Ξέρεις ότι ερωτεύτηκες όταν δεν ορίζεις μα σε ορίζουν

Τάξη, ησυχία κι ασφάλεια. Κάποιοι από εμάς αγαπάμε λίγο περισσότερο τα κουτάκια μας, από όσο θα έπρεπε, αν με ρωτάς. Όλα πρέπει να είναι στη θέση τους και να έχουν λόγο ύπαρξης για να μην ανεβαίνουν οι παλμοί και το πρόγραμμα πάντα να τηρείται κατά γράμμα. Όλα έχουν την ταμπέλα τους, μια ετικέτα που σου έχει πάρει κόπο να δώσεις και τη σημασία τους, έτσι ώστε να δημιουργηθεί και να διατηρηθεί μια αρμονία που τόσο πασχίζεις για να χτίσεις.

Η τάξη, η τακτοποίηση των συναισθημάτων, των απαιτήσεων που έχεις να αντιμετωπίσεις καθημερινά, είναι καίριο για σένα να συμβούν και μάλιστα απολαμβάνεις να τα επιδιώκεις. Όλα αυτά τα κουτάκια αποτελούν τη λογική σου κι έχεις βγάλει το συναίσθημα από τη συνάρτηση. Κι αν δεν το έχεις βγάλει εντελώς, αποτελεί σίγουρα ο λιγότερο σημαντικός παράγοντας. Έτσι όλα μοιάζουν να λειτουργούν σωστά. Όλα ομαλά, χωρίς μεγάλες διακυμάνσεις, χωρίς εκπλήξεις και κυρίως χωρίς δράματα- δώρο μεγάλο η λογική που σου δίνει ηρεμία, σωστά;

Σχεδόν Σχέσεις | Έντυπη Έκδοση

---

€14,00

-----

Εκεί που νόμιζες με τρομακτική αφέλεια πως όλα τα κουτάκια σου στην ντουλάπα του μυαλού σου είναι στη θέση τους και ξέρεις πώς θα κινείσαι, πού είσαι και τι θα νιώθεις, εκεί που είχες όλες τις απαντήσεις, η ζωή έρχεται να σου χαλάσει αυτή την απόλυτη αρμονία και να σου θυμίσει πως το συναίσθημα, άμα θέλει, με ένα ελαφρύ φύσημα διαλύει την τάξη χρόνων. Κι ό,τι ξεχνάς, ό,τι παραγκωνίζεις, έρχεται και το καλύπτει ο έρωτας και μοιάζει το μόνο ουσιαστικό πράγμα στη ζωή σου. Θα ρθει σαν χείμαρρος για να σε ξυπνήσει και μάλιστα θα βρεθείς, όχι μόνο να αδυνατείς να επαναφέρεις την αρμονία και την ηρεμία, μα να χαίρεσαι και να γουστάρεις με το χάος που έφερε αυτός ο άνθρωπος στη ζωή σου.

Εσύ λοιπόν που τα είχες όλα σε κουτάκια, εσύ που είχες βρει τη μαγική τη συνταγή, πρέπει να μάθεις να διαχειρίζεσαι τώρα το συναίσθημα που σε υπερβαίνει. Εκείνο που είχες βάλει στην άκρη γιατί θεωρούσες για καιρό πως ήταν εκείνο που σε γέμιζε με χαμένο χρόνο και πολλά αχρείαστα απωθημένα. Εκείνο κατηγορείς που αφέθηκες, που εμπιστεύτηκες, που ερωτεύτηκες, που πόνεσες για εκείνο και κατάφερες να το δεις σαν εχθρό. Η πιο εύκολη λύση σου ήταν να να το απαρνηθείς. Μα δεν ήξερες πως ήταν μια μάχη που αργά ή γρήγορα θα ξαναέχανες.

Για να ζούμε ήρεμοι, λοιπόν, προτιμούμε την τάξη από την αταξία· έτσι μας έμαθαν από παιδιά πως η αταξία στη ζωή μας δεν είναι σωστή, δεν είναι διαχείρισιμη. Μα αν δε διαλυθεί και λίγο η ζωή, πώς θα χτιστεί καλύτερη; Αυτή η αρχή, ίσως να έρθει με το συναίσθημα που ίσως σε αποδιοργανώσει, όμως ταυτόχρονα θα σε κάνει να αντιληφθείς πως είναι οκ μερικές φορές να μην έχεις τον έλεγχο. Κράτα τα κουτάκια σου λοιπόν, μα άσε πού και πού το συναίσθημα να στα πειράζει και λιγάκι, να στα παρασύρει και λιγάκι. Γιατί μόνο έτσι νιώθεις ζωντανός. Εσύ, ή εγώ, ή εκείνος ο υπέρμαχος της λογικής που κατάφερε να μην πονάει γιατί έβαλε τον εαυτό του στον πάγο. Ήταν πιο εύκολο. Μα ήταν το ίδιο όμορφο άραγε;