Η Τάνια Τσανακλίδου, ίσως είναι από τις πιο αναγνωρίσιμες φωνές του ελληνικού τραγουδιού. Με το χαρακτηριστικό vibrato της, το ζεστό και υγρό ηχόχρωμά της, έχει ερμηνεύσει με μοναδικό τρόπο δεκάδες τραγούδια. Γιατί η Τάνια, είτε τραγουδά τον «Τσάρλι Τσάπλιν» απ’ τη Eurovision του μακρινού ’78, είτε το εμβληματικό πια «Μαμά Γερνάω», αφήνει κομμάτια της ψυχής της στην ερμηνεία της κι έτσι ακουμπάει τη δική μας.
Με αυτό το δεδομένο, υπήρξε πολύ δύσκολο να επιλεγούν μόνο πέντε από τα τραγούδια της γι’ αυτό το άρθρο.
1. «Αλλιώτικη Μέρα»
Μουσική: Τάκης Μπουγάς, Στίχοι: Τασούλα Θωμαϊδου
«Αλλιώτικη μέρα ανάβω φωτιά
σου λέω καλημέρα σε παίρνω αγκαλιά
Αλλιώτικη μέρα καλό ξαφνικό
μαζί μ’ όλα τ’ άλλα κι εμένα αγαπώ
μ’ αγαπώ»
Ένα τραγούδι ύμνος στην ευτυχία της απλότητας. Μια από τις λίγες μπαλάντες του λεγόμενου έντεχνου τραγουδιού, που δεν είναι αφιερωμένες στον έρωτα, αλλά στο πραγματικό νόημα της ζωής που κρύβεται στα μικρά και καθημερινά πράγματα, όπως ένας καφές με ένα αγαπημένο πρόσωπο. Πάνω απ’ όλα όμως, στην ευδαιμονία που προκύπτει απ’ την αγάπη στον εαυτό μας. Με αφετηρία αυτήν, μπορούμε να αγαπήσουμε και τους άλλους με έναν τρόπο υγιή.
2. «Μαμά, γερνάω»
Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης, Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
«Μαμά, πεινάω
μαμά, φοβάμαι
μαμά, γερνάω, μαμά.
Και τρέμω να ‘μαι αυτό που χρόνια ανησυχείς:
ωραία, νέα κι ατυχής.»
Γροθιά στο στομάχι, τι να λέμε; Από πού να το πιάσεις και να μην κλάψεις; Απ’ τη μια η περίπλοκη σχέση με τις μητέρες που λίγο πολύ όλοι έχουμε, απ’ την άλλη η αγωνία του χρόνου που περνά, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, από ρυτίδες μέχρι σχέδια που δεν ευοδώθηκαν κι ανεκπλήρωτους έρωτες, μα κυρίως η γνήσια συγκίνηση της Τάνιας στην ερμηνεία αυτού του τραγουδιού, μας ρίχνει στα πατώματα κάθε φορά που το ακούμε.
3. «Το πάτωμα»
Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης, Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλουι
«Να κοιμηθώ στο πάτωμα
να κλείσω και τα μάτια
γιατί υπάρχουν κι άτομα
που γίνονται κομμάτια»
Και μια και πριν, μιλήσαμε για πατώματα, δε γίνεται να μην αναφερθούμε στο «πάτωμα». Διότι, ναι, υπάρχουν κι άτομα που γίνονται κομμάτια, πώς να το κάνουμε; Και με αυτό το τραγούδι, έρχεται η Τάνια να το παραδεχτεί με παρρησία, να το αγκαλιάσει και να απενοχοποιήσει όλους εμάς που γινόμαστε κομμάτια και πέφτουμε στα πατώματα για έναν έρωτα. Κι ίσως και για δύο και για τρεις.
4. «Αν μ’ αγαπάς»
Μουσική: Γιάννης Σπανός, Στίχοι: Τάκης Καρνάτσος
«Αν μ’ αγαπάς
δε θα `χει γκρίζο πουθενά να κοιτάς.
Θα με κρατάς και σε λιμάνια γιορτινά θα με πας»
Γιατί έτσι είναι ο έρωτας, όταν είναι αμφίδρομος και φρέσκος. Όλα μοιάζουν γιορτή και χαρά. Νιώθουμε αισιόδοξοι και παντοδύναμοι. Αν όμως το αντικείμενο του πόθου μας πάψει να ανταποκρίνεται, έρχεται πανικός κι απελπισία. Κι ίσως αυτά να ακούγονται υπερβολικά και τραβηγμένα, όμως αν ανατρέξουμε στις αναμνήσεις μας λίγο πολύ όλοι έχουμε να θυμόμαστε μια παρόμοια αίσθηση μετά από έναν χωρισμό που μας ράγισε την καρδιά. Και μπορεί να το ξεπεράσαμε, όμως εκείνη τη στιγμή έμοιαζε με το τέλος του κόσμου κι όσο αφελές κι αν μας φαίνεται τώρα, ήταν ταυτόχρονα τρυφερό κι αθώο. Σαν τη φωνή της Τάνιας.
5. «Ξενοδοχείο»
Μουσική: Χρήστος Ευθυμίου, Στίχοι: Χρήστος Ευθυμίου
«Όσα έκανα για σένα δε θυμάσαι
και μου αράζεις σαν πασάς και μου κοιμάσαι
και μου γυρνάς χωρίς κλειδιά μετά τις δύο.
Μα τι το πέρασες εδώ; Ξενοδοχείο;
Και μου γυρνάς χωρίς κλειδιά μετά τις δύο.
Βρε τι το πέρασες εδώ; Ξενοδοχείο;»
Έχει κι η υπομονή τα όριά της, που αν τα ξεπεράσεις πάει περίπατο κι ο έρωτας κι ο πόθος και τα καλά τους. Κι η Τάνια στο συγκεκριμένο τραγούδι αποδίδει με μοναδικό τρόπο αυτή την αγανάκτηση, πασπαλισμένη με χιούμορ, χαρίζοντάς μας μια ερμηνεία σχεδόν θεατρική με το υποκριτικό υπόβαθρο που ούτως ή άλλως διαθέτει. Τα «χώνει», λοιπόν στο ταίρι στα ίσια, γιατί την έχει φτάσει στο αμήν κι εμείς συμπάσχουμε, γιατί όλο και κάποιος, κάπου, κάποτε μας έβγαλε απ’ τα ρούχα μας και δεν ήταν για καλό. Επομένως ας αναφωνήσουμε «πες τα χρυσόστομη!»
Σε κάθε περίπτωση, είτε κανείς είναι ερωτευμένος κι ευτυχής, είτε χωρισμένος κι απογοητευμένος, η βελούδινη φωνή της Τάνιας Τσανακλίδου έχει ερμηνεύσει ένα τραγούδι που μπορούμε να ταυτιστούμε, να αναπολήσουμε, να ξεφύγει και μια υγρασία στα μάτια. Γι’ αυτό την ευχαριστούμε που υπάρχει.
Photo credits: Εnimerotiko.gr
Συντάκτης: Μαριάννα Πολένα
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
