5 τρόποι να μη σε πατρονάρουν

Είναι πολύ πιθανό σε ολόκληρη τη ζωή μας να έρθουμε αντιμέτωποι με ανθρώπους που αρέσκονται στο να μας επιβάλλουν άμεσα ή έμμεσα τη γνώμη τους. Κι ενώ μπορεί ήδη να έχουμε συναντήσει έναν τέτοιο άνθρωπο ή και να τον έχουμε στη ζωή μας αυτή τη στιγμή, πολλές φορές το γνωστό bossing around ή αλλιώς πατρονάρισμα είναι μια δουλειά που γίνεται «υπόγεια». Έτσι, συχνά κάποιος γνωστός, φίλος, συγγενής ή το ταίρι μας εμπλέκονται στον τρόπο με τον οποίο θα πάρουμε τις αποφάσεις μας λέγοντάς μας πώς να ζήσουμε τη ζωή μας. Από το πού θα πάμε, τι ρούχα να αγοράσουμε μέχρι με ποιους να κάνουμε παρέα ή και ακόμα σε ακραίες περιπτώσεις ποιο ταίρι να επιλέξουμε.

Με όποια μορφή κι από όποιον κι αν προέρχεται το πατρονάρισμα, σε καμία περίπτωση δεν είναι μια κατάσταση που λειτουργεί με αγαθές προθέσεις. Όταν εμείς οι ίδιοι δεν αναγνωρίζουμε την πράξη αυτή συχνά, τη μεταφράζουμε ως αγάπη ή κι επιθυμία, ωστόσο δεν είναι λίγες οι φορές που η χειραγώγηση -που είναι και το αποτέλεσμα- δεν είναι η πραγματική αιτία. Οι άνθρωποι οι οποίοι γίνονται χειριστικοί πολλές φορές προσπαθούν να καλύψουν δικές τους ανασφάλειες ή και να τονώσουν τον εγωισμό και την αυτοπεποίθησή τους. Κι από την άλλη, οι άνθρωποι που δέχονται τη συμπεριφορά αυτή, ίσως και να κατέχονται από μια αδυναμία κι έλλειψη αυτοπεποίθησης. Πώς αντιμετωπίζουμε λοιπόν τέτοιους ανθρώπους ή καταστάσεις; Υπάρχουν 5 απλοί τρόποι για να μην αφήσουμε το bossing around να μπει στη ζωή μας.

1. Δε φταις εσύ η φαντασία μου τα φταίει

Όχι η φαντασία καθ’ αυτή, αλλά η έλλειψη αυτοπεποίθησης είναι ένας από τους κύριους λόγους όπου κάποιος θα δεχθεί την οποιαδήποτε χειριστική συμπεριφορά. Νιώθοντας έλλειψη αυτοπεποίθησης κι αγάπης προς τον ίδιο μας τον εαυτό γινόμαστε πιο εύκολα ευάλωτοι απέναντι σε ανθρώπους που θα εκμεταλλευτούν την κατάσταση αυτή για να μας πατρονάρουν. Επομένως βρίσκοντας λίγο περισσότερο τον εαυτό και τις επιθυμίες μας, αυτά που μας αντικατοπτρίζουν κι αυτά που αγαπάμε, γινόμαστε εμείς τα αφεντικά του εαυτού μας. Άρα βήμα πρώτο να αναγνωρίσεις τι θες. Κι όταν δεν αναγνωρίζεις να λες “δεν ξέρω” δίνοντάς σου χρόνο να συμβεί.

