Πόσο υπέροχο είναι να συγκατοικείς με τον αγαπημένο ή την αγαπημένη σου και να αισθάνεσαι ότι μ’ αυτόν τον τρόπο η σχέση σας περνά σε άλλο επίπεδο. Γιατί είναι αλήθεια, η σχέση σας, που μέχρι πρότινος ήταν πιο χαλαρή θα έλεγε κανείς, γίνεται τώρα πιο «σοβαρή», αφού πέρα από την ανεμελιά και τα συχνά ραντεβουδάκια, έχετε να αντιμετωπίσετε και κάτι άλλο. Κάτι διαφορετικό. Ποιο είναι αυτό; Το να μη χαθείτε, ενώ μένετε μαζί κι ενώ ζείτε στο ίδιο σπίτι.
Μοιάζει σχεδόν παράδοξο, όμως είναι πιο αληθινό από ποτέ. Τα ραντεβουδάκια, που βάζατε τα καλά σας, τσεκάρατε αν είστε καθ’ όλα στην εντέλεια και άλλοτε τα περιμένατε πώς και πώς, τείνουν σχεδόν να εξαφανιστούν. Φαίνεται περίεργο να μένετε στο ίδιο σπίτι και να βγαίνετε έξω για καφέ τη στιγμή που μπορείτε να χουζουρέψετε στον καναπέ. Είναι όμως η όλη διαδικασία που σας κάνει να δένεστε, από την προετοιμασία και το πόσο θα φροντίσετε την όψη σας ο ένας για τον άλλον, μέχρι το πού θα δειπνήσετε, πώς θα έρθετε, τι θα συζητήσετε. Αν διατηρηθούν αυτά τα ραντεβού, η σχέση κρατά μια σπίθα αναμμένη. Κι είναι όμορφο να ξέρεις ότι μετά από μια κουραστική ημέρα θα απολαύσεις ένα ωραίο φαγητό ή ένα κοκτέιλ με τον άνθρωπό σου.
Πόσα και πόσα ζευγάρια δεν έχεις κι εσύ ακούσει που ενώ έμεναν μαζί αποφάσισαν μετά από χρόνια να χωρίσουν; Αναρωτήθηκες γιατί; Μάλλον κι εσύ, όπως ήταν λογικό, πίστεψες ότι τελικά δεν ταίριαζαν. Κι όμως, παρ’ όλο που η συγκατοίκηση λέει πολλά για μια σχέση, το αν ταιριάζετε το έχετε αποφασίσει ασυνείδητα πολύ νωρίτερα. Αυτό που διαφέρει όταν ζεις με τον άλλο είναι το ότι ξεχνάς αυτό το ταίριασμα να σου το επιβεβαιώνεις. Ξέρεις ότι το βράδυ θα γυρίσει σπίτι κι ότι όποια στιγμή κι αν το αποφασίσεις να του ζητήσεις το οτιδήποτε, θα είναι εκεί για σένα. Αμελείς λοιπόν να βλέπεις αν αυτό ισχύει όντως κι αμελείς εξίσου να το δείχνεις.
Όμως στη διαδρομή προς την κοινή ζωή σας, κάπου οι δρόμοι σας, αντί να συγκλίνουν, αποκλίνουν. Η καθημερινότητα τα κάνει όλα να φαντάζουν πεζά και το ενδιαφέρον σας σιγά-σιγά μετατοπίζεται προς όλα εκείνα που βρίσκονται εκτός των τεσσάρων τοίχων σας. Πολύ συχνά, εκεί που επιδιώκατε να βρίσκεστε συνέχεια μαζί, αισθάνεστε ότι με το που μπείτε στο σπίτι τα προβλήματα και οι δυσκολίες διογκώνονται και το ησυχαστήριό σας παύει να εξυπηρετεί τον αρχικό του σκοπό, γίνεται ξαφνικά σπιτάκι του τρόμου κι εσείς ψάχνετε να βρείτε την έξοδο.
Ίσως τότε ο ένας από τους δύο να το αντιληφθεί σχετικά έγκαιρα και να κάνει βήματα να ξαναγίνουν τα πράγματα όπως πριν. Αν και το άλλο του μισό είναι έτοιμο, τα πράγματα δε θ’ αργήσουν να καλυτερέψουν. Αν όμως επέλθει ένα σχετικό ξενέρωμα και δεν υπάρχει πια η διάθεση για ανασυγκρότηση, η σχέση οδηγείται αναπόφευκτα σε τέλμα.
Αν κάποια στιγμή, λοιπόν, το ταίρι σου σου πετάξει ατάκα τύπου «βαλτώσαμε» ή «μου έχεις λείψει», μην το πολυσκεφτείς και σπεύσε να του προσφέρεις αυτήν την πολυπόθητη βόλτα εκτός σπιτιού. Μάθε να βλέπεις και να διαβάζεις τις μικρές λέξεις και κινήσεις, γιατί όπως κι εσύ έτσι και το ταίρι σου έχει ανάγκη ν’ ακούς τα θέλω του και σε μεγάλο βαθμό να τα ικανοποιείς.
Μην το αμελήσεις και μη θεωρήσεις τα παράπονά του γκρίνια, γιατί αυτή είναι το αποτέλεσμα μιας ανάγκης που δεν ικανοποιείται. Ένας καθηγητής μου κάποτε μου είχε πει ότι αυτός που γκρινιάζει το κάνει γιατί στην πραγματικότητα επιζητεί από τους άλλους την αγάπη. Κι αν το ταίρι σου φαίνεται κάπως περίεργα κτητικό, μπορεί να θέλει να σου δείξει ότι παρ’ όλο που ζείτε στο ίδιο σπίτι, του λείπεις.
Μάθε λοιπόν να αποκωδικοποιείς τα μηνύματα που σου στέλνει το άλλο σου μισό, για να συνεχίσει να είναι το άλλο σου μισό. Μην το θεωρείς δεδομένο. Μάθε να διεκδικείς την αγάπη του συντρόφου σου, αν όχι καθημερινά, αρκετά συχνά. Μόνο έτσι η σχέση σας θα έχει διάρκεια στο χρόνο και η στιχομυθία «Μου λείπεις!» «Μα μένουμε μαζί!», θα αντικατασταθεί από την καλύτερη εκδοχή της: «Μ’ αρέσεις!» «Κι ας μένουμε μαζί»!
Συντάκτης: Εύη Λεγάτου
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Ρουσσάκη
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Ρουσσάκη
