5 σημάδια πως περιορίζεται η προσωπική ελευθερία σε μια σχέση

Ελευθερία και σχέση. Δυο έννοιες που κοντράρονται συχνά πυκνά. Οι περισσότεροι θα τοποθετούσαν ανάμεσα σε αυτές τις δυο τόσο σημαντικές λέξεις μια δίεση πιστεύοντας πως ίσως ανήκουν σε αντίπαλα στρατόπεδα. Όμως το οξύμωρο της υπόθεσης είναι πως η μια συμπληρώνει την άλλη εφόσον θέλουμε να μιλάμε για σχέσεις που δεν ασφυκτιούν ή για σχέσεις που ο αμοιβαίος σεβασμός αποτελεί βάση και απαραίτητο χαρακτηριστικό στοιχείο τους.

Είθισται να παρασυρόμαστε από τον ενθουσιασμό και την ανεμελιά στο ξεκίνημα μιας σχέσης χωρίς να κατανοούμε πολλές φορές πως καταρρίπτουμε κομμάτια της προσωπικής μας ελευθερίας. Το σωστό να λέγεται, δεν είναι όλα μαύρο ή άσπρο. Στην περίπτωση που αντιληφθούμε πως έχουμε χάσει τον χώρο μας σε μια σχέση, πρέπει να αναρωτηθούμε κατά πόσο εμείς οι ίδιοι συμβάλαμε σε αυτό.

Σε δεύτερο χρόνο και αφού εξετάσουμε πρώτα τη δική μας συμβολή σε αυτό που μας απασχολεί, προχωράμε να δούμε τι μερίδιο ευθύνης φέρει το πρόσωπο που αγαπάμε ή έχουμε ερωτευτεί. Με ποιον τρόπο περιορίζει την προσωπική μας ελευθερία στη σχέση; Πότε ξεκίνησε; Υπήρχαν σημάδια σίγουρα, όπως σε κάθε περίπτωση που μας προβληματίζει. Το θέμα δεν είναι αν έχεις αρκετή παρατηρητικότητα, ώστε να τα διακρίνεις. Η ουσία είναι να τα φιλτράρεις ώστε να μπορείς να κρίνεις σωστά.

Πάμε, λοιπόν, να φιλτράρουμε παρέα κάνοντας με αυτόν τον τρόπο μια μικρή πρακτική εξάσκηση στα πιθανά σημάδια που δείχνουν πως έχουμε χάσει την προσωπική ελευθερία σε μια σχέση; Μην παίρνετε μεγεθυντικό φακό, δε θα χρειαστεί. Τα σημάδια είναι ευδιάκριτα και ολοφάνερα και μπορεί να τα εντοπίσει κάθε μάτι.

1. Νιώθεις πως δεν έχεις χρόνο για σένα

Ο προσωπικός χρόνος είναι ένα μείζον θέμα στις σχέσεις. Περιμένοντας τον έρωτα να σου χτυπήσει την πόρτα και ανυπομονώντας να ζήσεις στιγμές συνύπαρξης -με οτιδήποτε συνεπάγεται αυτό-, ίσως πέσεις με τα μούτρα σε μια ύπουλη παγίδα. Το να θέλεις προσωπικό χρόνο με ασχολίες και ενδιαφέροντα που αφορούν εσένα ως μονάδα και όχι εσάς ως ζευγάρι δε δείχνει αδιαφορία. Η έλλειψη προσωπικού χρόνου είναι ένα σημαντικό σημάδι στέρησης της ελευθερίας σε μια σχέση. Αν αρκετά συχνά και κάποιες φορές επί μονίμου βάσεως διαπιστώνεις πως η σχέση απαιτεί την αδιάσπαστη προσοχή και την αμέριστη φροντίδα σου σε βαθμό που δεν μπορείς να πάρεις ανάσα και να αφιερώσεις λιγάκι χρόνο στα δικά σου «θέλω», είναι πρώτο σημάδι στη λίστα μας. Και για να είμαστε δίκαιοι, δεν επιρρίπτουμε αμέσως ευθύνες στον/στη σύντροφο. Μπορεί εμείς να το προκαλέσαμε, να το ενισχύσαμε ή να δείξαμε πέραν του δέοντος διαθέσιμοι για το ταίρι και μόνο, βγάζοντας τον εαυτό μας από την εξίσωση. Προσοχή, λοιπόν, στις μαθηματικές πράξεις.