2. Δε μιλάς ωραία

Θέσε όρια! Είναι σημαντικό να είμαστε ξεκάθαροι μέχρι πού και από ποιον μπορούμε να δεχτούμε την οποιαδήποτε συμπεριφορά. Θέτοντας όρια με όμορφο κι υγιή τρόπο πάντα, δεν αφήνουμε χώρο σε ανθρώπους που θέλουν να μας καθοδηγήσουν κατά τις βουλές τους, είτε αυτοί είναι γνωστοί ή και πολύ κοντινοί μας άνθρωποι. Όσο πιο πολύ εμείς είμαστε σίγουροι κι αυστηροί για τα όριά μας, τόσο πιο πολύ οι άλλοι θα μας σεβαστούν. Σημαντικό εδώ είναι να τα θέσουμε ακόμη κι αν δε νιώθουμε απαραίτητα την ανάγκη έτσι ώστε να είναι γνωστά κι έπειτα να τα διατηρούμε χωρίς να μπερδεύουμε και τον απέναντι γι’ αυτά.

3. Μπορείς και να απορρίψεις 

Δε λέω, το να λέμε «ναι» μπορεί να μας βγει σε καλό και να μας κάνει να δοκιμάσουμε καινούργια πράγματα. Ωστόσο, είναι εξίσου αναγκαίο, όχι να αρνούμαστε να ακούσουμε κάποιον ούτε να αποφεύγουμε καταστάσεις για να μην επηρεαστούμε. Το μυστικό είναι η τέχνη της απόρριψης, εκείνη που πολλοί δε δέχονται κι άλλοι δεν ξέρουν να κουβαλούν. Δε χρειάζεται να δικαιολογήσουμε την επιλογή μας λες κι είμαστε σε δίκη, ούτε να αναλύσουμε τους λόγους που δε θα δεχθούμε την οποιαδήποτε κατεύθυνση. Φτάνει εμείς να ξέρουμε καλύτερα τι είναι εκείνο που θέλουμε και γιατί το θέλουμε. Προσοχή βέβαια στο κενό μεταξύ ρεαλισμού και πείσματος.

4. Μόνο μαζί σου μπορώ

Σε εκείνες τις περιπτώσεις που το πατρονάρισμα έρχεται από το ταίρι μας, την οικογένεια ή τους κολλητούς, δηλαδή από πολύ κοντινά μας πρόσωπα με τα οποία θέλουμε να έχουμε σχέση, προσπαθούμε μαζί τους να αναλύσουμε τη συμπεριφορά αυτή. Βασική προϋπόθεση εδώ είναι να κατανοήσουν πρώτα εκείνοι ότι η χειριστική τους συμπεριφορά δεν είναι ο τρόπος με τον οποίο μας δείχνουν την αγάπη τους. Κι από την άλλη εμείς θα πρέπει να μιλήσουμε μαζί τους ανοιχτά για εκείνα που μπορεί να κάνουν ή να πουν και μας ενοχλούν καθοδηγώντας εξαιρετικά πολύ τη ζωή μας.

5. Γεια σας φεύγω

Από την άλλη πάλι στις περιπτώσεις όπου η συμπεριφορά αυτή καταφθάνει από ανθρώπους γνωστούς για τους οποίους δεν πολυ-νοιαζόμαστε, τότε μερικές φορές η καλύτερη λύση είναι απλώς να απομακρυνθούμε. Σε οποιαδήποτε φάση της ζωής μας και να βρισκόμαστε σημαντική προϋπόθεση είναι να λειτουργούμε έχοντας τον εαυτό μας σε εκτίμηση κι ακούγοντας αυτά που επιθυμούμε. Αν βέβαια μιλάμε για ένα καθεστώς εργασιακό π.χ., που η δυνατότητα παραίτησης δεν είναι στα πλάνα μας, αρκούμαστε στα απολύτως τυπικά κι απαραίτητα κι απλώς από το ένα αυτί μπαίνει κι από το άλλο βγαίνει. Κάτι σαν την πρώτη ώρα αρχαία ένα πράγμα.

Όπως κι αν επιλέξουμε να αντιμετωπίσουμε μια τέτοια συμπεριφορά, το σημείο αφετηρίας είναι πάντα ο εαυτός. Κι όπως έλεγε ο Γερμανός ποιητής Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε, «να έχεις εμπιστοσύνη στον εαυτό σου, και τότε θα ξέρεις πώς να ζήσεις τη ζωή σου.»