Κι εγένετο κέρατο

Πολλοί έχουμε βιώσει είτε οι ίδιοι είτε κάποιο οικείο μας πρόσωπο την απιστία στις συντροφικές μας σχέσεις, έστω και μια φορά στη ζωή μας. Αναμφίβολα, στους περισσότερους η απιστία προκαλεί σειρά δυσάρεστων συναισθημάτων, πονάει και πληγώνει, ακόμη κι αν είναι στη θέση του θύτη. Όσοι έχουμε έρθει αντιμέτωποι με αυτό το δυσάρεστο γεγονός ευκόλως παραδεχόμαστε πως θυμώνουμε ακόμη και με τον ίδιο μας τον εαυτό που βρεθήκαμε στη θέση του απατημένου και πολλοί από εμάς δε θέλουμε να ξαναδούμε στα μάτια μας τον άνθρωπο που μας πρόδωσε. Οι πιο διαλλακτικοί εκεί έξω πιθανότατα είναι σε θέση να δώσουν μια δεύτερη, ακόμη και τρίτη ευκαιρία. Μπορεί όμως κανείς στ’ αλήθεια να ξεχάσει ό,τι συνέβη;

Η απιστία αποτελεί προδοσία. Απατώντας το σύντροφό του κανείς, γκρεμίζει με μιας κάθε κοινό όνειρο. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο, πως η απιστία είναι ο πιο κοινός λόγος χωρισμού για τα σύγχρονα ζευγάρια και σίγουρα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν συνεισφέρει σε αυτό. Αφενός τα ερεθίσματα είναι αναρίθμητα και τίποτα δε μένει πια κρυφό. Άρα, η απιστία μάλλον δύσκολα ξεχνιέται! Κι ειλικρινά πόσο εύκολα ξεχνάς και συγχωρείς τον αγαπημένο σου όταν σπάει τα δεσμά της εμπιστοσύνης σας;

Η απιστία αποτελεί έναν φαύλο κύκλο αρνητικών συμπεριφορών, όπως είναι η παράλληλη ή εξωσυζυγική σχέση. Μπορεί να είναι συναισθηματική κι ερωτική ταυτοχρόνως, συνοδευόμενη με συνευρέσεις είτε αμιγώς ερωτική, είτε απλώς συναισθηματική, όταν κάποιος αισθάνεται ερωτευμένος με έναν άλλον άνθρωπο πέραν του συντρόφου του, χωρίς όμως να έχει συνευρεθεί μαζί του.

Σίγουρα τα όρια της απιστίας διαφέρουν μεταξύ των ανθρώπων. Αρκετοί τείνουν να θεωρούν απιστία και την πιο απλή συναισθηματική εμπλοκή του συντρόφου τους με ένα άλλο πρόσωπο, χωρίς να υπάρχει  απαραίτητα σωματική εμπλοκή είτε αυτό ορίζεται ως φλερτ. Αντιθέτως, άλλοι από την πλευρά τους για να θεωρήσουν πως το ταίρι τους τούς έχει απατήσει, θα πρέπει να έχουν συνευρεθεί με ένα τρίτο πρόσωπο.

Επιπλέον, ακόμη κι αυτοί που απατούν ευκολότερα μπορούν να μη συνδέονται συναισθηματικά με τον εραστή τους. Για τους περισσότερους απίστους είναι η πράξη τους μεταφράζεται ως μια περιπέτεια και τίποτα παραπάνω! Αντιθέτως, άλλοι απατούν μεν με μικρότερη συχνότητα, αλλά περισσότερο συνειδητά και τείνουν να συνδέονται συναισθηματικά με τον δεσμό τους, ενώ έχουν πιθανότητες να νομιμοποιήσουν τον άλλοτε κρυφό δεσμό τους εφόσον χωρίσουν.

Σύμφωνα με έρευνες του Σουηδικού Ινστιτούτου Καρολίνσκα της Στοκχόλμης οι άπιστοι άνδρες, κι όχι οι γυναίκες, είναι πράγματι πιθανό να επηρεάζονται από τα γονίδιά τους. Φυσικά, η ευαλωτότητα ενός ανθρώπου δεν καθορίζεται από τα γονίδιά του, αλλά κυρίως από την ιδιοσυγκρασία του, τα παιδικά του βιώματα και την ψυχοσύνθεσή του. Επομένως αναφέρουμε μα διαχωρίζουμε τη θέση μας, απλώς και μόνο χάριν αποτελεσμάτων.

Υπάρχουν πολλοί λόγοι ικανοί να οδηγήσουν κάποιον στην απιστία. Οι κυριότεροι από αυτούς είναι η ερωτικής φύσεως παραμέληση του ατόμου και η ανάγκη του για συναισθηματική επαφή. Όταν λοιπόν, κάποιος νιώθει παραμελημένος στη σχέση του, αναζητά λανθασμένα την αγάπη, τη φροντίδα και την ικανοποίηση σε ξένα χέρια. Επίσης, άνθρωποι που συνηθίζουν να απατούν τους συντρόφους τους ή απλώς να φλερτάρουν και να επικοινωνούν με τρίτους, διακατέχονται από ανασφάλεια, φόβο εγκατάλειψης και χαμηλή αυτοεκτίμηση. Οι αρνητικές σκέψεις τους πως κάποια στιγμή θα εγκαταλειφθούν από τους συντρόφους τους και θα βιώσουν τα αρνητικά συναισθήματα της μοναξιάς και της απόρριψης παίρνουν τα ηνία. Εδώ ταιριάζει και το ρητό “πληγώνω για να μην πληγωθώ”.

Εν τέλει όσο και να μελετάμε μια ανθρώπινη συμπεριφορά, γιατί τελικά αυτό είναι κι η απιστία, ποτέ δε θα έχουμε μια ξεκάθαρη απάντηση για εκείνη και πάντα κάτι θα μένει που δε θα έχουμε εξερευνήσει. Άλλωστε όταν αγαπάς, όταν επιθυμείς κι όταν πληγώνεσαι τίποτα ποτέ δεν είναι ξεκάθαρο. Μέχρι να γίνει με τον τρόπο του, μια μέρα.