Κάποιες καταστάσεις στη ζωή είναι κατά μια έννοια ανεξήγητες, απλώς συμβαίνουν. Η φύση του ανθρώπου είναι τέτοια που προσπαθεί να αναλύει και το παραμικρό που συμβαίνει γύρω του. Πασχίζει να κατανοήσει πώς προέκυψε, τις επιπτώσεις του, πόσο μπορεί να κρατήσει, πού έβαλε κι αυτός το χεράκι του για να φτάσουν τα πράγματα εκεί που έφτασαν. Έχουμε την τάση να σκεφτόμαστε παραπάνω απ’ όσο πρέπει, να κάνουμε σενάρια, να ψάχνουμε αιτίες κι αφορμές.
Συνήθως η αρχή είναι αυτή που περιμένουμε πώς και πώς. Δε βλέπουμε την ώρα για την πρώτη σελίδα ενός βιβλίου, το πρώτο δεκάλεπτο μιας ταινίας, την πρώτη μέρα σε μια νέα δουλειά, το πρώτο ραντεβού μ’ ένα πρόσωπο που μόλις μπήκε στη ζωή μας. Κάθε αρχή και δύσκολη, είναι όμως και το ήμισυ του παντός. Όλα στο ξεκίνημα μοιάζουν αισιόδοξα, σε γεμίζουν όμορφα συναισθήματα, σε κάνουν να ονειρεύεσαι το μέλλον, να κάνεις σχέδια, να παίρνεις ζωή από την εμπειρία που βιώνεις. Είναι λες και σου δίνεται μια μοναδική ευκαιρία που προσπαθείς να αξιοποιήσεις με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Βέβαια, όταν τα πράγματα πηγαίνουν καλά, συνήθως δε σκεφτόμαστε πως υπάρχει και το ενδεχόμενο να τελειώσουν. Σιγά τώρα, μας το χρωστάει η ζωή να ‘ναι όλα ρόδινα και παραμυθένια. Είναι μέχρι να στραβώσει κάτι και να ‘ρθει το φινάλε που φέρνει τα πάνω κάτω, καμιά φορά χωρίς καν να το καταλάβουμε γιατί δεν τα είχαμε έτσι υπολογισμένα, δεν είχε προειδοποιήσει πως έρχεται κι εμείς είχαμε άλλα στο μυαλό μας.
Τις περισσότερες φορές, το τέλος το χαρακτηρίζουμε ως κάτι άσχημο που συνέβη ξαφνικά. Λες κι όλα τα ωραία κάποτε ρίχνουν αυλαία πάνω στο άνθος τους. Μήπως όμως τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι; Συνήθως καταλαβαίνουμε πότε κάτι πάει καλά και πότε όχι. Το νιώθουμε το τέλος να έρχεται, υπάρχουν σημάδια, το διαισθανόμαστε με κάποιο μαγικό τρόπο. Άλλοτε μας ανακουφίζει κι άλλοτε μας απογοητεύει κάνοντάς μας να πιστέψουμε πως είναι φυσική ροή των πραγμάτων να φτάνουν κάποια στιγμή στο τέλος τους.
Αν αναλογιστείς τις καταστάσεις στην μέχρι τώρα πορεία σου, θα αντιληφθείς πως κάποια πράγματα είναι αλληλένδετα. Θα καταλάβεις πως τόσο η αρχή όσο και το τέλος δεν μπορούν να διαχωριστούν. Τα πράγματα είναι ρευστά. Ό,τι αρχίζει δεν είναι απαραίτητο κάποια στιγμή να τελειώσει. Μπορεί όντως να γίνει, αλλά ποιος το ορίζει; Μπορεί να διακοπεί απότομα, χωρίς εξηγήσεις, τύψεις κι ενοχές, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι δε θα ξαναρχίσει κάποια στιγμή.
Δε χρειάζεται να δυσκολεύουμε τη ζωή μας για το αν έχουν όλα αρχή, μέση και τέλος. Δεν υπάρχει και λόγος να εστιάζουμε σε μια απόλυτη εξίσωση. Η ζωή έχει την τάση να ανατρέπει τα πράγματα, να ηλεκτρίζει τις σχέσεις των ανθρώπων. Δεν μπορούν όλα να έχουν συνέχεια -συχνά ούτε καν αρχή δεν έχουν. Πόσες φορές δεν έχεις αναρωτηθεί πώς ξεκίνησε κάτι και αν κάτι άλλο τελείωσε οριστικά χωρίς να καταφέρεις να βγάλεις άκρη; Δεν είναι τίποτα δεδομένο και δε θα καταφέρουμε να ορίσουμε με μαθηματική ακρίβεια αυτά που έχουν συμβεί και συνεχίζουν να συμβαίνουν. Κάποια παζλ θα μείνουν ημιτελή αδυνατώντας να βρούμε τα κομμάτια που τους λείπουν. Ορισμένες καταστάσεις θα μείνουν ανεξήγητες κι άλλες θα νιώθεις πως ίσως δεν τελείωσαν ποτέ.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Γεωργία Μαρίνου
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