2. Βλέπεις πως η άποψή σου δε μετράει και τόσο

Το συγκεκριμένο σημάδι δεν είναι απλώς σημάδι, αλλά πληγή για μια σχέση. Κι αν δεν επουλωθεί με κάποιο τρόπο θα αρχίσει να ματώνει ολοένα και πιο πολύ -αν με καταλαβαίνετε τι εννοώ-, στην πορεία της σχέσης. Λες, λοιπόν, την άποψή σου σε οτιδήποτε σας αφορά. Μοιράζεις απλόχερα τις δικές σου σκέψεις όπως κάνει και ο άνθρωπος που έχεις πλάι σου. Ωραία ως εδώ. Η ανταλλαγή απόψεων -ακόμη και αν γίνεται με έντονο τρόπο- με επιχειρήματα και σεβασμό είναι απόλυτα θεμιτή. Επίσης είναι πνευματώδες να κοντράρεσαι με το μυαλό που ερωτεύτηκες. Σαν μια πάλη σώμα με σώμα, βλέπεις τις λαβές, νιώθεις την ανάσα του άλλου, κάνεις ψυχογράφημα. Όταν όμως για κάθε κοινή απόφαση για πράγματα που κάνετε από κοινού βλέπεις πως δε λαμβάνονται υπόψιν όσα λες ή προτείνεις, υπάρχει θέμα. Κι αν ακόμη λαμβάνονται υπόψιν θεωρητικά, με το πρακτικό κομμάτι τι γίνεται; Εκεί καταλαβαίνεις πως ως σύντροφος είσαι «άφαντος» και σαφέστατα δε θέλεις να είσαι το φάντασμα στη σχέση, του οποίου οι απόψεις και η γνώμη αιωρούνται ως άλλα πέπλα μυστηρίου.

3. Νιώθεις τύψεις όταν ενεργείς αυτόβουλα

Όπα, εδώ βγάζουμε stop, απαγορευτικά και κάθε είδους κόκκινη κάρτα. Το συγκεκριμένο σημάδι δείχνει ξεκάθαρα και απερίφραστα την απουσία προσωπικής ελευθερίας στη σχέση που έχεις επιλέξει. Επίσης, είναι πολλές φορές απόρροια μιας απόλυτα χειριστικής συμπεριφοράς που πιθανότατα να βιώνεις χωρίς απαραίτητα να αναγνωρίζεις στο 100% κι αυτό είναι το πιο ύπουλο και ανήθικο της υπόθεσης αν τελικά συμβαίνει. Αν, δηλαδή, νιώθεις τύψεις που βγήκες για έναν καφέ με φιλικά πρόσωπα και όχι με το ταίρι, αν νιώθεις ενοχές παντός τύπου που απέρριψες κάτι που σου πρότεινε έστω για πολλοστή φορά δηλώνοντας πως δε σου αρέσει, έχεις κι εσύ με τον δικό σου τρόπο συμβάλλει στην απώλεια της προσωπικής ελευθερίας. Οι ενοχές, οι τύψεις και η ελευθερία δεν κάνουν παρέα, αυτό να το θυμάσαι.

4. Δεν παίρνεις πρωτοβουλίες

Αυτό είναι ακόμη ένα σημάδι που δείχνει πως δε διατηρείς την προσωπική ελευθερία στη σχέση ή τουλάχιστον όση νόμιζες. Με το να μην παίρνεις καμία πρωτοβουλία, από το πιο απλό θέμα μέχρι το πιο περίπλοκο, λειτουργείς μεν με ασφαλή τρόπο αφού δε ρισκάρεις απογοητεύσεις ή να σου ρίξει η άλλη πλευρά ευθύνη για τυχόν λάθη, από την άλλη όμως δίνεις το δικαίωμα να μη σε λογαριάζουν και τόσο γίνει. Επίσης, δεν μπορούμε να μιλάμε για προσωπική ελευθερία χωρίς να έχουμε την άνεση της πρωτοβουλίας και των λαθών. Τι να κάνουμε, όλα είναι κομμάτι των επιλογών μας, αλλά αν δεν έχουμε την ελευθερία να τις κάνουμε, ποιος ο λόγος ύπαρξης της σχέσης;

5. Όταν η προσωπική ελευθερία για την άλλη πλευρά είναι πολύ ψιλά γράμματα

Το τελευταίο σημάδι είναι και το πιο καθοριστικό. Είναι επίσης εκείνο που θα δώσει στα χέρια σου την όποια απόφαση για το αν θα συνεχίσεις να υπάρχεις σε μια σχέση που δεν αναγνωρίζει το δικαίωμα προσωπικής ελευθερίας απόψεων, κινήσεων και οτιδήποτε άλλο σε αφορά. Όταν, λοιπόν, δεις και αντιληφθείς πως ο άνθρωπος που αγαπάς, που ερωτεύτηκες και που θαυμάζεις και θέλεις να είστε μαζί, δεν είναι υπέρ του να διατηρεί κάποιος στην όποια σχέση την προσωπική του ελευθερία, απλούστατα αποφασίζεις για το αν θα κινηθείς σε αυτή τη γραμμή ή όχι. Προσοχή όμως, να το σκεφτείς πολύ καλά, γιατί πισωγυρίσματα δεν έχει. Είναι σαν την πολύ σοφή φράση «έβαλα τα χεράκια μου κι έβγαλα τα ματάκια μου».

Οι σχέσεις γεννιούνται από έρωτα και φτιάχνονται από αγάπη και με αγάπη. Η προσωπική ελευθερία είναι πολυτέλεια ή επιθυμία τελικά σε μια σχέση; Όταν αυτό το απαντήσεις με κάθε ειλικρίνεια προς τον ίδιο σου τον εαυτό, θα αναγνωρίσεις αν υπάρχουν και τα παραπάνω. Αν δεν υπάρχουν, είσαι από εκείνους που αγαπάνε και είναι δεσμευμένοι μεν, ελεύθεροι δε. Πώς; Μα φυσικά λέγοντας αρκετά όχι ανάμεσα στα ναι και τα ίσως.

Αφιερωμένο στα όχι που κατέκτησαν πολλά όμορφα ναι…