνουν το ταίρι τους να εκραγεί κι ούτε θα προσπαθήσουν να προκαλέσουν τον θυμό του -μπορεί βέβαια αυτά να γίνουν όπως και να ‘χει λόγω χαρακτήρων- παρ’ όλα αυτά ποτέ εσκεμμένα. Τα ζευγάρια-ομάδα, όπως αποφάσισα μόλις τώρα ότι θα τα ονομάσουμε, θα λειτουργήσουν ή ως team ή ως μια καλοστημένη εταιρεία.
Θα μάθουμε πολλά από τα προβλήματα που μπορεί να αντιμετώπισαν κυρίως μετά τον χωρισμό. Δε θα συζητήσουν σχεδόν τίποτα κατά τη διάρκεια καβγάδων ή του χωρισμού. Μπορεί να πάρουμε κάποιες πληροφορίες που στην ουσία είναι ασήμαντες μπροστά στο πραγματικό πρόβλημα που μπορεί να υπάρχει κι αυτό συνήθως γίνεται για να μη μάθουμε τον πραγματικό λόγο και να μην αναλυθούν θέματα που το ζευγάρι δε θέλει. Έμαθαν δυο άτομα να λειτουργούν σαν καλολαδωμένη μηχανή κι αυτό θα φαίνεται κι από κοντά. Ίσως 5 λεπτά πριν να τσακώνονταν σαν το σκύλο με τη γάτα, κι όμως μόλις βρεθούν μπροστά από άλλο κόσμο θα τα βρουν χωρίς να μιλήσουν καν, γιατί η ανάγκη τους να προστατέψουν ο ένας τον άλλο από αχρείαστες και πολύ πιθανόν εκνευριστικές, ανάλογα με το σενάριό μας πάντα, ερωτήσεις είναι μεγαλύτερη από τον εγωισμό τους.
Η τάση αυτή μπορεί να είναι δυσκολοχώνευτη από άτομα που δεν υπήρξαν σε μακροχρόνια σχέση ή δεν είχαν πολλές εμπειρίες με κάποια κατάσταση η οποία να τραβάει χρόνια. Πολλοί θα βιαστούν να πουν ότι ένα ζευγάρι το κάνει αυτό για να μην τους κρίνει ο κόσμος και να έχει να πει την κακία του –όντως υπάρχει μια περίπτωση και γι’ αυτό αλλά αυτό είναι ένα άλλο άρθρο από μόνο του– κι αυτά τα ενδεχόμενα συνήθως είναι τα πιο απομακρυσμένα. Οι λόγοι που γίνεται αυτό είναι απλοί, κατανοητοί και διόλου έχουν να κάνουν με τον έξω κόσμο, κοινώς γραμμένους μας έχουν όλους. Στην περίπτωση ενός τέτοιου ζευγαριού, όπως εξηγήσαμε και πριν, η μια πλευρά θα καλύψει το τομάρι της άλλης σχεδόν πάντα και με ό,τι μέσο έχει κάθε φορά. Αυτό γίνεται γιατί τα δύο άτομα γίνονται ένα –ως ένα βαθμό πάντα έτσι;- και θα ακολουθούν ένα κοινό πλάνο που έβγαλαν μαζί. Αυτό πολλές φορές θα ισχύει και στο χωρισμό τους. Ίσως ανακοινώσουν με περίσσια ηρεμία ότι χώρισαν, κάτι που θα μας πιάσει εξ’ απροόπτου και ξαφνικά ίσως μάθουμε όλα τα προβλήματα που είχαν ή ακόμα και τότε ίσως να μη μάθουμε και τίποτα μπροστά στο τι συνέβαινε πραγματικά.
Ίσως αυτή η «τάση» να μην είναι στ’ αλήθεια τάση, αλλά πραγματική αγάπη. Τάσεις για κουκουλώματα συνήθως έχουμε όταν αφορά κάτι σχετικά αρνητικό. Σ’ αυτή την περίπτωση δε μιλάμε για κάτι ιδιαίτερα αρνητικό, αλλά για δύο άτομα που συμφωνημένα κρατάνε τα προσωπικά τους προσωπικά και προστατεύουν ο ένας τον άλλο σε σημείο να δώσουν και τη ζωή τους, αν χρειαστεί. Αυτό που ίσως να αδυνατούμε να καταλάβουμε από έξω είναι το πόσο πολύ μπορεί να δεθούν δύο άτομα, και γι’ αυτό πάντα να σοκαριζόμαστε σε άκουσμα χωρισμού όταν δε βλέπαμε κάποιο εμφανή λόγο. Κι η σχέση τους μπορεί να τελειώσει κι εμείς σαν σοβαροί και αγαπημένοι φίλοι να πρέπει να κάτσουμε να παρηγορήσουμε, αλλά αυτά τα δύο άτομα πάντα θα είναι μια ομάδα -όχι τόσο δεμένη πλέον- αλλά εάν ποτέ υπάρξει πρόβλημα που θα απαιτεί και τους δυο εκεί, τότε θα ξέρουν ακριβώς πώς να συμπεριφερθούν αλλά και πώς να το λύσουν.
Συντάκτης: Σμαράγδα Σαββίδου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
