Έχεις βρει τη συνταγή για μια όμορφη ζωή που σε γεμίζει, που σε κάνει να νιώθεις 100% ο εαυτός σου και πάνω απ’ όλα σου προσφέρει χαρά. Η συνταγή είναι οι επιλογές σου. Ξέρεις τι θέλεις και το προγραμματίζεις, το κυνηγάς, το ονειρεύεσαι. Βρίσκεις στον δρόμο σου πολλά εμπόδια -όπως είναι φυσικό-, αλλά μένεις αισιόδοξος πως θα τα καταφέρεις. Χαμογελάς κάθε πρωί και είσαι ευγνώμων. Κάθε μέρα είναι μια καινούρια εμπειρία κι ενώ ξέρεις πως θα κάνεις πολλά λάθη πέφτεις με τα μούτρα. Και πολύ καλά κάνεις!
Δεν είναι λίγες οι φορές που οι γύρω σου αναφέρουν ποσό επιπόλαια φέρεσαι κι ότι λειτουργείς κυρίως με το συναίσθημα κι όχι με τη λογική σε κάθε απόφαση που παίρνεις. Με λίγα λόγια, προσπαθούν να σε πείσουν να μπεις στα δικά τους «κουτάκια», γιατί ίσως -σίγουρα βασικά- είναι πιο σωστό γι’ αυτούς ή για την κοινωνία γενικότερα. Έχεις σκεφτεί ποτέ γιατί θέλουν να σου πάρουν το πολύτιμο δικαίωμα της επιλογής -ουσιαστικά του φιλελευθερισμού και της ανεξαρτησίας με όλη τη σημασία κάθε λέξης;
Η απάντηση είναι οφθαλμοφανής. Πολύ απλά θα ήθελαν κι εκείνοι να είχαν το θάρρος των επιλογών τους, την τόλμη να ονειρεύονται κάτι παραπάνω και να μην καλουπώνονται από οικογένεια, κοινωνία, από το ίδιο τους το εγώ. Ο εαυτός τους είναι αυτός που τους βάζει στη διαδικασία του «μέχρι εδώ μπορείς, δεν υπάρχει άλλη επιλογή, τα πράγματα είναι μονόδρομος». Αυτό συμβαίνει γιατί προκαλείται φόβος από την ανάγκη να μας αποδεχτεί η κοινωνία, να είμαστε σαν τους άλλους κι όχι διαφορετικοί.
Σε αυτή την περίπτωση, λοιπόν, εσύ είσαι ο διαφορετικός, ο μικρός επαναστάτης. Γιατί να ζεις έτσι; Διακατέχονται από ένα συναίσθημα ζήλιας και θαυμασμού ταυτόχρονα. Θα ήθελαν να είχαν και εκείνοι την πυγμή να πουν «όχι, ρε φίλε, θα κάνω αυτό που γουστάρω, αυτό που γεμίζει την καρδιά μου». Θα ήθελαν και εκείνοι να γίνουν μικροί επαναστάτες, να μη μένουν σε μια καθημερινότητα που δεν τους γεμίζει, την οποία έχουν ονομάσει ρουτίνα για συγχωροχάρτι, να μη χρειαζόταν να κοιμηθούν για να μπορέσουν να ονειρευτούν κάτι που πραγματικά θέλουν, να μην ήταν αλλού η ψυχή κι αλλού το σώμα.
Θα ήθελαν κι εκείνοι να το ζουν. Γι’ αυτό σου την μπαίνουν, σου τη λένε για τις και καλά απερίσκεπτες κινήσεις σου. Στο τέλος της μέρας θα σε σκεφτούν και θα χαμογελάσουν κρυφά, γιατί έχεις τα κότσια να κάνεις τη διαφορά χωρίς να σε νοιάζει κανένας και τίποτα. Ίσως τους δώσεις και λίγη από αυτή την υπερδύναμη που νομίζουν πως έχεις, γιατί απλώς κατάλαβες ότι η ζωή είναι μικρή και απολαμβάνεις το σήμερα στο μάξιμουμ.
Οι επιλογές μας δίνουν αξία στη ζωή, σε κάθε έκφραση και παράστασή της. Μαγκιά σου να αναγνωρίζεις, να κατανοείς και να θυμάσαι πως το αύριο είναι ένα παιχνίδι του Θεού κι όχι δικό μας, πως το μετά συνεπάγεται αναβολή και πως το όνειρο όσο το αφήνεις σε αφήνει. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχεις να αποδείξεις τίποτα σε κανέναν, παρά μόνο στον εαυτό σου. Κάνε, λοιπόν, ό,τι γουστάρεις. Άλλωστε είναι μικρό το ταξίδι για την Ιθάκη για να χτίζεις τη ζωή σου στις απόψεις των άλλων. Η εύκολη λύση είναι να τα ρίξουμε όλα στη μοίρα και όχι στις επιλογές μας, οι οποίες μας ορίζουν και μας συντροφεύουν σε όλη τη ζωή μας.
Είσαι σίγουρος πως ακόμα θες να ζεις με το βάρος του κατακριτέου σε κάθε σου απόφαση; Μήπως πρέπει να νιώσεις και τύψεις που κάνεις τη ζωάρα σου; Έτσι κι αλλιώς πάντα κάτι θα βρουν να πουν -αν δεν είναι αυτό, θα είναι κάτι άλλο. Μη μασάς!
Συντάκτης: Κατερίνα Κύρκου
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
